17 resultaten.
scharrelen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 869 ik keek met andere ogen
tussen beukenbomen naar het gras
alsof ook ik een eekhoorntje was.…
beukenboom
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 706 de wind speelt
een symfonie
met de bladeren
in rake noten
de wind raakt
de boom zichtbaar
zodat ze plots
huilt van het lachen
de wind wiegt
als een moeder
takken in slaap
totdat de boom droomt
de wind staakt
haar wilde bui
de boom komt tot rust
de laatste noot valt…
De beukenboom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 395 Op zomaar ‘n grijze, doordeweekse dag
omfloerst de mist de hoge beukenboom
en houdt de bont-getinte bladerdroom
gevangen in haar hand met mild gezag.
Voorzichtig maakt een zonnestraal gewag
van licht en warmte die de levensstroom
in tak en wortel stuwen, zonder schroom:
dan straalt de tooi die eerst in nevel lag.…
Sabbatsrust
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 355 't Is avond in de beukenbomen. Zacht
keert lucht - ook aarde - weer tot sabbatsrust.…
Achter de heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Achter de heuvels
van mijn dromen
staat een huis
vol zomerbloemen
en in de tuin
de beukenbomen
van mijn jeugd.
Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
Wat is ons leven broos...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 529 Wat is ons leven broos
als blaadjes van de beukenbomen
die dwarrelen in de wind
al is de lucht nog vol
van zomerdromen...
Al is de lucht nog blauw
en straalt de zon met vreugde -
ons lied is kort van duur
hoezeer de melodie
ons ook verheugde...…
Bosanemoon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 134 Langs de schaduwkant
Aan een waterrand
Bij een bosperceel
Soms heel weinig dan weer veel
Bosanemoon
In een voorjaarsdroom
Blaadjes hartvormig en knuffelzijdezacht
Alsof de lente naar je lacht
Genoegzaam snuffelend onder beukenbomen
Waar doorgaans weinig zon kan komen
Jouw verschijning zal in humuslagen gloriëren
Totdat de boomblaadjes…
dorp van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 het dorp stierf
verstikt onder
lagen van as
en puin
een stille dood
in het dorp
leefden bedaarde
beukenbomen
groeiden bloemen
in het korenveld
vervallen huisjes
krom geteisterd
door weer en wind
en altijd in
de donkere verte
die eenzame
fietser onder de
grijszwarte lucht
de sonore klanken
van de kerkklok
mijn gesmoorde…
Veluwse beek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 Veluwse beek
In gemoedelijke natuur
Waar rust heerst
Nabij een verlaten kreek
Flonkerende lichtval
De beek op weg naar het dal
Merels zingen
Een juffer dwarrelt voorbij
Stroom maar
Neem het mee naar binnen
Rust stroomt je tegenmoet
Door zachtheid van oevermossen bevangen
Kolossale beukenbomen al eeuwenoud
Iedere keer voelt het beeld…
Verlaten dorpje in de Franse Cantal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 632 ze zijn nog maar
met enkele bewoners
in 't vervallen dorpje
op de heuvel
vergeten en in
de tijd verloren
primitieve boerderijtjes
waarin comfort ontbreekt
's winters vochtig en tochtig
lekkende daken en muren
veel verrot hout
't ruisen van de wind
door toppen van kale
dikke beukenbomen
het dorpje is reeds
dood en koud…
Erfenis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 92 Vandaag liep ik in ‘t hofje naast de kerk
Waar beukenbomen tot de hemel groeien
De wilde bloemen in de paden bloeien
En korstmos grijs de tijd schrijft op hun zerk
Hun namen Pieternel en Adriaan
Door zon en regen bijna weggesleten
Zal ik zo lang ik leef niet meer vergeten
Omdat ik zo veel moois van ze heb staan
Een cabinetje van mahoniehout…
Stilleven
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.119 strekt het paard de broze benen
het linnen spant in de krakende lijst
en het wegbarstend vernis laat ongepolijst
het tafereel de glans van het echte leven lenen
het ros verdwijnt in galop naar het achterland
grint en hoefijzers spatten tegen mijn ledikant
Ik stap uit mijn slaap, bed en vergeten droom
aan de wand hijgt een hengst onder de beukenboom…
Minnelied
poëzie
3.0 met 1 stemmen 984 Hoe ik op de beukenboom
Onze namen heb gesneden?
Wist gij eens, hoe 'k in de droom
Als uw ridder heb gestreden!
Hoe ik eens uw liefde en trouw
Als mijn enig doel beschouw.…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.668 Zo staan zij eender allemaal,
Geknipt, gekapt en afgeschoren -
En toch is elke stronk eenmaal
Uit een beukenboom geboren,-
En geen van hen wordt immer groot,
En geen van hen gaat immer dood.…
de brug
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 de geroeste golven in de rails
op bielzen groen en geel van mos
slenter ik in zacht’ gedachten speels
vol met verwarde vragen door het bos
de krakende kracht van oer oud hout
draagt over ‘t vol gegroeide doornen dal
de gebroken brug, op palen ooit gebouwd,
al jaargetijden lang gestut van wal tot wal
verweerde bielzen vormden ooit een beukenboom…
B O M E N
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.450 Hoe eigen zijn de bomen al,
van dracht en groeibaarheid:
de hulst en bloot zijn takken nooit,
hoe fel de buien bersen;
de beukenboom zijn handen naar
de hemel openspreidt;
en, slaande, schijnt de berkenroe
de wilde wind te dersen!…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.345 Stond ik niet zelf in avondwind
Vol hooigeur, daar, en zag ik niet dat kind
Buiten de poort onder de beukenboomen?
Ik twijfel...ging ze soms tusschen mijn droomen
Mijn oog voorbij met scheemrend droomespel,
Een slaapschaduw. Neen neen zij was het wel.…