Alle inzendingen over brod

Op een heel groot meer gaan eenden hevig te keer om een stukje brood.…

Niet bij brood alleen verzetten dwergen bergen hoewel klein van stuk. Zichzelf negerend want hun waardevol geloof is Goddelijk geluk. Het is deze mens die met reden de rede uitdraagt met nadruk. Niet bij brood alleen voor het zout van de aarde dat heelt tot één stuk.…

In mijn kindertijd smeet ik brood naar de eenden, als ouderling ook...…

wie hier gedenkt, vergeet het niet: een kroon strekt niet altijd tot eer en wie men kruisigt, telt niet meer, een naadloos kleed verscheur je niet, wie hier gelooft, vergeet het niet: hier sterft Die heel het leven heelt, zijn Geest in Vaders hand beveelt, een tempelwonder dat geschiedt, wie hier belijdt, vergeet het niet: bij breekbaar brood…

geuren gaan het bruinend brood vooruit.…

wat je doet is niet zo vreemd je eet brood je drinkt water je drinkt wijn je slaapt en je denkt aan het zijn maar je weet niet door wat je gedragen wordt is het door je dromen is het door de lucht die je ademt is het door het water is het door de wijn is het door het brood of is het slechts schijn…

Gevangenen zijn heel erg aan het lijden Een deel van hun rantsoen wordt afgepikt Omdat er teveel brood werd weg gemikt En dus besloot men om eens flink te snijden Een overleg waarin wordt toegezegd Dat er meer brood komt, wordt nu snel belegd…

Hoe dankbaar is mijn kleine hond Voor beentjes en wat brood! Hij kwispelstaart, hij loopt in ’t rond, En springt op mijnen schoot. Míj geeft men vlees en brood en wijn, En dikwijls lekkernij: Maar kan een beest zo dankbaar zijn, Wat wacht men niet van mij!…

De kruimeldiefjes hebben zich opgeladen met ons oude brood…

Brood? Brood is dood Nee, bloot! Sauna, naaktstrand, achtertuin darkroom, pornsite, zomerduin op de tafel en in bad overal in blote gat Vervelen? Verveeld is gekeeld Nee, spelen!…

zes zusters rond een tafel zes zwarte hoofden ze draaien links ze draaien rechts richting boter richting brood halverwege een glimlach zowel links als rechts een glimlach boter een glimlach brood…

in hun tuin een huisje maar geen vogel ziet er brood in…

Lege blikjes - zwervers zien er brood in.…

hij speelt sax met vingervlugge toets urenlang een rustpunt in de stadskakofonie verzamelt hij duiven en wat mensen om zich heen hij geeft ze brood en spelen en als het plein de eerste avondkleuren vangt glijden fluwelen klanken van melancholie van ver verdriet misschien om dood of een verloren liefde weg met de zomerwind…

De man was nog niet dood of er verschenen vervalste Herman Broden her en der. Maar Peter R. de Vries, de grote ster, kwam ook in deze zaak zijn hulp verlenen. Hij wist de daders inderdaad te pakken, maar het verhaal blijft hopeloos oudbakken.…

Hij had gewoon geen zin meer in het leven En sprong toen maar vrijwillig in de dood; Dus treurt nu heel het land om Herman Brood, Al vind ik het een beetje overdreven: Nog nooit had men opeens zo'n hoge dunk Van een aan lagerwal geraakte junk.…

Maar wie wat beter kijkt, die zal soms zien: Dit zijn geen echte Broden; dit is bake-off! Dus koop alleen nog met certificaat omdat het anders vast om broodroof gaat.…

meeuwen in de mist Het doet mij huiverend naar zon verlangen Al wekenlang is de rivier gevangen En ligt mijn woonboot star in ijs gekist Wanneer de mist door wind wordt weggewist Zie ik de watervogels onbevangen Bij honderden rondom mijn arkje hangen Zij wachten stil er wordt geen plaats betwist Ik voer hen vis, strooi graankorrels en brood…

Hij bad het Onze Vader. Wij keken naar het zwart dat ons voor ogen kwam. Een groot diep gat, zo dichtbij, dat God wel moest bestaan. Na het amen werd het licht. Scheen de zon in heldere groentesoep. Doopten wij ons wittebrood. Zagen wij de hemel in onze diepe borden.…

, in plaats van koek Oh deel je brood met mij, denkt hij Ik heb een week lang niet gegeten Maar ze lopen allen om hem heen En ieder is hem vergeten Hij staat niet op hun vriendenlijst Geen smile staat klaar voor hem Is onze liefde uit het zicht Stil.…

ze met elkaar vergeleken in vorm en bijzondere kleur voor ieder was licht vruchtbare aarde een plaats in de zon waar hun leven begon wij met alle talenten worden gestuurd en geduwd gemanipuleerd en uitgeprobeerd voor een plek in de maatschappij opgevoed en geleid om te leven op een manier die is verweven met de kuddegeest van een brood…

gisteren liep de volmaakte man zo maar bij ons door de straat edel waren zijn tred en oogopslag die mij aan de grond nagelden hoe mij nu los te rukken vanuit die verdwaasde staat de nagels trok ik uit mijn voeten wreef droomzand uit de ogen gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief die uitgeslapen goede morgen wenste…

Ik wilde juist van daar vertrekken naar elders waar de zon schoon scheen lachend daar buiten te zijn gesloten waar een zee van bloemen om me heen, toen je de sleutel kwam verstrekken; ik dacht: ik ga er toch maar heen maar wat ik vond: verbitterd brood jouw leven bleek al jaren dood; vond er vervuild, vervallen en vergeten wat vers zo graag…

In de hemel is altijd brood zei de Afrikaan hij sprak woorden van hoop waar zal na mijn dood het verlangen dan naar uitgaan want hier is al geen nee te koop…

Nog zeggen oude mensen, dat de hemel het gezonden had dat het smaakte naar cake of gebak en dat het eigenlijk geen brood zou mogen heten. Laten ook wij die het niet meer geloven het toch maar niet vergeten.…

ik proefde zware tijd, gevuld met zwart en zoute dagen en mijn bloemen bloeiden niet, er lag verdriet op elk gouden blad leegte vulde langzaamaan het gat dat voortkroop door de nacht en waar de ochtend leven gaf- bracht het daglicht de teneur van immer hol gestelde vragen…

in vlaanderen loopt elke viriele man meer gloeiend heet door de winnende goal van boussoufa of de zoveelste spannende ritzege van gilbert dan door een teder gedicht van herman de coninck of een oproerkraaiend vers van remco campert. zal in nederland, noch in frankrijk anders zijn. ook zij hebben hun gevierde sporthelden, die hun…

In het holst van alle dromen valt de wijn en het dagelijks brood in de mond van de morgenschoot.…

de tsunami is weer langs geweest kaarsen zijn gedoofd in heilige huisjes waar aarde beefde liepen catacomben vol met rijke roomse geesten nog flakkert in schuilkerken de vlam van hoop in droef verwerken brood en spelen zegeviert maar jan modaal betaalt de decadenten voor zijn loos vertier…

een glas van ijs, staand water als dorst, voortdurend een brood verdeeld in stukken zo ochtend als dagelijks herhaalde gebeurtenis vruchtbaar, ontvankelijk een samengestelde bloem uitwonend in habitat ontaard in bodemleven afwezig ten tijde hunkerend naar…