Netgedichten

netgedicht (nr. 14.548):

het was een dag

waarop stilte voornaam
de gedachte opende
aan wie je was en bent

in die rust was ben ik
nu hier met deze woorden
om te begrijpen

denken te weten
de leegte is er geen
en nooit geweest
nog steeds

is elke dag een volgende
een stap naar jou
een nieuwe morgen
op mijn aarde