21855 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
zeer verstoorbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 452 hij vermoedt een verhaal
achter elk geluid
digitaal versterkt
zonder bron aan de bron
van zijn gehoorkanaal
of hij nog wel eens luistert
drukt hij zijn oren dicht
tegen het schriele hoofd
tussen zijn benepen ogen
een neus die speurt
naar de angst die
als altijd
hem verteren wil
of hij ook wel eens snuift
en dan de deur luid…
bron van mijn leven
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 837 Als een mug
Vlieg ik om je heen
Jou nooit met rust latend
Ik wil jou nooit kwijt
Jij bent de bron van mijn leven
Verlaat mij nooit
Zoemend zweef ik om je heen
Maar jij moet mij niet
Jij slaat mij dood…
Een Bron
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 836 Tussen rotsen en een dal verstopt zich een Bron,
Die in een schuimende sjaal aangekleed is.
Zoals een lief hondenjong is zij vrolijk, zij stroomt
Via geheimzinnige bergkloven in hun duisternis.
Lang geleden heeft zij haar begin verlaten
En de mist overschaduwt het eind.…
De Bron
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 462 of wat niet mag
soms zwijgt de mens, en zoekt de bron
vanwaar uit, al wat leeft eens begon…
bronsgieten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 346 ingesmeerd met was
een ademend vlies
je bent ingesponnen met ijzerdraad
daarrond stolt een mal in een kist
een mantel van gips en zand
die in gave brokken uiteenvalt
tot je in de ronde oven past
in een kuil van waterdicht beton
weeg en smelt ik jou
een kraan op rupsbanden
mikt de haken in de ogen
en tilt de kroes uit de oven
het kokend brons…
bron
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 326 en nog steeds
begreep ik niet
wat zij bedoelde
zoals zij
het water keerde
liep de zee recht omhoog
vielen torens
deinden paarse stranden
keerde zij
het binnenste naar buiten
aan een koord
trok zij hun oevers
om mij heen
en opeens
was daar die bron
het allerdiepste vinden
heel even
maar zo eenvoudig
glinsterend
in mijn eigen…
Van brons
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 411 Met een hart van brons
luiden klokken om ter schoonst
alle weer en wind…
toen je nog jong was
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 118 wat nu nog doolhof is
voert naar ik vurig hoop
tenslotte naar jouw bron
want alles wat nog buitenkant
of overwonnen slechts bevochten
meeslepend of mislukt
als tweede huid nog bij je hoort
ja, dat zou je dan achterlaten
om weer te keren naar je dromen
de passies van weleer
toen je nog jong was en zo onervaren
weer naar die bron
waaruit…
Hoe het begon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Toen besefte ik pas
hoe het begon:
het ontwaken
van vader en zoon
en de ijle schreeuw
boven de daken
kwamen
uit dezelfde bron
die er altijd al was…
bron
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 495 gestaag sijpelt pijn
door alle laagjes huid en
verschroeit mijn dromen…
Mijn Bron
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Nog voor ik het kan spellen
stromen mijn woorden op papier
in een opwelling
van soms zo maar even
zoals een melodie
die de tonen
op de gevoelige snaar doen beven
zo volg ik mijn bron
de rest is mij om ’t even
omdat ik de poezie min
mijn hele hart klopt er in…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 nog staat ze huiverend
in haar bronzen blootje
wachtend op ritselgroen
van omringende bomen
een zilveren baan van licht
spoelt rondom haar voeten
die koud zijn
na de lange winter
de stilte spreekt haar naam
zij luistert roerloos…
Natuurlijk zijnstoestand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Liefdevolle aandacht
een vrije
Uitwisseling
tussen
jou ziel
en die
van anderen
Ontvang
even onbezorgd
als je geeft
Er zijn geen
verplichtingen
Liefdevolle
aandacht
is een natuurlijke
zijnstoestand…
Niet meer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.142 Wil ’t wel maar denk 't niet,
Wilde ook dat hij me liet,
Wilde ja, dat niemand ziet,
Mij, mezelf, een fractie meer,
Beetje lichter, minder zeer,
Wil ’t wel maar kan niet meer.…
Doornroos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 Houd niet van de dichter
je krijgt meer doorn dan roos
je leven wordt niet lichter,
en niet transparant, wél
mooi verwoord elke schoonheid
verbloemd of onverbloemd
uniek elk stukje romantiek
tranen en weemoed bij gemis
een liefdevolle belevenis…
Levenstaak
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 zich aan ons opdringen
De zieken de hongerenden en de mishandelden
Een ononderbroken stroom leven kleuren en accenten
Van al de goedheid en slechtheid die in ons mensen is
Een naakte boom met uitgestrekte armen naar de hemel
Om haar liefdevolle harteklop te mogen verstaan.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
DE BRON
gedicht
3.0 met 37 stemmen 8.996 wild en krachtig
stormde ’t machtig
woeste water naar omlaag
kolkend, klotsend
beukend, botsend
schuimend op de keienlaag
stuwend, sleurend
zwart verkleurend
in een helse razernij
oorverdovend
niets belovend
lokte ’t woeste water mij
tergend glad
’t zwoegend pad
naar de oorsprong van de bron
zwetend, vloekend
doelloos zoekend…
bron
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 507 Gezicht in de zon,
uitkijkend over een bron,
omsluierd door gewelven
van steen
grijnst hij om zich geen.
Zijn ogen nors
Zijn neus glimt
Zijn wangen fors
Zijn mond wijd open
alsof hij alles
in zijn geheugen prent.
Hij aarzelt niet
en braakt liters water,
terwijl iedereen het ziet
spuit hij onverminderd voort,
de sater.…
De bron
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 865 In mij
is een warme bron
het borrelt en het bruist
't Is mijn ouderlijk huis
waar dit begon
In mij
is een heerlijk licht
het werd in mijn jeugd ontstoken
Er was geen rijkdom
maar warmte
op mijn ziel gericht
In mij
zijn klaterende beken
de oorsprong ligt
bij mijn zorgende ouders
Zij zijn mijn rots
in de branding
gebleken
In…
Een bron
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.311 Ik zag een bron
haar schoonheid tonen
zo dikwijls
als ik er bleef staan
en stil
zag ik haar waterstromen
uit diepe gronden
opwaarts gaan.
Ik zag een bron
haar schoonheid tonen
in wat een
liefd'rijk harte biedt,
aan zegeningen
die er wonen
en offers
die een enk'ling ziet.…
bron
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 689 het vergezicht was niet slechts voor mijn ogen
een regen boog zich vloeiend voor de zon
de spreeuwen lintten sluiers langs de hemel
en zweefden zoals ik geen leven kon
de wolken dreven weg in paarse tinten
en achter hen azuurde firmament
de hemelwind verlichtte avonduren
en stilden dichters eeuwig dit moment…
Bron
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 298 Prachtige vrouw,
je ogen zijn donker.
´s-Avonds,
wanneer je in de verte staart
lijken ze op diepe bronnen
waaruit op mysterieuze wijze
de nacht
over akkers, wouden en steden vloeit,
de aarde bedekkend
met een zee van duisternis.
Zó donker zijn je ogen,
mijn licht.…
de bron
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 397 verborgen ergens hogerop
ligt de bron
water vult een greppel
't is niet meer
toch, een dam kan de stroom niet stoppen
stil stijgend
tot die overloopt
het gaat verder
greppel, sloot, beek, rivier
en weer even onzichtbaar als het begon,
eindigend in zee
of..
is dat de bron?…
De Bron
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 341 God is de Bron van al het goede
Hij houdt de wereld nog in stand
En blijft steeds met ons verwant
Wij zijn veilig onder Zijn hoede.…
De bron
netgedicht
2.0 met 24 stemmen 1.634 Bron: ( Pama )
Bundel " Kwalen van de tong "…
De Bron
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 205 Waar ze steeds zoekende zijn naar
“De bron” waar alles eens begon.…
bron
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 166 met zee als oorsprong
beroer ik mij als een vis
in eeuwig water…
Bron
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Van opkomst tot ondergang
schoonheid in het licht gebracht
van groene velden
kleurrijk bos
en schouwspel om te genieten
verlicht het pad waarop wij gaan
de gehele dageraad
vanaf het moment
dat je rijst boven de kim
tot je ’s avonds ons verlaat.…