103 resultaten.
DOVEMANSOREN
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.362 ik stop mijn oren dicht
en wil het niet meer horen
ik stop cement erin
dan praten ze maar
tegen dovemansoren
ze zijn zo ondoordacht
en ook niet diplomatiek
ik wil het niet meer horen
het maakt me melancholiek...…
Een ongekend verleden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 145 er zat
een knoop in de tijd
ik trok aan het kortste eind
kon de grote
lus herinneringen
niet meer binnenhalen
moest ze laten gaan
uit de verbanden die
mijn jeugd omspanden
kwam nog wat
fragmenten tegen
uit een ongekend verleden
maar te weinig
voor een fundament
wat losse stenen en cement
zwerf op het net
in verloren tijd…
Pilaart arcadisch vrij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 419 ik cement
met steen en zand
fundament in dorisch zuilen
jij pilaart
arcadisch vrij kent in
slanke bogen het verschuilen
samen tempelen we
de griekse mythen keer
op keer en parthenonnen weer
ik ilias als jij odysseet
met de cerberus alleen de styx
brengt charon en mijn rust…
te
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 181 Te mooi
Te gevoelig
Te romantisch
Te levend
Te depressief
Te talentvol
Alles
Wat in de mens
Is te
Gaat over
Een onzichtbare grens
Waarin
Een hand
Je duwt naar je plek
Te is
Een grens
Het wil zeggen niet te gek
Je bent enkel een onderdeel
Van een groot instrument
beton cement
Uiteindelijk nietig
Als mens verdrietig
vechtend om opgewassen…
Ladylike
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 381 Verdraaide woorden pogen
klare beelden te scheppen
met verleidelijke contouren,
letters zoeken dribbelend
een weg om zich te schikken
tussen het witte cement,
dragende stiltes worden ingelast
zodat de zinnen ramen krijgen
om het innerlijk te verhelderen,
punten twijfelen nog even
over hun mannelijkheid
maar de vrouw heeft hier
beslist…
Restaureerde zand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 heb met
eigen handen
een monument gemaakt
restaureerde
zand met water
als cement
modelleerde
naar verhalen
uit hun herinnering
die ik opving
toen ik woelde en
het vroeger leven voelde
geen luchtkastelen
maar een vaste burcht
met muren en kantelen
vergeten waren
tijd en plaats
tot ik de zee zag komen
mijn monument
weer…
CHRONOGRAFIE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 675 terwijl de zon
de laatste boomtop kust
laat ik de dag voor wat ze is
een eendagsvlieg
ik maak een onderscheid
tussen vlieg en mug
en meet de tijd af
aan de afstand die een vogel vliegt
en daarna rust
zolang is een dag
ik giet haar in brons
plaats een voetafdruk
in nat cement
en leg mijn hoofd neer
op een verenkleed
van dons…
Het venijn van de herfst
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 227 Gelezen woorden bestrijken
mijn hart zoals een herfstblad
zich nestelt in een voeg van een
gestorven leven, de vrijheid
was het cement dat zich kon
buigen naar ieder moment
moe is het hart, het lijkt alsof
er geen dromen meer zijn
terwijl het zicht naar buiten
het leven leert om te houden
van de stilte
die tijdloos de herfst
voorbij…
gesloten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.504 dichter
van zwarte gaten
leemtes in hiaten
vulling
van speeksel en cement
metselaar
van torenhoge muren
om zich heen
vormt een burcht
voor het leven omgeven
door oceanen van
bloed
nimmer gevloeid
zweet
dat nooit uitbreekt
tranen
niet gelaten
dichter
laat de spelonken
van de ziel
ongemoeid
wanneer
het voegsel
van het…
Spoor 1
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.191 Beladen met koffers
vol jeugdsentiment
een kind tussen treinen
het hoofd afgewend
Voeten staan stijf
in het ruige cement
kind zonder vangnet
zonder een cent
Niemand die aarzelt
kennen zij geen...?
zij zijn met zovelen
zij staan niet alleen
Niemand zal vragen
waar ga jij heen ?
Kind tussen treinen
wacht op spoor 1…
LOS ZAND!
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 274 Mijn hele leven voelt als los zand
ik heb niet leren bouwen
verder dan mijn legodoos
ben ik eigenlijk niet gekomen
Je leven stort dan vaker in
mag je alles weer bij elkaar rapen
ik geef geen cent voor cement
maar krenterig ben ik nooit geweest
Ik ben meer van 't plak en knutselwerk
het friemelen, 'framelen', knipselen
mijn kelderbox…
Woordeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 817 marcheren
Onbereikbaar voor mijn ladder
Toch maak ik sprongen
Maar val steeds dieper terug
Wanneer zal ik het leren
Spouwankers dringen door de voegen
Ik lees de jaren in het roest
De gebakken stenen door de tijd verteerd
Begreep ik maar hoe het moest
Het kozijn evenaart mijn houding
Gebogen en weerbarstig
Woordeloos staar ik naar het cement…
LEVENSPAND VAN MORGEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 380 Op de scherven van m'n leven
bouw ik een nieuw fundament
voor m'n levenshuis van morgen
ook al is die toekomst onbekend
neen
ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand
juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte
zal ik koesterend liefdevol lijmen
tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand
Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…
De middelmaat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 weer heb ik geprobeerd
mijn horizon te verticaliseren
het is mij niet gelukt
droeg stenen aan voor babel
talen spraken vloeiend hun cement
op weg naar het ultiem moment
maar woorden braakten stilte uit
wij raakten onze hoogte kwijt
in een chaos die geen hemel kent
erosie heeft de klus geklaard
ambities kennen weer hun aardse plaats…
Boze Tong
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 We praten erover
zodra er iets verdachts is
Een kind dat thuisblijft
oma die een week komt logeren
een nieuwe oppas
of een lange zakenreis
Noem het roddels
Ze zijn het cement
van onze buurt
En we weten best
dat het mogelijk is
dat ze niet waar zijn
En dat is de kiem
de kiem van onze laster
Onze afgunst…
Testament
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 295 Naast mij staan
En er de meeste
Aanspraak op maken -
Mijn oplettendheid
Gaat naar de jongste
Van mijn zoons
't Past bij
Hem het best
Mijn gevoeligheid
Naar de oudste
Die zo graag de
Rede voorrang geeft
Mijn zorgzaamheid
Gaat naar mijn lief
En mijn verdraagzaamheid
Naar dochterlief die
Sinds ze bij ons is
Het cement…
Het oude huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 De fundering is goed en stevig
maar we bouwen het opnieuw op
Vol vertrouwen want dat zit goed
als ik na maanden ga kijken
Weet ik niet wat ik zie
het is meer zand dan cement
Daar staat het nieuwe huis in aanbouw
ik kijk ernaar dit is niet het huis
De oude fundering staat er nog
dat is het enige wat echt is
Weg is het vertrouwen
als ik wegloop…
pathos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 wars
koude woorden
likken kippenvellen huid
exploderen aan de oppervlakte
spijkers slaan in je schedel
dring ik tot je door
geschoffeerde gevoelens
uitgeroeid met wortel en tak
gevilde spierenmassa
gestript van eiwit
traanbuizen cement gevuld
lood leggende waarheid
kaler dan de kaalste neet
enzovoorts
daar ben je
scalpel, hamer en…
afgeleide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 we waren elk een reflectie
ingebonden, verdonkeremaand
samen weken we af van
gangbare vergezichten
in de verte nog niet
zodat het leek of niemand bewoog
bij dit schijnsel bleef ieder
voor zich, elkaar wanende
daar speelden we nog verstoppertje
zonder te vinden
alleen en geleidelijk verdwenen
met cement
tussen muurstenen
de…
licht zal om zijn schaduw vragen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 365 handen krassen
cement uit de muur
voren sporen met vandaag
wolken grijs zonder structuur
ze schrijven pijn
met scherpe messen
vonkenregens intellect
zwermen stof nog onontdekt
gaan ze me bevrijden
de handen van mijn lijf
of komen ze nu tussenbeiden
om af te dwingen dat ik blijf
muren heb ik zelf gebouwd
om hoon en spot niet te verdragen…
Babel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.479 op elkaar
tot zware poëziepilaren
als stompe torens staan ze daar
onmondig voor zich uit te staren
Ze spreken stil in toegedekte klanken
preken, verwijten of bedanken
verduisteren, versluieren of verlichten
vergane luister en oranje vergezichten
In regels liefde en relaties
staan tedere letters, zwoele spaties
verwarrende taal, het cement…
Een schonend berouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 het was feest
maar in de geest
van woorden huilde
een onpeilbaar verdriet
bekende teksten
uit zijn leven
waarin zinnen niet
alles prijs wilden geven
vaak losse fragmenten
zonder empathisch cement
zijn leven nog bouwend
naar een onverwacht end
pas nu genereert
stilte uiteindelijk begrip
passen de puzzels
waarin hij is gestikt…
VANZELFSPREKEND LICHT
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 961 opbouw bloei beton
geur van nieuw woonblok
de auto start niet meteen
duwen lachen springen
de deuren klappen dicht
zodat de richtingwijzer naar
buiten wijst
de ochtendzon geeft vanzelf-
sprekend licht
verf kalk cement
geuren gezamelijk
tegelvloeren tegelwanden
voor en achter glazen puien
in staal gezet
het is nog vroeg
in Rotterdam…
Zelfgevoel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 339 Jouw zelfgevoel is ondermaats
door mazen in de fuik ontsnapt
zo leef je vrijwel buitengaats
als ziel die zichzelf open krabt
de pijnpunten van jouw bestaan
slaan wonden in het grootste hart
je hebt jezelf meer aangedaan
dan puur te vatten is met smart
je hebt jezelf tot mij gewend
in spiegels van een blinde vlek
wij drogen op in grof cement…
De erfpachters
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Een erfpachter huurt een deel
van zijn leven iets van
een eigen fundament, waarop
die een toekomst wenst te bouwen
in stenen en cement.
Een erfpachter leeft niet altijd
in de goede tijd, wordt desondanks
niet van zijn plicht bevrijd,
als de haters de pachters naar
de dood toehalen en bij verzuim
een plicht oproept tot betalen.…
Een veeg licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 ik mozaïekte
met stukjes leven
om ze harmonisch
te passen in het bestaan
het leek goed te gaan
tot de lijm verdroogde
het cement verpulverde
waarin ze waren gegoten
heb met alles gebroken
toen ik jouw ogen zag
een veeg licht in een
donkere straat bij nacht
je lach parelde tanden
in witte aanstekelijkheid
handen speelden met schaduw…
Dronk op de tuin
gedicht
1.0 met 5 stemmen 4.437 Van god los maar om de kikkers
en alle kweepeer begaan, de merel
te hulp met de appels, het huis
met cement, de woelrat vol van genade
naar het leven staand, te verschrikter
gezegend als het peren regent of
pruimen, goed voor de wesp, wreed
voor de wespen, aan de kant van
de egel, de muizen, de uilen,
in twijfel om wat het leed, het gras,…
Hier wordt een moeder geboren
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 haar voor,
Broers waren het van elkaar
En ook van haar die
Voor haar geboorte
De zachte tijd had uitgekozen,
De harde lijnen om de kaken
Die mannen doorgaans typeren
Werden toen zij ter wereld kwam
Vervangen door lijnen van zachtheid
En plooibaarheid met altijd een
Glimlach van oor tot oor -
Van het begin af werd zij
Het cement…
Naakt en nieuw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 353 op een kleine heuvel
heb je de citadel gebouwd
onneembaar en vertrouwd
de stenen zijn je
zonder vragen aangedragen
alleen de kleur heb je geschouwd
met cement uit
alle lagen tolerantie
hechtte jij de verdere expansie
maar je vrijheid was ommuurd
het veilig nest gevangenis
op uitbraak werd gevuurd
bent ondergronds gegaan
gevlucht…
Van de zandbak naar het elfde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 ruw
Worden en elkaar
Bekogelen met ballen zand,
Er vallen tranen
Als in de kogels van zand
Ook wat steentjes meegaan -
Twee jongetjes huilen,
De rest lacht hen uit
Een droomflits verder
Zit ik in de zandbak
Achter theater Bataclan
In het elfde arrondissement
Waar de kogels niet
Zijn gemaakt van zand
Maar van knalhard cement…