1754 resultaten.
Geluk zoeken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 135 een toereikende maar die
steeds harde meedogenloze hand
worden zelfs ongekend ontkend
krijgen nooit een tweede kans
of alles op een presenteerblaadje
ze vluchten vanwege pijn
omdat ze in hun eigen omgeving
op de verkeerde plaats zijn
ik besef dat
alles wat wij hebben
waar wij aan zijn verknocht
nu en in het verre verleden
danken…
Simpel tuingedicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 287 Ik dank dat ik de tuin,
dat ik bukken mag,
en dat ik plukken mag,
mag snoeien,
hoe alles opkomt me kan boeien,
het trek en strekwerk,
waardoor ik sterk
Het zagen en het wagen
iets zomaar zijn gang
Het wingeren, 't zich slingeren
om tak of boog,
hoe hoog een boom,
hoe vol met vrucht.…
Namaals rust.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.700 Dit zij, min leven lang,
De dank
Aan die 't mij gaf en rekte,
En, zeegnend, t'allertijd
De vlijt
Aanvuurde, die hij wekte.…
knalgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 we plukten paardenbloemen,
braken er de knoppen af en
legden ze langszij
de stelen trokken we in
smalle repen en weekten ze
tot kromgetrokken kleine krullen,
ongelijk maar wondermooi
een handvol kralen spiegelde geluk
aaneen gehaakt
door kleine vingers
vormden ze voor moeders dag
het mooiste wenscadeau
zo ging het toen
als dank een…
In de schaduw van de wind
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 900 lucht zo boterzacht
in de schaduw van de wind
zet ik me op het oude bankje
overdenk of ik de dag
zinvol heb doorgebracht
er mag geen dag voorbij gaan
waar ik met spijt op terug moet kijken
want dan zal blijken
dat ik iemand heb tekort gedaan
met een bezoekje
een vriendelijk woord of handgebaar
maar vandaag
kan ik weer tevreden zijn
dank…
Knisperend ritselend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 181 Ik zeg u dank, hoge platanen
Ook dit jaar is het uw tapijt
Weer dat verrast en zeer verblijdt
Al kan het nat zijn van uw tranen
U plengt die samen met de wolken
Ontroert mij, raakt mijn weemoed aan
Straks humus, zal het blad vergaan
Jong groen zal u daarna bevolken
De levenskracht die in u schuilt
Die zie ik aan met winterogen
Ik leef…
voor altijd mijn Valentijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 geven
dat het hele jaar door zal bloeien
bestaande uit woorden uit mijn hart
die jou vertellen hoe lief jij mij bent
niet alleen op deze Valentijnsdag
zeggen zij hoeveel ik van jou hou
want dat wat jij mij steeds betekent
kunnen duizenden rozen niet zeggen
daarom stuur ik dit woordenboeket
bestemd voor mijn rots in de branding
als dank…
Gebed van een fietser
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 geklier
Fiets ik door Uw schepping, Heer
Vaak is het een vreselijke rotzooi hier
Maar ik zie grazende koeien, ik zie mooie vrouwen
De hemelpoort staat op een kier
Leuk gedaan, die schepping, Heer
Met elke kilometer wordt het beter hier
Los van het alledaags gepeuter
Weg van het wurgende geklier
Fiets ik al uren door Uw schepping, Heer
Ik dank…
Tweede pinksterdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 herken je de sfeer van het moment
en dat je even uitstijgt boven de dag
dat je uit andere gedachten rent
en een liefelijke aanblik zorgt voor een lach
het is mijn kind, dat vraagt om bloemen
en nog eens wil springen van de plank
of langs al die geparfumeerde dames wil zoemen
(dat kan ook van latere datum zijn
maar zeker niet tegen wil en dank…
jij durfde te snijden
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 845 je hebt het
goed gedaan
ook ik was
opgesloten
jij hebt
mij gebroken
uit de sleet
van het bestaan
samen
verder gaan
de wortels
weer gescheiden
zonder snoeien
konden we niet
bloeien, verdorden
we binnen het jaar
jij durfde te snijden
liefde pijn te laten
lijden om zo te
overleven met elkaar
Ik dank je voor
dit liefdevol…
IN BLOEI
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 165 wees in bloei zoals
een plant of bloem
zonder moeite doen
schenk de wereld al
wat je hebt aan
geuren en kleuren
laat de bij en vlinder
proeven van het moois
wat je ze hebt te geven
en zij zullen zorgen
dat jij als dank voort
zult blijven leven
ja eeuwige roem
valt je dan ten deel
en echt het vraagt niet veel
want diep in ieder…
Afsluitdijk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 53 Dank ben ik verschuldigd aan Bart Adjudant (zie zijn snelsonnet van vandaag over Neerlands trots, de succesvolle formatie rond leadzanger Huub van der Lubbe, met zijn lyrische teksten)
_________________________________
Wij zijn een land van wolken, water, wind
Een land van molens, polders
en van terpen
Van Bløf, de Zeeuwse kust en Deltawerken…
Helder
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 Met dank aan Coenraedt van Meerenburgh en zijn snelsonnet van vandaag
_____________________________
De zaak is helder, namens
't koninkrijk
Zat Conny met een mini one love speld
Die als symbool tegen 't zere been niet telt
Pal naast die Palestijns gezinde sjeik
Een zakelijke zege zonder franje
Gelijk het inspiratieloos Oranje…
Vogelverschrikker
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 111 Ze zeggen dat hij bij de kraaien hoort
met zijn talent om over de dood te zwijgen
en wat weet hij over liefde, nu hij er naar snakt
alleen op het veld met uitgezaaide bloemen
vogelverschrikker tegen wil en dank onder regen
met natte hoed en ongebruikte wandelstok
om de dieren weg te jagen waar hij van houdt
de vogelverschrikker heeft het koud…
Erasme
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 110 Met dank aan Jan de Woordenaar
voor 't actualiseren
Van een van onze meest beroemde vaderlandse heren...
___________________________________
Er is naar jou een heleboel vernoemd
Jij was Eras, maar jij zei
'Ik zal zijn'
Dat is 'Ero' in Middeleeuws
Latijn
De Lof der Zotheid maakte je beroemd
De milde ironie van een
erasme
Brug…
Scheve schaets
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 76 Met dank aan Wil Melkert voor
de inspiratie van zijn netgedicht 'Een mentale vlam'.
__________________________________
Mijn ik was in de ban van
haer fysiek
de zachtheid van haer macht
en haer bekoring
zij wilde mij beheersen
zonder storing
maer 't grote misverstand
maekte mij ziek
Haer scheve schaets leek
een imperatief
zij…
Paars
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 Maar dit was al zo warm geweest
dat ' t niet meer hoefde
Een dank in kring,
de handen vast
doen we allen thuis
Mijn dank die was zo groot
dat 'k alles dankte
de vreemden op 't perron,
bij de kiosk,
dat die nog open
nog koffie, chocola verkopen
mijn auto bij 't station
te wachten stond,
mijn slaapzak die zich
in mijn tas bevond…
De toverbal smaakt niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 je wel, zeg je,
Fijn dat jullie haar
Even hebben gezien -
Als dank geef je ons
Een toverbal, voor we weer
Buiten gaan spelen,
Maar de vreemde lucht
Die in het kamertje hing
Vergezelt ons naar buiten,
We stoppen wat je ons
Als snoep hebt meegegeven
In onze mond, maar
De toverbal smaakt niet…
Beerput
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 222 Sjaal die alle haren bedekt,
Haar schoonheid onzichtbaar
Maakt, slechts ogen die
Innerlijke schoonheid verraden -
Zo bedek jij alle wandaden
Door jou bedacht en uitgevoerd
Onder een mantel van zacht
Omfloerste ogen, keurige lok,
En aan je hand kinderhanden
Die van de prins geen kwaad bewust
Zich aan jou toevertrouwen -
De hond…
Ik maak er een eind aan..
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 163 Ik maak er een eind aan
een definitief eind
aan mijn verleden!
ik wil alleen nog heden
definitief alleen heden
en de toekomst?
die verstikt me te veel
maar ik laat me niet meer killen
want anders wacht mij de strop!…
Hand in hand, kameraden: dochter en vader!!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 188 Haar lieve handje
met die mooi geknipte nageltjes
in mijn grote grove hand
die met afgekloven, gebeten nagels
van de aanslagen van mijn levens
Handen die echter elkaar niet loslaten
van wat ons verbindt en zal verbinden
tussen (on)beperkte vader en dochter:
de liefde voor het leven
de lusten van het leven
de lasten van het leven
en…
Zie! een moedige traan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Het zijn angstige tranen,
die emmers doen overlopen.
Het zijn tranen die weten,
wat pijn is, wat verdriet.
Het is een moedig mens,
die het aandurft,
om in een stille vijver van verdriet,
een wonderlijke steen te gooien.
Zie!
De steen heeft onze angst verdreven.
Onze ogen worden vanzelf weer droog.
Onze vijver is opnieuw gaan leven!…
Pessimisme
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 60 Antwoorden,
die naar vragen blijven zoeken.
Zoals een medicijn,
dat naar zijn ziekte smacht.
Zoals starre pessimisten,
die op hun noodlot wachten.
Zoals een wanhopige mattenklopper,
die geen matten vinden kan.
Pessimisten,
die angstige vragen blijven stellen.
Die oplossingen onhaalbaar achten.
Die onoplosbare problemen zoeken,
die optimisten…
Waren mijn zonden de spijkers in Uw handen?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 Waren mijn zonden de spijkers in Uw handen?
Was ik het Heer, die U dreef naar Golgotha?
Was ik het die Uw voeten bond met banden?
Heb ik, in vele zonden, verbruid voor Uw gena?
Ik was het niet, die voor Uw vrijheid vocht.
Voor Uw onschuld heb ik niet ingestaan.
Toch was U het die míjn vrijheid kocht.
Dus mocht ik door Úw lijden verder gaan.…
De waarheid verschilt van kleur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 74 Jij noemt het groen,
diepgroen zoals de
bladeren zijn wanneer
het hoogzomer is -
Ik noem het lila,
paars als het gezicht
van iemand die
sterven gaat -
En toch
hebben we
het over
dezelfde
Kleur.…
De rivier
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 76 Ik woonde ooit in een ander land, waar de zon niet wilde schijnen
Het was er somber en grijs, want mensen en bloemen konden er niet aarden
Het was er verlaten en stil, omdat de vogels er hun stem niet konden vinden
Het was een land dat altijd sliep, omdat ik dan mijn dromen kon leven
De herfst werd er winter, de dagen werden nachten en ik bleef…
Open sollicitatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 3.486 over voltooid verleden,
opgesomde jaartallen,
afgeronde wapenfeiten
neem mij niet, laat mij met rust
ik wil u niet eens kennen
zoals u mij niet nodig heeft
ik red mij zonder u uitstekend
dank u; en met u, ziet u
de mei in al haar pracht?
nee, het is niet erg om
weggestuurd te worden naar
waar u geen vat meer heeft op mij.…
een nieuwe kans
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 663 grauw verleden
kende geen toekomst
Was niet vatbaar voor 't heden
Wonden van een pijnlijk afscheid
nooit geheeld
vervormden pijnlijk elk nieuw beeld
Voorbij kwam jij
raakte me aan
verdreef die duistere waan
Leerde me mijzelf
niet meer te haten
't verleden met rust te laten
'k heb weer vrede met mezelf
duizendmaal dank…
spiegelen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 424 de zee bedankt de wind blij
voor de stilte hem gegeven
zodat hij zich kan spiegelen
de wind en de zee
genieten mijn dank
dat ik mijzelf zie
samen wachten de zee en ik
tot de opkomende wind
de spiegeling breekt
lucht wind en zee huilen
druppels vallen op mij
en bespikkelen de rimpels
ik haast me naar jou
in je spiegel bekijk je…
Daar waar de reiger.....
hartenkreet
4.0 met 34 stemmen 3.775 zocht
bij het mooie stille water
daar leg ik vaak mijn luisterend oor
en bewaar de stilte wel voor later
Als ik dan rustig huiswaarts keer
en mijn gedachten op een rijtje zet
dan kruipt in mij een stil vermoeden
dat de reiger daar op mij heeft gelet
En rustig kan ik dan gaan slapen
leg het moede hoofd op 't kussen neer
kan enkel nog mijn dank…