Alle inzendingen over blik op de aarde

Als je openstaat voor het spirituele aspect van ons aardse bestaan kun je het effect ervan misschien moeilijk aan. Maar besef dan dat je op een hoogte zit die jij als een enkeling bezit… Laat de deuren van je ziel wijd open staan en vlieg zo hoog als je gedachten gaan. Gewoon achter de vogels aan……

golven rollen om in zand en schelpen kijken gekuifd naar de zon voor zij ondergaan het is geen herhaling want ieder is anders hervinden vorm in een altijd weer nieuwer ervaren delen herinnering door het strelen van nooit gekust strand met het weten van cirkels van leven uit het aards bestaan opgeslagen in het silicium…

weer ruim voldoende zand voorhanden in deze posthistorische tijd geen mensen meer om avontuurlijk te landen en elkaar de schat te betwisten nog hangen sporen van strijd als tekens van haat en nijd in de opgeschoonde lucht zacht zucht het land in weldadige warmte zijn rust dolt natuur in eeuwige lente door een nucleaire vlaag is aarde…

Mijn liefde is niet die liefde dezer aarde, Die vurig streeft en steeds haar doel bejaagt; Mijn liefde is zo zacht en kwijnend, en zij draagt De stempel niet van blinkende eigenwaarde.…

jij hebt me aan de hand genomen we zijn weggegaan zonder vliegtuigstrepen en afscheid nemen je beloofde met mij een nieuwe wereld in te gaan ik moest zien ruiken proeven wat er zo veranderd was open je ogen zei je alsof je tegen een blinde sprak maar ik keek normaal en dacht verleden tijd het voelde anders dan gewoon op afstand…

waarop stilte voornaam de gedachte opende aan wie je was en bent in die rust was ben ik nu hier met deze woorden om te begrijpen denken te weten de leegte is er geen en nooit geweest nog steeds is elke dag een volgende een stap naar jou een nieuwe morgen op mijn aarde…

In een droomvlucht door het ijle opgetild door de thermiek over bergen, groene weiden, zwevend bij vogelperspectief hoog boven lonkt onontdekte hemel diep onder ligt bekend terrein heel even op het midden glijden tussen God en het leven lief…

over zijn top hangt hij de gebarsten kop geplooid naar de zinnen van een ander er blijft slechts stoom over waar hij vroeger zo kon koken nog lang na de overwinning een veeg teken aan zijn wand van aftakeling, spoedig voorbij de dokters spreken niet meer hullen zich in mysterie met te dure woorden veel ervan al vergeten nog voor goed en…

Aarde van nevelend blauw; hemelsoog van troebele verzuchting... Houdt mij de bril van blindheid voor en breek het hardste licht tot wit in zwarte kleuren of laat het zoete zingen klinken in de zoutste herinneringen.…

somber wolkende aasvogels als vlokken roet boven slagvelden niemand op de aarde ziet de vlucht van witte duiven…

De ganse dag vliegen om heel de Aarde De proletariërs voort. Een grote dorst drijft hen, de dorst naar geld Der niet-bezittenden. Een grotere dorst drijft hen, maar niet hun eigen. Het is de gouddorst van de heersenden.…

laten we eens stijgen in hemelse klanken met geloken ogen zalig zwevend vrij door witte wolken naar ’t hemels blauw zich in ons verliezend in kleurig sterrenvuurwerk lichtjaren verderop en verder tot de uiterste grenzen en dan veilig weer aarden ’t liefst in ons waterbed…

ik heb het spel van sterren en planeten gezien in de zwart galactische ruimte gedragen op vleugels van de zonnewind heb ik geboorte en groei gadegeslagen massa en aantrekkingskracht in een spectaculaire balans geregisseerd door hogere macht in een kleine oneindigheid ontwaarde ik het bekende blauw groen als een schitterende parel van…

Afhankelijkheid Als minuscuul object Bewegend tussen massa’s massa Doorlopend van een lang traject Niet wetend van de causa Oneindig einde van de tijd Gevangen in haar eigen dogma Vertwijfelde hoop op zekerheid Verstrengeld met het kosmische magma Eeuwig vragend naar het waarom Verlangend naar de moederschoot Uitdijend tot het wederom…

Het is een gentleman in Rome op een scooter die een badhuis gaat bezoeken om de mooie mozaïeken het is de lucht van dode vis, slierten zeewier na de regen, de baai met een terras en een standbeeld dat ik altijd in gedachten had het is een man die groot is en zijn haar losmaakt die alles zuiver ritme geeft die een vrouw streelt met zijn handen…

De zon, de sterren en de maan de planeten in hun eeuwige baan het universum zo bijzonder is er door God, dus een wonder De jonge adelaar die zweeft het zonlicht dat goud om de wolken weeft het uitspansel zo heel bijzonder is er door God, dus een wonder De bossen, de hei of een meer en ook de zee trekt ons steeds weer de mooie Aarde zo…

pastoor met z'n huishoudster; geliefden tot in de dood wat de kerk hun verbood Twee rode rozen bloeien zomer's op hun graf door niemand gepoot; in onze tuin heel bizar groeit 'n zelfde rozen paar Het zal toeval zijn plaats voor m'n gemoedsrust een mantel van gaas; mantel om de rode rozen op het graf en in de tuin Hun liefde viel in aarde…

Diep onder voeten Gekronkel in de aarde Van blinde dieren…

Vaak weet je dat het goed zit met het geloof in dat leven, want dan zie je gewoon aan iemand geluidloos zegt men: ik geloof in God de Schepper van Hemel en aarde.…

het mulle zand met versleten klompen aan zijn voeten -men noemde hem een oude zonderling- zat hij in de grond te wroeten de krant las hij nog nauwelijks behalve dan die kop vanmorgen geen vitamine meer in de groenten hij maakte zich al jaren zorgen rijk was zijn grond van vrucht vrij van chemicaliën bovendien reine grond is zijn eigen aarde…

bevroren kraken dennen wortelend in permafrost nog is er geen ontdooien ik voel je kou droom witte vachten bij het grijsblauw van je blik in ogen die de verte weten in het sneeuwblinde vergeten het universum kruisen in vertwijfeld zoeken naar wat noorderlicht als tegenwicht nog lacht de poolbeer in zijn laatste vacht onwetend…

De branding rolt een fluwelen muur in golven van vierentwintig uur guur is het strand, eb trekt het open voorbije tijden zullen wegglijden gebeten door de tand der getijden rijden ze de stormen, ze waaien luid over wereldzeeën van noord naar zuid een flikkering in de mist, een belofte van knarsend bitterhelder zonlicht dat het land droogstoft…

bijna onmerkbaar scheefden bomen groenden weides in aparte kleur niet zomaar maar voelbaar met een blik op later toekomst en doelgericht in kleur bleek veel meer vorm te zitten dan ooit werd gedacht ook smaak en consistentie wisselden bijna ongemerkt per pak nog was de tijd niet aangebroken om elkaar eens goed te bekijken…

Verdrijf het licht, sprak een stem tot Hem en de zon versteende straalde in zacht zilver tussen vonken die het vuur doofden verstil het leven, sprak een stem tot Hem en het leven vond haar rust geborgen in met huid beklede ogen, even donker als daarbuiten met dromen over sterren en de maan in een wreed ogenblik verzwolgen door…

het Grote Mysterie wordt met vele namen aangesproken sommige mensen zeggen God anderen zeggen Allah of Brahma Jahwe of Wanka Tanka Spirit of de Schepper ontelbaar zijn de namen van het Grote Mysterie alle mensen op deze planeet drinken water uit haar rivieren eten voedsel van haar land ademen haar lucht ontelbaar zijn de vormen…

De zwoele nacht doortrilt uw majesteit, de aarde is een matte weerschijn van uw glans; zacht om mijn slapen vloeit uw stralenkrans; mijn zwellend harte vult de onmeetlijkheid. 1892…

Wierook uit aarde verspreidt zich via de lucht bereidt met water vuur werkt door middel van vuur etherische aantrekking…

Toch kan niets verhullen dat hemel en aarde zich verheugen om deze ontmoeting die alles schoon en fris achterlaat.…

Maar ik hoor je stem terwijl je dag zegt, je liefde je bent mijn Engel op deze aarde maar diezelfde aarde maakt je stuk. Ik hoop dat je mijn waarde altijd ziet als jouw waardevolste liefdesgeluk.…

onmiskenbaar is de kracht en macht waarmee wij levenslang strijden die ons naar beneden trekken en op latere leeftijd vaak doen lijden wij denken te ontsnappen in bewegen het neerwaartse gaat snel omhoog gaan is veel geven toch groeien wij naar boven omdat de zon met al haar warmte en licht ons in een hemel doet geloven…