Alle inzendingen over blijf

ongewild naar het heden was je jager jong of zo oud dat je was verdwaald of werd je helaas door een vijand achterhaald of ben je gewoon tijdens het jagen uitgegleden en op je hoofd geland en was dat het verhaal en was er verder niet eens zoveel spannends aan de hand we zullen het nooit weten maar wie je ook maar mag zijn voor mij blijf…

Blijf de kracht der jonge jaren, Blijf die onbedorven geest, En dat edel hart bewaren, Dat ons dierbaar is geweest!…

zeker in het weten dat eerst met 66 jaar het echte leven begint nog niet eens gestart ben ik dan al bepakt met ervaring van liefde de oogst ook daarvan die rijker maakt dan rijk met wijsheid van ervaring die zich verankerd weet in het opstaan na vallen over de struikelsteentjes die het vindpad plaveien waarop wij groot groeien ik blijf…

en elke dag weer denk ik aan jou ik mis je zo erg wat heb jij mij aangedaan en elke dag weer denk ik aan jou en als ik dan ga slapen, kijk ik even naar de maan in de hoop dat ik je daar zie ik blijf urenlang staren naar de lucht naar de mooiste sterren die er stralen ik blijf net zo lang kijken en ik zucht waarom ben je nu niet hier bij…

Ik ben ik, ik ben mezelf, neem me zoals ik ben of blijf uit mijn leven. Hoe ouder ik word hoe meer ik wil genieten van mijn leven. Wat een ander er van vindt kan mij niets schelen. Ik ben ik, ik ben mezelf, neem me zo als ik ben of blijf uit mijn leven. Hoe ouder ik word hoe meer ik het leven begin te begrijpen.…

Laat het een weet zijn, ik blijf mijzelf keer op keer, dit gedeelde geheim is nu ook geen geheim meer. Mijn hoofd is soms vogel, rijtuig of privévliegtuig, ster op dagen dat ik mijn knieën berouwvol buig. Dit nu gedeelde geheim is nu geen geheim meer.…

hem heen, hij kalmeerde mij en gaf mij rust, maar nu weet ik beter en ik niet alleen, afspraak is afspraak, met mijzelf des te meer, afspraak is afspraak, ook al deed het mij nog zo zeer, oh stoppen met roken is zuur, afkicken een regelrechte hel, maar roken wordt veel te duur, en je zet je gezondheid op het spel, nu het bekend is blijf…

vanmorgen blafte jij nog, kwispelde met je staart, jij was ziek, maar toch, jij was mij nog zoveel waard, niets kon de dierenarts nog bereiken, de ziekte zat door heel jou lijf, met je ogen liet jij mij zo vaak blijken, baas ik ga niet nee ik blijf, maar de spuit van die dag, daardoor ben jij dan toch gegaan, het leek wel of jij zei toe…

Commentaar geheel en al zinloos en nutteloos en, gezien de reële spanningen en strijd buiten Eurovisieland, volkomen overbodig... ...Un cirque du soleil et de la lune, met jokers en doorgestoken kaart... __________________________________ RARITEITENKABINET Ik heb De diepte in haar blik gezien Ze staarde geen moment naar hare navel Doch…

Zodat niemand het meer raken kan Haal die stenen uit de muur Het licht zal je hart weer verwarmen Want er is Een venster van hoop Dat licht geeft bij ieder hartzeer Een venster van hoop Het heelt en sterkt je elke keer weer Denk niet dat het voorbij is, zelfs in ’t donkerste uur Schijnt er een licht als een vlammend vuur Blijf…

supermarkt weer open In mijn hoofd Sterven de mensen Vallen huizen in elkaar Een diep donker gat Dat daar nog rest Voor mijn ogen Slechts nog tralies Die de bomen Onbereikbaar maken En de lucht In verticale lijnen deelt De gedachte kan niets Voor anderen wellicht Het verleden, voorkomt een toekomst Vol wederzijds verdriet Doch Ongenezen blijf…

Maar ik blijf toch hopen op geluk en liefde. Ik ben nog jong, en heb dus hoogstwaarschijnlijk genoeg tijd om het ware geluk en de ware liefde te vinden en te mogen ontdekken.…

al is het midden in de woestijn, ik blijf van je houden, keer op keer.…

Blijf je mijn kind…

Ik blijf staan, want ik wil het niet weten, maar het verleden laat me niet gaan, mag ik het ooit vergeten?…

gezicht Twee mooie kijkers naar buiten gericht Ze glanzen en stralen en kijken me aan Ze lachen en zeggen ik laat je niet gaan Ze hebben beschermd gehuild en gewaakt Die kijkers ze hebben me heel diep geraakt Als ik eraan denk dat ze weg zouden zijn Dan voel ik van binnen een zeer diepe pijn Daarom lieve ogen en prachtig gezicht Blijf…

door Door met leven De weg naar jou loopt dood De afstand is te groot Toch ga ik door Ik geef niet op En ga op zoek Naar de top Doorgaan met leven En mijn liefde geven Aan anderen Zullen mijn gevoelens voor jou Niet veranderen Steeds zal ik eraan denken Hoe het was met jou Alleen omdat ik nu pas besef Hoeveel ik van je hou Ik blijf…

wel iets voor mij maar je bent helaas niet vrij Ik lig te dromen hopend dat je vanavond zal komen in mijn dromen zie ik je voor me staan waarom was het toch zo vlug gedaan Ik weet niet wat ik beteken voor jou maar wel dat ik een beetje van je hou misschien komt er ooit wel eens een nacht dat jij me kust heel zacht Maar tot die tijd blijf…

Je kijkt zo treurig staart zo stil voor je heen, van alles blijf je afgezonderd en je bent het liefst alleen. Je hebt dringend hulp nodig en kan de strijd alleen niet aan. ik kan alleen maar toekijken en naast je blijven staan.…

en blijf ik kind.... en nog steeds bang.…

Ik blijf achter temidden van een kale vlakte Van gemiste afspraken en bittere beloften. Mijn stad is ontvolkt. Mijn stad brandt. Ikzelf heb mij uit het landschap teruggetrokken In een zweem van angst en vogelgezang. Mogelijk haalt op dit papier de gretigheid Het van de berustende blik en de ineen geklemde handen.…

Laat me in je dromen verlangen naar een geloof waar mijn huid mijn huid mag zijn, waar ik niet in mijn lijf blijf hangen. Laat me in je dromen thuiskomen op vleugels van vertrouwen, waar ik het licht kan aanraken en waar geen tranen me nog benauwen.…

Ik blijf gekluisterd in de baarmoeder van mijn verlangen, steriel glijdend in mijn naakte drang om geboren te worden zonder dwang.…

het geeft me zo'n gevoel van niets te wezen van hier verloren lopen, ik blijf staan om in het glas mijn eigen ik te lezen maar 'k zie mijzelf alleen beslagen aan als er niet meer was dan dit moede denken niets beters dan de dag van mijn bestaan geen hand van ver mijn hoofd omhoog zou wenken hoe kon ik verder dan... en hier vandaan. ---…

'k Zit er al jaren op te wachten Maar hij komt maar niet voorbij 'k Heb nu een heel normale Hij houdt van me, is trouw Dat is met geen geld te betalen Ik blijf toch maar zijn vrouw Geen paarden op m'n straatje Geen ridder in m'n hof Want met mijn eigen maatje Weet ik dat ik bof…

ik ben een heel klein blaadje tuimel langs tranen naar de grond blijf hangen bij de lente in de stilte van de velden aan de haren van een kind ik ben een krokus vlinder dwarrel met de wind op broos geloof in een zomer vol frambozen waarin ik stop met zwerven op de wangen van een kind ik ben een rozenknopje geur…

Was je maar thuis gebleven, Ik hoop dat je dadelijk weer voor me staat We moeten allebei niet bang zijn voor gevaar We moeten iets maken van ons bestaan, Hoe ver we ook van elkaar weg zullen gaan, Ik blijf altijd bij je en sta altijd voor je klaar.…

Ik ga niet naar het graf van mijn vrouw dat blijf ik jaarlijks stug vertikken al wat ik daar vind zijn haar laatste snikken ik denk niet dat dit mij plezieren zou ik ga niet naar de zerk van mijn lief zij is daar toch niet meer te vinden al vragen de blikken van onze beminden ik dompel mijn herstel niet weer in het grief ik wil haar daar…

van de tekst met “doodsgevaar en ongezond” het is de steunpilaar voor hem en haar de gloeidraad van de zenuwen de vlam er in en klaar de rust komt weer en inhaleer en blaas weer uit je ziet het ritme van de opengaande twee de longen die zich vullen en toch is het een vreemd idee te graven aan je eigen graf de peuk, de sigaret blijf…

ik stond hier, jij stond daar, zonder woorden keken we naar elkaar, je liefde was te ver weg voor mij, mijn liefde geloof ik, te dichtbij, je was bang, waarvoor weet ik niet, er was hoge spanning, ik voelde verdriet, je liep weg, zonder woorden, je bleef staan, toen je mij hoorde, ik zei: alsjeblieft, blijf bij mij...…