1753 resultaten.
deuren open helpers weg...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 286 hermetische van gesloten deuren
die zwaar in scharnieren hangen
zo kan je je innerlijk verwoorden
maar doe het niet want
er is nog zoveel light-verse
soms is er die onverwachte glimlach
die mondhoeken doen krullen dus waarom
het hermetische van het ontoegankelijke
schrijf gewoon op waar het om draait
en wat je hart je zoal ingeeft
geef je bloot…
DOOR DE GROND
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 352 schaam je niet want zelfs
campingmensen trekken wel
eens aan de verkeerde bel
na een stortbad in het donker
jij in gedachte blindelings
in ons 1-persoonstentje dook
wat dacht je dan
dat ik gekeerd in mijn blote kont
naar de ingang stond?
klaar in onze slaapzak te duiken?…
Hemeltergend blauw
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 253 compleet
vroeg me of ik meeging
ik was nog niet gekleed
pelde laag na laag
mijn oordeel en gewoonten
helder werd mijn blik steeds meer
verschoonde zich mijn eigen ik
zocht je deur na deur
verruimde zo mijn geest
je verkeerde aan een horizon
waar niemand was geweest
ik vond je naakt
mijn handen zijn verdwenen
ik maakte bloot…
Zintuiglijk vermogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Met ogen wijd open gesperd
Star kijkend en niets zien,
Oren goed open,
Donderend lawaai -
Hoor niets, doof voor alles
Om me heen,
Strek mijn vingers uit,
Stel bloot mijn huid
Om te voelen,
Maar voel niets,
Ik verlaten door alle gevoel,
Voedsel zorgvuldig langs
Mond en tong,
Proef niets
Dan ongevoeligheid -
Neusvleugels…
Verloren dagen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 177 daar staat ze, gebogen als altijd
in haar blauwgeruite schort
en veegt met blote handen
zwarte aarde in de hoop dat
groen opnieuw geboren wordt
ze ziet niet om, graaft dieper
trekt brede voren in het land
plant haar voeten tussen de regels
en poot piepers in het rulle zand
kijk, ik heb ze allemaal op een rijtje
het is de wereld, de wereld…
Nudist
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 55 Alle hoop is nu op
jou gevestigd
de horizon komt dichterbij
toekomst wacht op niemand
nader je met iedere voetstap
blote voeten op het zand
strand ligt aan de zee
weids is jouw innerlijk verlangen
in de wereld zo naakt mogelijk te zijn
puur zoals het bestaan bedoeld is
ik zie je zwoegen, spieren kweken
ruimtelijk is jouw denken om jezelf…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 290 bomen stevig in de schoenen
het verschil als je niet kijkt
een wandeling, een tijdje terug
het zandpad op de oude rug
fluisteren over houden van
en de bloemen in de wei
schoenen stevig in de wind
verandering met ogen dicht
een wandeling, niet lang geleden
zinnen die buiten paden treden
luisteren naar liefde
en vlinders die dromen
blote…
Worsteling
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 Zo ploeg je voort in wind en regen
door restanten van oude wervelstormen
die zich willen laten horen en voelen
zuigende modder waar doorheen je worstelt
het vertraagt en houdt je steeds weer vast
immer bang voor scherpe punten en de pijn
die je met kwetsbare blote voeten riskeert
zacht zand op een makkelijk pad
onder een verwarmende zon…
Inri
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 Pateelwerk uit Montreuil en rode wijn
Aan hoe ik haast de aarde was ontstegen
Aan alles wat ik altijd heb verzwegen
Om maar zacht en geliefd te kunnen zijn
Een brandend kaarsje of wat zonneschijn
Een mens die roze parels heeft geregen
Mijn snoer met zwarte kralen droeg ik nooit
Dat lag diep weggeborgen in een lade
Het legde echter onmiskenbaar bloot…
Bent mijn rots
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 526 jij bent mijn rots
vangt licht
van dageraad
verzamelt warmte
als de mens nog slaapt
jouw hitte
komt pas vrij
in avondlijke uren
ik was erbij
jij warmde mij
je gaf je bloot aan
maan en sterrenregen
ik voelde hoe jij
zacht de dag besloot
in mij beschutting geven
streel nu de kleine barsten
in jouw groot massief
kou zal jou in…
Zonder woorden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 110 Monddood en ook erg bloot zonder
al die woorden waarin je als
mens had kunnen excelleren.
Taal is een openbaring die
zich in woorden manifesteert.
Gerangschikt kan de taal in
klanken kleuren als ieder
woord iets persoonlijk
eigens in zijn kern beweert.…
Waanzin
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 349 Als de regen is gevallen
en de voeten, bloot
waden door slippend zand
verdwaalt mijn geest
ongrijpbaar
voor de klauwen van
de dagelijkse orde
wanorde grijpt naar de macht
en ogen vallen in donker
romantiek van kaarsen
die gifgroen branden
aan iedere zijde
vals licht geven
aan zwambegroeide muren
waarin de echo van het onweer schuilt…
In m'n ééntje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 248 Ik stond daar in het licht der spot
En voelde de spot op me stralen
Eenzaam overgelaten aan ’t lot
Kon ik nog amper ademhalen
Zwijgend en de mond vol tanden
Bezag ik die grote zaal vol stoelen
Aan iedere kant die lege wanden
Begon mij zeer eenzaam te voelen
Daar in ’t felle licht open en bloot
Stond ik met een kleur als een tomaat
En ik…
Lam Gods
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 De kinderziel was toen nog iets
om ondeugden van af te wassen
en schoon als Onze Lieve Heer
van school te laten gaan
met niets dan liefde te laten
beginnen aan de puberteit
Een mooi ideaal, mijn leven
te geven voor de mensen en
de hemel en vrede op aarde
Bereid om me op te offeren
lag ik onbeschermd als een lam
onder de blote blauwe…
marialoves@mail.me
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Zwembadgesprekken, half bloot
en aanraakgraag indruk maken
ja
elkaar onder de randen door
glanzend insmeren en raden
ja
vertrouwde vreemde onschuld
van samen liggen soezen
nee
niet uit wanhoop hem aankijken
niet hem laten polsen of ik
nee
niet mijn armen om hem heen slaan
geen lieve woorden
.....alsjeblieft
niet hem veroveren met…
afdalende trap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 een dichter kan niet vliegen,
noch met nat voorhoofd buiten zinnen
treden en holle lucht ademen
dit beeld weerspiegelt schaduw
in een wassen aangezicht
-in alles een tegenpool-
leidt deze trap naar de kip of het ei,
komen randen bloot te liggen
waarlangs de vezels van de ziel bewegen?…
Verdwaal in taal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 Hij reed me naar zee
Ik maak kleine passen
op blote voeten
Kleine passen in het koude
zand, ik doe mijn best
Ik ga niet liggen
De tenen van mijn voeten
komen mij tegemoet
Naast zijn stappen
We hebben dit vaker gedaan
vroeger, niets aan de hand
Altijd waaide de wind
zout in mijn haren
schuim in mijn woorden
die verstoppertje spelen…
besmeurd maar toch onaangedaan
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 882 uitgeschopt
je voeten weggestopt
in het geitenwol van sokken
zachtheid en hun warmte lokken
we lopen niet meer paralel
voeten kennen nu de wegen wel
en gaan hun eigen gang
niet bang om uit de pas te lopen
jij bent geschoeid en schrijdt
al in een andere werkelijkheid
de zonnigste manier om elkaar weer
te ontmoeten blijft toch op blote…
Gekleurde legootjes
netgedicht
2.0 met 51 stemmen 30 ik zag de
witte huisjes
vakantie vieren
gekleurde legootjes
liepen af en aan om
naar speeltuin
zwembad en de
glijbanen te gaan
de anderen
vrienden deden
hun eerste nipjes
aan wijn en bier
wat onwennig in
hun eerste bloot
rood knabbelend
aan chip en noot
vrouwen mixten
mannen waren
honkvast bij de
nog volle krat langzaam
begonnen…
Nocturne
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 500 'People, I'm gonna leave this old world beyond' Peter Green
Blote vrouwen, rijp, op ooglapjes na, schuddend
met hun veelsoortige borsten, in een magische kring,
schommelende wijnflessen, onterechte dompers,
schermutselende zwaardvissen, vechtend met lachgas
en kriebels, vreemde danspasjes in de lucht van zijde
om door te prikken met dierlijk…
geklommen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 421 Zijn zweet is omhoog gemengd
met de modder en het stof
en zijn griploze handen klommen
achter de trekhaak van de ogen
de grijze rotstanden grijnsden
reeds vele krijgsgevangenen
van de strijd met zijn huid bloot
ook de winden lachten neerwaarts
en met schmink van geld
toverend gemaakte ogen
lachten vanuit een glazen paleis
met…
Teveel
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.394 Eerst waren het je ogen,
toen viel je gezicht in het oog
De woorden in mijn oren en de handen
die ik bekeek terwijl jij ze rusten liet op mijn knie
Zo mocht ik steeds meer zien – de contouren van je voeten
toen jij je thuis ging voelen hier, de schoenen uit,
de voeten bloot. En jij besloot te blijven en te slapen
naast mij.…
Wij dansen mijn droom uit .....
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.217 Blote voeten op het gras
jouw handen in de mijne
vanuit het duister naar het licht
dansen wij mijn droom uit
langs het pad naar samen
in het veld van tederheid
vinden onze handen
de vochtige bodem
van verloren eenzaamheid
op het pad naar samen
lachend wandelt zij mee
geplukte bloemen worden
door ons gevlochten en
als een krans verbonden…
zorgeloos opgelicht
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.487 Vroeger liep ik met mijn blote hoofd
als een ballon in kruidige wolken rookgerij
waar met het leven in de brouwerij
`t heerlijk helder nog sneller werd verdoofd
Vliegen van kroeg naar kroeg
of uren hangen aan een bar
steeds iets meer in de war
pas bij `t vallen vroeg genoeg
om het bed eens op te zoeken
want de centjes raakten op
en alleen…
Scheikundige Liefde.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 870 Mijn huid is verschroeid en verschrompeld;
Mijn hart klopt steeds langzamer;
Mijn DNA is voorgoed gemuteerd;
Ik ontdekte in de scheikunde
een nieuw element;
Mijn hart doopte het 'Liefdenium'
Elke dag gaf ik mezelf bloot
aan de radioactieve stof,
niet wetend dat het mij van binnen opvrat.…
IJSKONIJN
netgedicht
2.0 met 106 stemmen 21.031 ‘op een verjaardag’
over kluiten aarde waadden we
het zwarte water tegemoet
als tere insecten onze klauwen
om het blote zwerk geslagen
geboeid zongen we luider
dan het kikkergeboefte
in het vingergewas
je brandde een lusachtig teken
in het vuile sop we stegen op en
streken neer langs versgesneden lis
je droeg je verjaardag op
aan…
De zon
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 878 Zo legt hij
ongemerkt het uitzicht bloot, maakt
het beeldend af.
Maar zij, is vuriger dan degen of lans
en weet door traliewerk te komen.
Het licht legt de vrijheid open
zodat zij haar hart erin kan dopen.…
Namen
gedicht
3.0 met 61 stemmen 25.995 Dat alles binnen de taal,
Keelklank, eeuwenoude kwaal:
Slechts één naam legt iets bloot
De eeuwenoude roepnaam Dood.…
Ankerplaatsen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 88 nog
nooit zo expliciet
zijn gehoord
de toon verbindt
onderliggende
gevoelens die
langzaam aan
komen drijven
uit ankerplaatsen
in stilstaand water
ver van de geul
waar gisteren en
vandaag nog kolken
met de vaart van
het wereldnieuws
en de regio’s
nog op de hielen
wij vissen niet
maar dobberen
leggen ongekende
essenties bloot…
heem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 11.684 met blote handen
restaureer ik de oude foto van ons huis
en de kleur neemt toe
een veegje speeksel
verwijdert een vlek
kaal de linde,
bruin de beukenheg
geen dahlia’s meer
de rok van m’n zus bolt
en vader staat pal
aan de weg
ik strek m’n armen,
vogel met m’n mouwen
de dakpannen zijn te blauw
ingekleurd onder de grauwe lucht…