Alle inzendingen over camel toe

Toen: Stoere man op bamboevlot bedwingt behendig wilde stromen Hij steekt een Camel sigaretje op Werkelijk een man om van te dromen Nu: Dezelfde man is een loser met een brokkelbruin gebit Hij zuigt nog steeds aan sigaretten en is al lang niet meer topfit Toen: Hij is een gezellige dikkerd Bourgondisch type zogezegd Een flinke biefstuk…

Een kopstoot of een grote klereschop? Of zal ik hem straks stiekem beentje lichten, een knietje geven of zijn kaak ontwrichten? Ineens komt dan een schoolse wijsheid op: Leeuwinnen leren heel vroeg aan hun welpen: Vergeet toch nooit dat alle beetjes helpen!…

de kuddedieren staan klaar in rij want Brico opent plots zijn deuren kleine, grote... in alle kleuren er staan er zelfs met een gewei. driekwart wachten op een afstand en daarna de pijltjes zoeken rennen, stormen en maar vloeken waar vind ik nu die kamerplant. een half uurtje heb je maar de tijd om dan terug op straat te staan iets…

Zinnen oplaaiend door minnende zon Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt Het hart dansend van puur jolijt Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen Ik tel mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief…

voelde het.... dacht nee ik niet. dat zijn anderen die je ziet voelde beter.... dacht ja ik wel en nu komt de rel. lieve mensen ik voelde het..... voelde beter.... en voelde goed.... ik ben homo.... oo wat een moed.…

Gekras en geprik, lijntjes en helle kleuren, huid van perkament.…

Liefje, ik weet je hebt geen ander Toch vind jij dat jij moet gaan Geen woorden houden jou meer tegen Geen harde hand en ook geen traan Alles gezegd, alles gezwegen Ga maar ver hiervandaan Iets van jou blijft in me leven In mijn eenzaamheid bestaan Liefje, ik weet je hebt geen ander Toch vind jij dat jij moet gaan Geen woorden houden jou…

hou je mond, want je woorden zijn als stenen, en je raakt me hard; raakt mijn hart, raakt mijn romp, mijn hand, mijn benen. Het is ongezond. En zo je me hier ooit vond: met te grote schoenen want ik had nog veel te lange tenen. was ik toen verward, later kwam mijn part. Met je woorden zo hard dat ik niet anders kon dan wenen. Is de circel…

tot mijzelf gekomen in kilte ontdek ik dat ik vandaag weer eens ben wie ik ben als sneeuwvlok die smelt op warme handen ondanks welzijn verbaas ik mij dat ik in zachte klei door zout en keihard water ben verdroogd door wrede adem via sluipweg van lucht en zon als zandkorrel weggeblazen rul vooruit vliegend op de wind die in mijn ogen…

op de tonen van jouw klaterlach deinen de witte waterlelies, komen de natte snoeten van nieuwsgierige kikkers tussen het groene blad de begeleiding kwaken je bruist muziek in elke beweging danst het kabbelende water als een volleerd ballerina moeiteloos tot een spetterend ballet druppels swingen in het rond kleine parelende blikvangers…

al wat ik in jou niet meer ben speelt onbegrepen verder in mijn dromen ik draal iedere dag in het herinneringslicht terwijl jij de koude wind verzamelt en de gaten in het raam zelfs het weer vlucht voor de vragen nog open in vreemde pijn er blijft niets meer over in de vertespiegel of van de toekomst morgen nabij…

ja het doet ertoe wat komt en blijft hangen als avondlicht de lange aftiteling van een gedicht het naspel waarin je verschijnt en langzaam weer verdwijnt het eind van de dag de echo van het licht een laatste oogopslag…

Gordijnen toe te moe te weten dat ik bekeken zonder ogen zwerf in de geworpen blik, verdwaal in duister. Zien verteert mijn kracht; in slaap wens ik loom weg te dromen van hen die door me heen kijken en niets weten van mij.…

Zeg me dat het tijd is, zeg me dat ik moe ben, geef niet toe aan verzet, geef me een washand, de beer die ik ken, wijs me mijn bed, dek me toe, ruik naar zeep, vertel mij hoe prinsessen slapen als bij wonder en verdwijn maar, ga niet te ver, stop mij onder, dek me toe, laat mij alleen, strooi in mijn ogen geen zand, breng geen lied ten…

in een vlucht vol fantasieën rees ik gewichtloos boven mijn lichaam uit ik zweefde alsof ik in een extase leefde kronkelend, naakt begaf ik mij op een groene maagdelijke weide tussen vonkelende sterren baadde ik gewillig in exotische hittegolven gepassioneerd en vurig taste ik toe…

glipt het hart zomaar uit mijn handen vandaan ben ik te traag tussen eenzame wolken van bestaan dwaal ik maar wat tussen levens in vangt de kat de tijd met haar gespin…

het is zo lang geleden laat ik het toe... bang voor de uitkomst, ... de toekomst bang voor wat komen gaat laat ik het toe? Dit verliefde gevoel.......…

het is zo lang geleden laat ik het toe... bang voor de uitkomst, ... de toekomst bang voor wat komen gaat laat ik het toe? Dit verliefde gevoel.......…

Af en toe in de hoogte kijken en onthaasten af en toe als een vogel zweven als een buizerd een doodgewone valk af en toe geen hoogte vrezen en geen vrije val…

ontvang ook weer vandaag mijn verzen en laat mijn blik rusten op je billen omarmen je taille en me bijten in je borsten, lippen tot vervelens toe altijd wil ik mij jasmijn in bloeiende hand herinneren en aan het zachte zingen van een stem warm klinkend in mijn oor van liefde, lust sprekend als voelbaar evenbeeld van mij waar verzen…

Je lag zo veilig in mijn armen geboren vanuit liefde in mijn schoot je eerst lachjes waren juist voor mij je woordjes je wankele stapjes aan mijn hand zeg me, waar het mis ging wat deed mama fout woorden komen bijtend uit je mond je ogen staan zo koud zeg me waar het mis ging wat deed mama fout…

ik juich u toe hoera hoera hoera driemaal hoera zo vaak doe ik dat niet hoort niet bij de denkende mens of ernstige dichters gelijk u allen die kennen het leed der aarde vreugde is een afwijking alleen in andermans lens nog een keer een drievoudig gejubel voor de lezer die gij zijt u leve lang zo lang te lang misschien maar zo lang…

de vogel vliegt en vliegt z’ n vleugels moe waar moet ie naar toe om in het land van zijn dromen te komen…

Toe verlaat me niet En rij mee naar een gokhal waar ik je de spanning zal laten voelen van het kansspel En daarna gaan we even langs bij de hoeren, Hier neem een sigaret Want vandaag sloeg een verlegen kind, met net zulke lichte ogen als jij de hand aan zichzelf. Vergeet je kaarsen en vergeet je dagboek Verbreek de stilte Toe, leef.…

het weer is niet altijd goed er waren zelfs totaal verregende vakanties in zonovergoten weken vormen plensbuien met onweer een frisse verkoeling het onderweg zijn vind ik een avontuur vol nieuwe indrukken het onbekende lokt mij de weg vult zich al rijdend in op paden die recht en krom zijn…

Sta je tranen toe Laat je verdriet zien Voel de pijn door je heen gaan Het mag komen Voor deze keer staat ze het ook toe En het voelt goed Ze voelt het branden, warm worden, nat worden Totdat ze eruit komt Dan komt het gevoel van onmacht en wanhoop Hoe kan ze dat laten zien?…

Wist je hoe de depressieve leed Jij doorgrondde zijn lijden En probeerde de pijn ervan te verzachten Met medicatie maar zeker ook Met je oogopslag en je stem Wilde je sturing geven aan zijn gedachten Opdat verder leven mogelijk moest zijn In waardigheid en met menselijke waarde omkleed En was jij een psychiater die er werkelijk toe…

op weg naar warmer droom ik alvast de lente -wat is ze mooi als ze onbereikbaar lijkt... buiten prijkt haar vorstjuweel in witte winterbloemen ik zeg: 'tot ooit' en laaf de zomer een hooiwagen vol hitte brandt al in de ondergaande zon…

een paar woorden met een snufje regen en zeker wat eenzaamheid en noem verlies en melancholie vergeet zeker niet de regen zoals die valt en valt terwijl je staat op je balkon en het duidelijk is dat je alleen bent zo alleen, zo alleen maar wees daar maar blij mee want wie zou je zijn als je niet alleen was waarschijnlijk niemand…

Als de dag geweest Is en het tijd Wordt dat de nacht Alles wat er was Gaat overnemen Komt ook mijn brein Tot rust - bij het Sluiten van mijn ogen Haal ik nog een maal De dag naar me toe, Neem van uur tot uur Door wat er deze dag Gebeurd is, en ben Er tevreden mee - Tijd dat de slaap Mijn automatische piloot Overneemt…