Alle inzendingen over binnen het duister

zwart beschrijven zonder kleur knoflook zonder geur zintuigen vragen prikkeling dat is hun ding ik geef jou wat woorden geen klank of reuk maar voor dat punt zal ik naast jou staan jij wijst mij af of...ga even mee luisteren naar zwarte klanken het indalen van rust dit is het antwoord…

Korte dagen vragen veel. Ik ben te traag om nog een hemel te zien. Met niets om handen dan gapende gaten. In opgesloten leegte kan ik enkel bezig zijn met winterslapen. Tenslotte daarom is het donker.…

Ook al val je nog zo diep Stort je hele wereld in Heeft alles wat van nut is Nauwelijks nog zin Kijk nooit naar beneden Je moet niet naar beneden kijken Probeer het licht te vinden Zoek niet naar de lijken Al val je nog zo diep Ziet het er zo slecht uit Kijk niet naar beneden Beslist niet naar beneden Voor je je ogen sluit…

in de kroning van de nacht is eenoog blind daar fatamorgana's angstvallig hun rokken hooghouden behoeft waarheid geen zoete erkenning vallen met zorg gebouwde zandkastelen ten prooi aan opkomend tij,omdat zij niet fonkelen wil…

De regen, de wolken, het duister. Ik luister… Je vingers haken zich in die van mij. Je bent dichtbij. Maar toch, zo ver weg. Dat ik niks zeg……

Ze sliepen in een afgrond zonder stroming - De golven en getijden waren dood, De maan, hun minnares, was er niet meer; De wind beroofd van kracht in stille lucht, En de wolken vergingen; Het Duister had geen behoefte Aan hulp van hen - Hij was het universum.…

Sta beduusd weer Bij te komen Van het werken Met mijn handen Onder kundige Begeleiding van De mensen van AT, Die weten hoe Mijn hersens te Kneden door Het werken met Glas en draad En zoals altijd klei - ' t Voelt alsof De eindeloze knopen In mijn hersenkabel Wat ontward worden En de pijn wat Minder schuurt, Sta…

Scheurtjes daar binnen, waar niemand ooit kijkt Delen verroest en gebroken, wat je zelf ontwijkt Demonen, duistere wezens zo zwart als de nacht Daaruit put je met vlagen een diepere kracht Van buiten en ver weg, een gemiddeld figuur Van binnen en dichtbij, onbekend, daar zit een muur Vloedgolven komen en gaan uit die beangstigende…

vrede is ver van waar geweld, agressie, onrecht, hebzucht, en honger regeren vrede is dichtbij in samen delen samen strijdbaar opstaan bewapend met miljoenen lichtjes het dreigend duister weren vrede van binnen is leven respecteren…

In Frankrijk, is het al jarenlang veilig. Oorlogen, zijn er eindelijk verleden tijd. Baudetten, wees toch trots op jullie Franse naam! Dank dat jullie ons willen redden. Thierry, wij hebben er alle begrip voor, nu onze grenzen nog open zijn, wanneer u toch besluiten mocht, om vastbesloten naar huis te gaan.…

haar ogen schaduwden nog licht waar donker het alleenrecht had zelfs het zwart van duister bezat zij kierde opening en stroomde vol lef binnen in wat nooit zichtbaar was al vanaf de allereerste dag hier had de schepping zich ontbloot zonder pottenkijkers uit de donkere schoot van het universum…

Gevangen in materiaal, succesvol doch leeg van binnen. Proeven; een korte remedie, ruiken; een duister vermoeden. De vragen die ik stelde, zijn gebleven en opnieuw bekeken. Herschikken, verder kom ik niet, meer vragen, zonder antwoorden. Verworpen in niet zijn, verbijsterd laat ik de stilte binnen.…

Met jou laat ik me gaan en verlicht de duistere kamers in mij…

Diep van binnen Gevoeld 'n Woord 'n Klank 'n Gebaar Diep van binnen Getoond 'n Lach 'n Traan 'n Emotie Diep van binnen Bewaard 'n Tekst 'n Lied 'n Herkennen Diep van binnen, Heel diep van binnen.…

Want binnen is slechts duisternis die men, zelfs door mij te breken, gelukkig nooit zal zien.…

Verborgen herinneringen komen langzaam weer naar boven. De pijnlijke ervan vergeet ik dat heb ik mezelf moeten beloven. Als bewegende schimmen zie ik ze langzaam verschijnen en op dezelfde manier zullen ze ook weer verdwijnen. Ik wil mijn ogen ervoor sluiten en verbannen uit m'n hoofd. hopend dat het niet meer pijn doet maar dat…

Dit is de eerste dag van mijn leven dat ik zeker weet: dit is waar ik wil zijn Ik wil niet weten of er meer is dan dit ik ga niet weg omdat dit het is Mijn toekomst is nu helder alles is hier: binnen in mij… Vrij vertaald de tekst van het nummer Ligaya (radio edit) van Gouryella.…

Terwijl de hemel open plooit van purpergrijs naar geel verkleurt met vegen wit erdoor, net of iemand een stuk stof ontrafelt, priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist. Geluiden, bijna onhoorbare trillingen op de wind, komen door het raam aangewaaid, langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…

Schuilen bij onweer Bij slecht weer met plassen tot je kuiten Sta je toch liever binnen dan buiten Verzet je tegen de atmosfeer die je pestte Blijf gewoon thuis; binnen zijn de beste. 4.…

Vanachter glas klapperen vleugels warme uren weg, ik zie ze duiken zonder vrees en met gevoel; de duiven die de tijd aanvechten. Vanachter glas praat de straat geheimen uit, onsamenhangende geluiden waaien om elke hoek. Vanachter glas werpt het licht zonnesteken richting de zich in grijze gebouwen hullende mus, mens, gevangene en werkmier…

Ik ga kapot van binnen Ik snap de wereld niet Ik ga kapot van binnen En niemand die het ziet Het zit alleen van binnen Dus een ander weet het niet En ik hou het liever binnen Want dan is het er niet…

Blijf moedig ouwe dichter drijf je pen niet stuk, blijven boeken zonder lezers, achter - gelaten onder stof, bijeengebracht tot schimmel van gedachten, die je deelde met een zielspartner op een ander halfrond, wachtend op alle woorden die je stak in het schrijven van een verbond, waarin een nog niet geboren kind rust in z’n chromosomen,…

van binnen naar buiten de deur valt achter mij dicht op dat moment kan ik geen warmer woord bedenken dan zijn naam ik struikel over verwondering opnieuw de authenticiteit van zijn hart en handen trekt me overeind wrijft over mijn kale kop wanneer hij de blauwe plekken - van angst en 't lage zelfbeeld- uit mijn hoofd trekt…

Er huist iemand in mij eet en slaapt spreekt in mij hij is nooit luid maar fluistert woorden in een voor mij onverstaanbare taal hij is mijn vriend geworden ik kan hem niet meer laten gaan ooit zal ik leren hem te verstaan.…

Het binnen was mijn buiten, Ik was altijd al ergens anders, Met mezelf toch vaak met mensen, Met mijn gedachten, mijn bekenden. Vaak gezellig in mijn eentje, We delen hobby en interesse, Zonder jou dan was ik echt alleen, Binnen was altijd het beste.…

herhaald op een andere morgen, wachtende op de teksten die je brak in het samenkomen tot een gilde, waarin het nog ongeboren kind van taal nog rust in al haar chromosomen, onkwetsbaar over al het geschreven leed, zal het zwijgen over ongeboren dromen, die je uitsprak met spijt, vergeet alle twijfels zonder het verwijt om de herkomst binnen…

tussen de vingers door naar buiten lekt, woord en beeld waarmee papier is bevlekt, in de kantlijn van verstilde euforie en beheerst verdriet, omfloerst door, in zichzelf te blijven geloven, om bij het ochtendgloren weer te doven, de inhoud in het licht van de nieuwe dag te wegen, in de overmoed van zinnen, maar te zwijgen, binnen…

Als je niet mooi bent van binnen speelt je uiterlijk geen partij. Ik zal nooit je hart beminnen. En jij niet dat van mij. Alleen het goede diep van binnen dat is wat het voor mij belangrijk maakt. Zal schoonheid overwinnen als men over liefde praat.…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven!…

onder de oude olmen staan ze stil doen een stapje terug uit het landschap in de verte blaft een getergde kettinghond zwermen kraaien spatten op hardhandige westenwind beukt door de bomen door de weerloze lijven op deze verloren plek het stillen met zachte woorden een rite in grondtaal ze gaan het landschap in kraaien zwermen…