Alle inzendingen over dartelen

Ze waren na een dartel hollen vrolijk aan het rollebollen: 'n rolmops en een wentelteef.…

Wat een gefladder weer Koolwitje, dagpauwoog Dambordje, landkaartje Blauwtje en vos Al dat gevlinder werkt Alleraanstekelijkst Dartelend kom ik van Zwaartekracht los! © Inge Boulonois…

En mijn ideeën, dartelen naar waar feiten de mogelijkheid omver gooien, maar mijn dagdromen... Brengen mij dwalend, vliegend, zwevend en dartelend naar waar daden niet toe kunnen reiken, waar mijn voeten mij niet kunnen brengen, en waar menselijke krachten niet tot in staat zijn.…

Uitkijken over bloeiende akkervelden Vlinders die zich aan je voorstelden Lammetjes dartelen in de wei Dit maakt je gevoel weer vrij !…

schuw mij even niet in het flitslicht schuilt een leven de vleugels van een veulen de leugens van de rimpels het simpel dartelen van een vrouw zwart is slechts een schone schijn waarin een jeugd verdwijnt…

Opgelucht ja uitbundig dartelen meesjes na de regen opwaarts neerwaarts uitgelaten door de lucht er lopen nog twee rozen uit zegt mijn vrouw 't is nooit te laat om te bloeien zeg ik haar…

de wind veert met vluchtig wit wat engelen in het blauw zij overvleugelen het strakke spelen met de kou lossen op al dartelend van plezier in een warme hemelkier ik wilde mee in hun verdwijnen maar mocht nog niet voor hem verschijnen…

Nee sprak de dood in doodsnood, nee, nee Nee, ik ben niet dood, om de dooie dood niet Ik dartel er lustig op los, dodelijker dan ooit Dood is als je dood bent, er niet meer bent En ik zal de laatste zijn…

er hangt voorjaar in de lucht alles wijst erop neem de lammetjes die zo dartel in de weide hun sprongetjes maken en zodoende de daad bij het woord voegen 'spring is in the air' beter kan ik het niet verwoorden…

je danst op wind speels en dartel als een kind wit onschuldig is de vrijheid die je huldigt in kristallen duikeling toch ontsnap jij niet aan dalen gaat de aarde halen om te smelten in haar warme schoot…

Zo maak je snel van ieder dartel uur een zorgeloos en duurzaam avontuur.…

uit een bladknop spartelen een leven lang hangen aan één enkele boom en bij zon en wind en regen of in avondlijke stilte van andere bomen dromen tot de herfststormen komen en dan bevrijd naar de aarde dartelen…

de wereld is van ons van jou van mij van de zon van al wat ik aanschouw van de bloemen van de hond van die rooie kater van alles en iedereen die ik als het kon zo graag omarmen zou nu nooit of toch later en van die eeuwig prachtige tere vrije dartelende vlinder die ook ik zo graag zijn wou…

mijn vlinderlach is zacht ik fladder op een zonnezucht ben geen pauwenoog maar vleugel op de teerste kleuren een warme zomerwind draagt geuren aan voor mijn bestaan dol in frank en vrij dartel in het gaan maar het ultieme doel ben jij…

Een dartelende schijnbeweging op de schoorvoetende gedachte dat alles wel eens anders zijn kon wanneer er wél was opgetreden. Er gaat niets boven lekkere alcohol waarbij de sfeer niet kan verdampen tijdloos gaat de maan weer schijnen want er zal altijd een toekomst zijn.…

een vrolijk, dartel kind uit lint door iedereen als 't zonneke bemind, werd op weg naar school overreden is in coma drie dagen nadien in middelheim overleden. ik hoop dat de familie lijfelijke troost ondervindt…

Het enige volslagen pure geluk van de volwassen mens ligt niet in rijkdom of ander materialisme maar is als het geluk van een vlinder met zijn schoonheid de kleurenpracht en zoete geur van een boeket schitterende bloemen vrij en dartel als een kind.…

met vlinderende vingers streel ik de zijden bloemen op haar zomerbloes knoop knoop na knoopje los en proef om beurt de honingzoete vruchten in de tepeltuintjes van mijn lief en laat ze teder rijpen op het dartel puntje van mijn tong…

De postbesteller, nieuw en fris gewassen Van de pas hernoemde firma TPG Begraaft in dartel deurendefilé De deurmat onder stapels paperassen En mist de nieuwe spirit toch z’n doel Bezorgt het vast dat zomerse gevoel…

ik zie een zwaluw boven mij dartelend in de wolkenloze lucht blij en onbekommerd onbewust vermaak en ik wetend van mijn denken in verhevenheid volg verwonderd zijn ballet hij lacht mij toe grotesk meewarig ik zie een zwaluw boven mij…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie 'k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen over het Het tuinpad Van mijn vader - Een niet in woorden Te vangen geluk Maakt zich van Mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is kortstondige extase Over wat hopelijk Mijn levenspad zal zijn…

zag ik een sprankje lente na de wegwaaisneeuw na de druppels uit je regenbui waarmee de wind al dartel speelt voel ik dat andere geluid hoor ik het prille groen al groeien zo onbekend maar zonbestemd de eerste kleuren die dit jaar gaan bloeien…

Het lichaam soms wat stram, de spieren stijf Ik zou er wat voor geven, om nog te dartelen in het bos inmiddels is mijn leeftijd echter al de som van tien maal zeven.…

ene J.Klaasen kwam daar op de poppenkast tot heel de Barneveld stil viel in boekdelen zonder tok of kraai het podium verliet morgen komt de huldiging Jan Klaassen van de Dam Katrijn krijgt als vlam nu de nieuwe darteling…

De aanblik in de varkenshouderij Van biggetjes in overvolle stallen Die dartel uit hun dak gaan met z'n allen Stemt vreemd genoeg de varkensboer niet blij. Ik dacht dat varkenshouders juichen zouden Wanneer ze echt hun varkens mogen houden.…

Klein en verwrongen uit mij geboren huilend van frustratie de eerste dagen om daarna je naam vol overtuiging te leven zingend en dansend dartel je de dagen een vrouw in de dop zomaar ineens de spiegel van mijn jongere ik dat ben jij mijn grote griet…

waar licht altijd dartel en speels overheerst komt schaduw in donkere vlakken hun plaatsjes afpakken nog is het zonneseizoen maar ook het bladergroen lijkt al iets te vervagen stilaan zal de herfst komen met grijze schemerdromen waarin oogst kleurt en nog naar zomer geurt…

zij danst en trippelt koket op het staal van de draad vlindert speels haar pirouette op spitzen hij stapt strak afgemeten de stok in balans vangt haar dartelen in het wisselen van bewegen de laatste spagaat een lach en hand hun evenwicht houdt hij in stand…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie ' k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen langs het Tuinpad van mijn Vader - een niet In woorden te vangen Geluk maakt zich Van mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is korststondige Extase over wat Hopelijk mag zijn Mijn levenspad…

Kleine fladderaar zo gekoesterd in de warme armen van de zon je vleugeltjes steeds sterker daar ga je, dartelend vlinderlicht in je sprankelend geel kleedje dansend om me heen en dwalend van zoet naar zoeter nectar zo gul gegeven door de prille lentebloem…