2052 resultaten.
Op een lentemorgen
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 349 de lente fluit iets onverwacht
de vogels vroeg op t' liefdespad
ik wandel stappen in het zacht
genietend, van het bloeiend blad
geen weg is mij te lang
op een dag zoals vandaag
geen gezeur alleen gezang
ik vang het licht... zo dol zielsgraag
mijn trein komt aan op tijd
naar Brussel in een hel geraas
ik voel dat deze dag ons…
winterdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 127 een man lag roerloos
op de zandvlakte
zijn lijf bekleed met
met wier en mossen
piepschuim en
schelpen bedekten
de onbehaarde
weerloze kruin
de armen als lange
takken gespreid
de handen ontvouwt
als vingervormig blad
benen als twee
stammen vergroeid
verbonden
met elkaar
de gekromde tenen
in het zand gedrukt
wortels…
Haiku: boom
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 157 Boom -
onbeschreven blad
fris en groen.
In de herfst
telt de oude boom zijn
jaarringen.
Schud de boom
wacht niet op plukkers
- appel op je hoofd.
De oogst is binnen
appels en peren leken
weer niet op elkaar.
Het fruit van de boom
heeft zijn vruchten te danken
aan sterke wortels.…
Eindige stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 (ooit stapten we steeds
hoger. tartten we het lot)
nu de schriften zijn
geschreven. de bladen glad
gewreven. de boeken
dichtgeklapt. boven op het
belfort. door het kijkgat van de
toren. wachten we op het
slot. speuren we naar U,
God…
zinvol zinloos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 Als volle zinnen zinvol zijn,
De lege antwoorden zinloos lijken,
Dan slaat de twijfel wel eens toe
In mijn kleine leven
Heb ik meestal geen antwoorden gekregen
Zinloze woorden
De stilte die dan zal komen,
Ongevulde bladen
Afgevallen bladeren,
Onherkende paden
Netwerken die stil vallen,
De zender die begint te sputteren,
De ontvanger…
Oorlogskind (de eerste keer)
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 925 Een mensenkind, het wordt geboren, als een ongeschreven blad
En dan begint het schrijven, soms met krullen, soms in klad
Met hoofdstukken van liefde, en hoofdstukken van last
Dit boek is niet geschreven, maar in de ziel gekrast.…
Tramlijn Begeerte
gedicht
2.0 met 23 stemmen 8.754 Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte
bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg
achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht
maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken
Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek
bladert je door…
Wiegend ontwaken
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 160 Laat mij wiegend wiegen
op de melodie van tokkelende, druppelende,
warme, vochtige regentranen
glijdend van blad naar blad
uiteenspattend op vruchtbare grond,
verdampend tot nevelige blauwe slierten.
Ik proef het mistige vocht op mijn lippen
en laat een druppel vallen in mijn mond.…
Moeder bij der wiege.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 403 En schoner schikt zij steeds de geurige schat,
Die vervenwisselend blinkt van blad tot blad:
Daar opent het bloedje ongewekt zijne ogen -
En zie! in 't moederhart is des hemels heil getogen!…
Plataan in Catalonië
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 Het allerkleinste blad dat viel,
de bron van inspiratie.
Het onopgemerkte, nu gezien
de takken bogen zich nog dieper
het kleintje van dichtbij te zien;
El Petit Plataner!…
MEMENT-O-MELET
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 een blad dat valt
een blad dat valt. wind.
't spinnetje dat stilletjes
't moordend web herspint
een spinnetje klost heen en weer,
verstelt zijn web tussen chrysanten :
hoe dun de dode draad,
hoe breekbaar de herinnering.…
zomereind
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 528 natte bladeren vallen
in het vale donkergroen
van nog steeds groeiend gras
in verwaarloosd plantsoen
geven traag het veld
schakering na hun vlucht
als weerspiegeld in andere tinten
de grauwzwarte lucht
maar ook het onberekenbaar
in de draaiende wind
bewegend accent van de
witte stip van door kind
losgelaten boodschappenlijst
een blad…
Jouw gezicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.704 Heel hard fietste ik en
De huizen, auto’s en mensen
Vlogen als streepjes aan mij voorbij
Ineens was daar jouw gezicht
Het was net een waterval
waarin een blad was gevallen
het dook mee de diepte in
en borrelde pas tellen later weer op
Zo kwam jouw gezicht
Ineens uit die streepjes
Alles eromheen was al weggespoeld
En de hele weg naar…
Focus
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 663 In de buik gloeit er iets
een koorts, een verwachting
aarde wordt zacht ingeduwd
Lichaam veert terug
met binnenin herinnering
een stapel papier
Op het bovenste blad
staat mijn naam geschreven
Een halve eeuw
die zich met mij voedt
door mijn ogen kijkt
verlangt naar warmte van de zon
zin heeft om mee te komen
Perzisch te gaan eten
in de…
Herfstlied
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 890 Nog dansen de elfen
dit herfstig lied en zweren bij groen
geel bruin en vurig rood
dat tussen nu en elke nieuwe zucht
de schoonheid van het blad
bewaard
daar soms, een enkele keer
- al sloffend door een
krakende zee - er nog één
hangt
trillend in zijn naakte zelf
maar volmaakt
is wat de wandelaar raakt,
verblind
of bijna achteloos…
tot jij weer bloemen spreekt
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 103 wanneer het blad verkleurt
een einde maakt aan uren
onwetend
wanneer de winter komt
het slissend likken van golven
tot stilte maant
wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft
en de laatste schaduw
van een lange zomer verdwijnt
in een stilgevallen zee
verwarmen wij elkaar
tot de levenloze souvenirs
te gronde gaan en jij
weer bloemen spreekt…
Toeval? Bestaat niet..
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 406 Zeg eens eerlijk
Heb jij ooit
een kikker in het water
zien springen zonder
afzet van de kant of een blad, of
iets anders
is hoe jij tussen mijn lakens ver-
zeilde, opgestoken
mijn binnenhaven ver-
kende
Geloof mij maar
Al de eerste muggenlarf van miljoenen
jaren geleden
had het plan mij te steken
net op dat ene plekje
op mijn rug natuurlijk…
Paradijs verloren
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 800 er waart een sterk gerucht
door de immer groene tuin
over een groot, ros konijn
dat met hondsdolheid is besmet
het dier eet liefst vers vlees
in plaats van blad of gras
sluipt langs struik en plas
waanzin huist in het beest
in de tuin schuilt pijn en leed
een merel breekt laf
met een doodskreet
zijn laatste liedje af…
Hemel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 280 Zie, de lente groeit
het aanstonds zwellend blad
grof onkruid in het pad
dat op de harde tegel bloeit
Hoor, het voorjaar zingt
haar jubellied vanaf het dak
terwijl de eeuwiggroene tak
ruisend op de adem swingt
Van warme wind die prijst
de zachte wolke deinend
over de stad, zon omheinend
hemel die ter aarde stijgt…
Rust
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 885 Dwarrelend als een verdord blad in de wind
Is dit het moment dat ik mij zelf terug vind
Lig ik kleurloos droog op mijn oude matras
Reeds afgestorven alsof ik er nimmer was
Laat mij de rust het enige wat ik u vraag
Laat mij verteerd liggen door insecten belaagd
Zo ik rottend verdroogd tot as ben wedergekeerd
Heb ik niets maar dan ook niets…
Roerloos
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.600 Roerloos lig ik hier,
stil als een blad op de grond.
Zonder lucht adem ik nu
en ik zie zonder blik.
Herinneringen
spinnen beurtelings
door mijn hoofd.
Wild was ik toen
van verlangen,
dronken nu van melancholie.…
Najaar
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 582 Een blad dwaalt door de lucht
het lijkt op een geregisseerde vlucht.
Ik geef dit seizoen een natte zoen.…
Rijpt vorst kristallen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 mist vreet stilte
onder huilende takken
waar druppels spatten
op het rottend blad
vocht schuurt langs
basten van bomen
spiraalt naar toppen
in watten gevat
onzichtbaar
sombert het bos
zijn witte vachten
in koud kille nachten
in het eerste licht
rijpt vorst kristallen
is stilte weer terug
zonder vallende drup…
niet alles groeit
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 564 ik maak de nacht wakker
omdat ik de boom
van blad tot
karton
niet krijg gedicht
hij braakt bergen uit
en kinderen zonder glimlach
een moeder met gebrek aan geluid
en ongekuste lippen
afwezig
van elkaar en mij
hoe anders kan ik
schrijven
dat de betekenis van haar borsten
mij uit mijn slaap houdt
wanneer ik mijn doorschijnend…
Enkel een naam
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.858 Sint staart naar het blad papier
waar een naam op staat geschreven
daar is het al dagen bij gebleven
en dat vergalt Sint’s rijmplezier
hij graaft diep in de woordenschat
naar iets wat zijn gevoel vertolkt
maar het brein lijkt zwaarbewolkt
en troebel als een blubberbad
hij vindt niet wat hij dichten wou
blijkt de letters stom vergeten
heeft…
Krakende tak
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 715 Springerig geknikte tak,
hangend daar al jaar na jaar,
dor kraakt hij daar in de wind
zijn beverig lied,
zonder blad, zonder schors,
maar kaal en vaal
van een lang uitgerekt leven.
Stervensmoe.
Rasperig en taai klinkt zijn
eentonige zang,
koppig ook, doch vooral toch
heimelijk bang.…
Het hoogste goed
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 162 Vrijheid is het hoogste goed
Spreken zonder een blad voor de mond
Daarvoor hebben zovelen gebloed
Toen het zwaard de onderdrukking verslond
Zelf vind ik het vrij, vrijmoedig
Om te poneren
Zo koelbloedig
Dat wij niet mogen beweren
Dat er iets hogers is
Dan vrijheid
Dat is bepaald geen kattenpis
Of wanstaltigheid
Nee, het zou mooier…
ongeschreven gedicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 177 zou ik een gedicht
willen schrijven dat tranen
over jullie wangen laat lopen
Die jullie de diepste pijn laat
voelen op plekken waarvan
het bestaan nooit geweten is
Zo'n gedicht die jullie meesleurt
in momenten van doodsangst
en jullie op het einde doet hopen
Maar woorden schieten tekort
in een overvloed van emoties
en zo blijft het blad…
Teken
gedicht
4.0 met 9 stemmen 13.522 Het stuk papier dat ik eens,
belijdende mijn leegte,
onbeschreven dichtvouwde,
en verzegelde, en verborg
tussen de bladen van een boek
om iemand over honderd jaar
te verneuken – dit papier
vond ik vanmorgen terug.…
Helmkruid.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 335 Schoon 't koele nat
Uw dorre sprieten
Omspat;
Moogt gij geen laafnis toch genieten,
Verschrompeld blad!
Vaak sterven wij
In hooploos smachten,
Als Gij: -
En 't doel van hopen en van trachten
Lag zo nabij!…