Alle inzendingen over boot

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

Abe op zijn noppen spijkerharde tegendraadse koppen klunen, skûtsje, wad en kievitseieren met zwijgzaamheid als deugd en niet als kwelling doch toen zij sprak veranderde gestaag de droomvrouw op de veerboot naar Terschelling die klanken konden maar uit één plaats komen daar stond mijn oude buurvrouw uit Den Haag door dromen was ik in de boot…

Op een eiland, zes uur 's ochtends in de zomer, de stille weg af, waar geen wandelaar gaat, in de herinnering van wat je ooit is overkomen, daar waar 't bewustzijn het gebaande pad verlaat, terwijl de stilte wordt gevuld met vogelzangen loop je geleidelijk aan hun vogelwereld in, vliegt daar je oude geest, met lief en leed behangen vanouds,…

Geroepen uit de aarde staan wij verbaasd: geen hond, geen horde, niemand. Opzien is ons bespaard. Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op, bomen wegen aanwezigheid. Daar komt een man aan lopen. Ontgaande, scherpe blik. Kijk, hij houdt een hand voor ogen: tuurt hij naar zijn werk? Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op,…

Hij kan niet meer bij ons zijn. Er is nu verdriet en pijn. Na een kort ziekbed is hij gestorven en heeft een plek in de hemel verworven. Het schip blijft aangemeerd en het tij is gekeerd. Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water…

Ze dacht dat hij de prins was van haar dromen, Maar zij werd door hem in de boot genomen.…

scherp de uitdagende blik de halve schaduw haar krullen het hoofd schuin trots krachtig hypnotiserend zacht de huid het gevoel van overgave begeerte verstild het moment dat onze ogen bevroren…

soms zie je in het halfduister beter het is zoiets als met het dempen van geluid bij schemerlicht zien de dingen er lichtjes anders uit of bots je op iets wat je bij daglicht soms niet ziet…

was het je stem die zo beroerde of was het de tekst die messcherp sneed de kleur van je klanken verlichtte gemoederen maar de snik in je stem verzwaarde menig hart het donkere geluid vibreerde tussen een lyrische tenor en een baritono brillante het luisteren naar de kleur bracht beelden tot leven die smeekten om liefde hier en…

Nu Balkenende naar Aruba gaat Staat iedereen van opwinding te trillen Ik hoop maar dat hij daar op de Antillen Behoorlijk stevig in zijn schoenen staat En uitzoekt of Aruba heeft gelogen Of dat wij hier te vaak hebben gezwogen…

liever sta ik aan het roer van deze gedachtenboot die hotst en klotst tegen klippen dobbert maar wat rond over tomeloze rivieren met bochten en stroomversnellingen zonder ooit vaart te minderen liever sta ik aan het roer ziel stuurt boot langs beemden rietkragen onder zacht zonlicht nu pas, lichaam, nu pas ontdek ik jouw ware rang…

Lieflijk lachende oogjes Kosten een zee van tijd Te koppig om te denken Ik maak haar geen verwijt Het wachten slokt mij op Extase doet mij drinken Zullen onze monden één zijn? Liet ik het maar bezinken…

Amper drie tot de derde, maar machteloos als troosteloos en aangeslagen als de honden die met scherpe tanden het blauwgeslagen vlees van botten trekt. Zij doken in haar boezem. Met stenen die nog over water stuiteren, van her en hot tot aan de horizon. Hij wou dat hij haar zoenen kon.…

Je ziet het al gebeuren je fietst langs de auto's onderweg naar huis, zoals iedereen in de file voor de stoplichten. Een man stapt uit bij zijn collega ze lachen vrolijk, het oogt gezellig hij lacht nog maar ik kom er aan zit op ramkoers; zie me gaan. Voelt hij me komen ze praten na steekt hij zonder kijken over hij lacht…

Samen in de boot, Het lijkt op spelevaren. Hoe moet dat straks dan gaan Op de woeste baren? Er is een reddingslijn gespannen, Omdat bij weer en wind Men met deze boot Maar weinig diepgang vind.…

Naar de kust zeilen zou ik zo maar met je doen als je een boot was...…

geketend en wel gaat deze slijtageslag nog heel lang duren…

Het is niet best, toch gaat het door je strot, maar ’t ergst van al . . . de messen zijn zo bot.…

Mijn boot heeft al twee keer een flinke aanvaring gekregen. Toch vaar ik iedere dag vrolijk naar zee en blijf daar even voor anker. Gisteren kreeg ik weer een waarschuwing voor een aanvaring, maar ik kon het roer tijdig keren. Terwijl ik nu vaar, hoor ik rustig het kabbelen van het water.…

Schip op rots ziek en klots, kokosnoot hoelahoep, flessenpost ik ben zoek. Sos wie redt mij? Haai en vis averij, nee, zij niet, vrees de baai! Zee is wild het zand brandt, spoelden mee slechts wij twee, man en muis ver van huis.…

Ik ben als de boot die moe van al dat roesten in de dokken vaart.…

Eindelijk was het de dag je as uit urn leek vastgeklonken, (wou je niet weg of werd jij vastgehouden?) maar eenmaal verwaaid als glitter, één met de glinstering van water. Je bloemen van de uitvaart, verjaard, geurden nu als een wildboeket, en dreven na droge rozeblaadjes, takjes mochten met je mee oplossen in de zee tot fijnste stof.…

de boot was lek en oud het moest wel dat hij zonk het water was erg koud en gaf een diepe lonk gelukkig vond ik een stuk van de kajuit een deur gemaakt van hout zodoende hield ik het uit ik zag ze om me heen verdrinken en uiteindelijk langzaam naar de diepte zinken een moeder en haar kind een beeld dat zich iedere nacht weer aan me…

"Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg als zilveren gewei, en 't stuifmeel der planeten over de melkweg blies en in de maan gezeten langs 't grondeloze blauw der zomernachten voer, ik ben beroofd en leeg, mijn schepen zijn verbrand, mijn stem verloor haar gloed en vindt geen weerklank meer in 't dode firmament, niets dan…

Na de ijzige katharsis is mijn hart weer rein; mijn wonden zijn geheeld, ik kan weer bollen planten, en adoratie voelen voor al het verwante en liefde brengen waar ze hoort, ootmoedig zijn. Ik kan luisteren naar de merel in de heg die ik vorig jaar nog een lied van Mozart wou leren, maar toen ik hem eens grondig wou laten studeren kende hij…

Koffie van Boot.…

Een sloper, een kerel uit Sloten Die handelt in tweedehands boten Maar hoe je ook poetst Je ziet alleen roest Zo'n boot is dus zo naar de kloten…

Vroeger was ik blij en vrolijk op de boot gelukkig met mijn familie pappa, mamma, zusje maar nu is alles anders nu woont mijn pappa alleen op de boot gelukkig met zichzelf en zijn nieuwe vriendin ja, nu is alles anders mijn pappa, de boot de leegte in huis de leegte op zee waar hij naar verlangde die leegte maakt alles anders…

breek de botten van uw wild belang wanneer ik met bloed de muur bezweer de muur behang met de levende kwasten van een lege tijd die ons in rode tekens van de angst bevrijd…

Als je heel precies kijkt Moet je tot de conclusie komen, Dat de foto van die boot In de boot is genomen.…