129 resultaten.
een waas van tranen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 206 verover de leegte
in een stenen woestenij
treed buiten de gebaande paden
van een bloeiende boomgaard
poog te verdwijnen
in het wiegende korenveld
voer het scheermesdraad
naar de bodem van je hart
zie de wereld
door een waas van tranen…
SCHEPPINGSDRANG
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 Samen genieten
kunstschilder en beeldhouwer
van lome paarden
in een glanzende boomgaard,
maar willen niets afbeelden.
Felle klaprozen
en bont vingerhoedskruid
staan overheersend
in het hoge, wilde gras.
De schilder kijkt, mengt almaar...…
ik wil de kers verwoorden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 755 als bloesem in volle zonlicht
een boomgaard als belofte
van een rijke oogst
op het marktkraam
even de volronde vrucht raken
met lachende paarse lippen
of als juweel
bengelend aan de oren
van hinkelende jongedames
die heerlijke kers
in een suikercomplot
op mijn winterse toast…
Verlaten cortijo
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 462 Fonteinen keuvelen niet langer
met badende merels
en niemand harkt de gevallen bladeren
in de boomgaard bijeen.
Maar wanneer ik mijn ogen sluit
hoor ik het lachen van voorbije zomers
en voel ik het sprankelen
van tinto de verano in mijn mond.…
stenentaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 toen je in het oude
hellingbos verdween
in een boomgaard
een verwilderde wijngaard?
in de zachte omarming
van een moeras misschien
wie beitelt jouw naam
in een glanzende steen?…
Voorbereidingen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 687 Spinnen weven ongestoord
vliegjes worden ingepakt
nu de zon een klok rond eerder zakt
en mijn boomgaard aan de mist behoort
Kou zal hier de macht weer grijpen
aanvankelijk om het blad te kleuren
alvorens alles kaal te sleuren
zodat ook hij mijn gaard kan rijpen…
De peer
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.075 In de boomgaard
hangt een peer
met veel élégance;
op elk zuchtje wind
beweegt hij aan zijn dunne steeltje
heen en weer,
dansend en lonkend
naar uw keurende blikken
lijkt hij te zeggen:
“je moet het kunnen,
om mij op een schaaltje
nog even weg te leggen,
straks uitgerijpt en op uw bordje
grijp ik nieuwe kansen,
en ben ik toch zo sappig…
Lenteboomgaard.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 871 Hier is jonge aarde één wijde bloesemhalle.
Bomen en bomen zover de ogen reiken
Doen takske aan takske in gulle blijheid prijken
Met bloesemsneeuw, sneeuwigste sneeuw van alle.
Is 't niet of uit zonhemel neer kwam strijken
Een vlucht van vlindertjes, zó neergevallen
In dromerig verpozen; duizendtallen
Van vlerkjes fijn, die vleugelbloempjes…
Liefde die ook fouten ziet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 382 bellefleur en geur de mooiste vruchten
uit de boomgaard van ons leven
ze stonden daar hun hart te geven
als cadeau hun oogjes op ontvluchten
je glimlacht en ik hoor je zuchten
we ruzieden en zijn toch bij elkaar gebleven
hebben samen steeds een veilig web geweven
we bleven doof voor allerlei geruchten
ik voel liefde die ook fouten ziet…
Waar appels rozen zijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 kunnen wij
nog spelen
in een tuin waar
appels rozen zijn
als ik ze pluk
komt klein venijn
de oogst verstoren
verhaalt haar doornen
toch ga ik af
op bellefleuren
manden vol met
schitterende kleuren
de rozen in mijn hand
heb jij geschikt tot
oogstpalet en zo hun
warm aroma blootgelegd…
Het woord
gedicht
3.0 met 5 stemmen 1.488 Wandelend door een boomgaarden wereld
vroeg ik een vogel een vederen woord
een zingend woord een zonlicht woord
smeekte ik een vogel een woord mij ten dienste
een vliegwoord een vangbal een boemerang
Maar toen ik droomde dat mijn wens zich vervulde
verschool ik mij om het te breken
om te zien wat er in zou zijn:
een nest jonge vogels
of schaduw…
Als de zomer voorbij zal zijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 218 als de zomer weer voorbij zal zijn
de herfst lokt met koperen kleuren
rode appelen in de boomgaard geuren
met tussen de wolken wat zonneschijn
een bos of parkwandeling kan zalig zijn
de wisseling in de natuur zien gebeuren
als de zomer weer voorbij zal zijn
en de herfst lokt met koperen kleuren
knalrode geraniums langs het raamkozijn…
hooglied van verlangen (voor Milou de Moor)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 432 bevrijd me
uit de verstikkende armen
van de pijn
verlos me
van de ondraaglijkheid
van het lijden
ontketen me
uit de verstikking
van de ademnood
til me op
uit de bitterheid
van mijn meedogenloze bestaan
laat me
lopen onder de roze bloesem
van de boomgaard
volg me
niet naar de bongerd
mijn geitjes lopen mee
ik raak
onder…
Peren en zo
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 948 Vervolgens hap ik in een boomgaard, droom
zo hard ik kan want je weet maar nooit
je zal maar verdwalen met je mond vol.
Ik tel tot vier
en prijs me gelukkig
de wereld is niet ontploft
mijn zelf, onaangedaan
dus genoegzaam
lik ik mijn lippen af.…
voor mijn voeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 hoe maak ik
van loden letters
lichte klanken
hoe weef ik lood
en licht kleurig samen
tot een klankenspel
omkleed ik
ze met tere
dromen
moet ik muren
slechten of wacht ik
hun geboorte af
licht en lood
laat ik rijpen in
de boomgaard van
doorzichtig glas
tot ik kan vergaren
wat voor het oprapen lag…
smaragd
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.721 daar lig je dan
akker van belofte
glooiend in het licht
als een beminde
deinend in mijn blik
hangmat van verlangen
gekoesterd door de zon
met weligheid omhangen
de elzenhaag hoedt je
voor de strakke wind
een smaragd
voor ieder die je mint
je boomgaard lokt
geen merel is beducht
je aarde komt tot leven
de hemel opgelucht…
zingend hart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 de bladeren aan
de bomen zuchten
onder de vochtige warmte
de wind nam een vrije dag
in de kalmte van
de wegebbende hitte
wordt gewacht op de zeepbel
in de zinderende lucht
de met mos begroeide muren
de niet geplukte vruchten
in de boomgaard
troost van dat wat was
de vallende sterren
in de maanloze nacht
voor wie luistert
de magie…
De barst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 571 Golven van lente door de lucht
Verlichten mijn geest en hart
Een vlaag als een lange zucht
Een oude gestalte deelt mijn smart
Ik lees de woorden van een Spanjaard
Schakel over naar de Italiaan
Van liefde in de boomgaard
Naar woorden die reeds era’s bestaan
Vluchtig zijn de woorden
Vergankelijk is de trouw
Eeuwig is de ziel
Die barst daar…
Gods aarde juicht!
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 632 Gods aarde juicht
in de geplante boomgaard,
zij fluit een lied vol luister naar
het zachte fietsgeluid.…
Indian summer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 340 Nazomertje zoet,
je zinderende zaligheid speld ik op mijn hoed
langs wegeltjes van rust,
langs paadjes van weldadigheid,
langs holle wegen als groene tunnels
en bolle boomgaarden in oranjegloed.
Ik wil geen minuut missen, geen uur verzuimen,
jouw dromerige fruit heeft iets goddelijk zoet.
Ik lik vingers en duimen.…
HERFST
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 672 De vallende blaadjes
zijn geen dansende groentjes meer
De volle boomgaarden
zijn op vermageringskuur
De kwetterende wekkers
laten lege nestjes achter
De blote tenen worden
in dikke sokken verstopt
De barbecuegeur bij de buren
wordt ingevroren
De tuinslang sluipt langzaam weg
De kalkoenen van tante
worden alsmaar dikker
De wereld is de…
Passie troost
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 755 Het vuur brandt rood
afgestorven aardappelloof
rook slaat neer stinkend
wegwaaiend over de velden
In de rulle, zwarte aarde
ver van het harde aangelopen pad
zak jij weg en keert terug
bij de eerste kinderschreeuw
Naar het huis in de boomgaard
de katten en de honden
de bewegingen achter de gordijnen
lucht die trilt van een stem…
Op zijn fruitigst
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 48 zelfs aan
de bomen
draaien de
vruchten als
zij weten dat
jij zal komen
de mooiste
blosjes op
lentefluweel
maken een
plaatje van het
fruitig geheel
in deze
schitterende mêlee
van geur en kleur
dans jij langs
lange paden
door boomgaarden
waar blauw
uitbundig zomer
schijnt en wind
warm zwoelt bij
een plaats die
op de hemel…
Zeewaarts gezegd
gedicht
2.0 met 11 stemmen 8.988 De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard.
Zij is de moeder van de grootste sterren.
De zee is een regen van goedheid,
beken het maar, zij is onmisbaar.
De zee blijft zoals altijd altoos vrede,
want in zee werd nog niemand mishandeld.
--------------------------
uit: 'Noodbrug', 1955.…
De regen flow
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 289 het regent naakte hymnen
in gekerfde tuinen en boomgaarden
vogels zingen op takken
en de wind knielt op andere nevels
loyaal in mijn buurt
de regen flow verblindt niet
het naakte zangerige als de uren verstrijken
op de eerste melodie
er is geen klaagzang te horen
onder de regenboog reist nogal wat
op winden en getijden
waar de vogels…
Kamer 4516
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 97 op één van
onze wandelingen. toen langs
je boomgaard. dat vogeltje?
hoe we het in een doosje
zetten? hoe we het voederen
wilden met een ijslollystokje
hoe het was als een afgelaten
ballonnetje? dat het zo teer was
en rimpelig en dat het eerst niet at
hoe het rozig en bruinig van kleur
was?…
De boom met de moeilijke naam
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.514 "
Ze wijst wat vaag naar achteren
En troont mij mee de boomgaard in.
"Kijk, hier," zegt ze,
"Hier in de wipselboom."
"De mis-pel-boom zul je bedoelen,"
Wijs ik haar snel terecht.
"Ja, ja," zegt ze, "dat weet ik wel:
De mip-sel-boom."
En ze verdwijnt onder de dichte bladerkroon.…
zoen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 705 neen Edith,’’je ne regrette rien’’
het moet nog beginnen zie je
de zijden kousen waren er op tijd
mijn mantelpakje hangt al klaar
en ik mocht de warme krullenset lenen van Stella
ik hoop maar dat er geen wespen zitten
het is wel een romantische plek zo’n boomgaard
maar die rotbeesten hebben het altijd op mij gemunt
die lotion gaat…
ooit
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 903 Ooit ben ik een oud wijf
Eentje met een geit
Een overwoekerd boomgaard
Maar geen zuchtje spijt
Ergens in een huisje
Met onkruid metershoog
Een waslijn voor mijn jurken
Een ieder doorziend oog
Kijk je door mijn raam
Ik zit daar bij het vuur
Zwart poezebeest op schoot
Jouw foto aan de muur
Ooit ben ik een oud wijf
Eentje met een geit…
Een triomf
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 in het duister van een
stille doorwaakte nacht
verloor de straffe winter
zijn laatste beetje kracht
een mens vocht
in een aardse zucht
triomfeert weer, bloost leven
in de morgenlucht
een sterke schouder
draagt wiekjes fijn besnaard
naar een kersenroze
bloesemrijke boomgaard
het licht tekent zijn glans
over het schaduwblad
de…