Alle inzendingen over de grote zoektocht

Alleen is waar waar alleen is daar daar waar het waar zich leent absoluut te zijn niets is minder waar daar waar het woord verwoord het vlees verbeend alleen is waar waar ziels alleen zich gelukkig waant.…

Wilde scheppingsdrang van de kunstenaar is een wolf, die voortrent over open veld, eenzaam huilt, door woeste honger gekweld; de speurende rover wordt niets gewaar. Hij sluipt tussen struiken, loert almaar... Schuilt ergens een prooi, of dreigend gevaar? Wachten heeft geen zin. Dapper heengesneld! Ruige bergen tegemoet. Vind het daar! Het…

misschien vind ik het morgen hoe vaak werd dat gehoopt het is het eeuwig morgen dat mij van binnen sloopt ook gisteren was eens morgen dat geldt ook voor vandaag en morgen is misschien dus blijft het nog de vraag ik kan en wil niet twijfelen hoe moeilijk het ook is na al die vorige morgens toen ging het ook steeds mis toch blijf ik…

Wilde regens, woeste winden zij verduisteren heel mijn pad Ik ga. Kan de weg niet vinden in deze steenhoop van de stad Kille druppels, koele monden kussen trachten steun te geven Ik wil de weg die ik ooit vond maar die weg lijkt afgedreven Harteloze winden, kille stenen geen die door dit somber gaat Ik moet door, volg mijn benen geen…

naakt is het toezien in het tranendal van de steengroeve waar van verre iets wuift de rand te hoog de plek te diep er is geen stem zodat spreken zwijgt er bestaat geen gids voor oude planten van afgesplitste loten met spruiten grind van de groeve is teveel in beweging zodat belopen te vroeg zou volgen…

Een zoektocht vol vragen is haar leven waarop zij geen antwoord kan geven.…

Zoektocht Zwervend door het ruige land met enkel wat bomen aan de kant van een zandweg loopt hij wat en hij zwijgt voor zich uit hij is de beschaving ontvlucht op zoek naar wat lucht op zoek naar het hemelsblauw in plaats van het stedelijk grauw hij is nu onderweg naar een plaats waar de zon achter de bomen verdwijnt en niet achter…

tijdens een zoektocht naar warmte heb ik de tederheid gevonden nooit gedacht dat ik iets zou vinden en dan tóch zomaar op een doodgewone doordeweekse dag ergens in november terwijl de melancholie van een herfstdag op de loer ligt heb ik gevonden waar ik eigenlijk niet naar heb gezocht…

Een reis te maken voorbij de huid tracht ik te vinden zonder beladen draden van alles wat iets was is niets wat het lijkt toen kijkt voorbij de horizon tegen de wind in om werkelijk één voor één de raadsels te ontrafelen en wil ik zijn nu onder de oppervlakte van jouw witte roos daar waar de geur van thuis brandt…

Bij een graf vind ik een strofe die ik hier met jou verbind: Wie legt me uit hoe alles werkt hoe groot het gat is tussen nu en nooit en hoe het komt dat ik nu merk jij bent echt dichterbij dan ooit. ----------------------------------------------------- Uit: 'De wierde van Wierum', 2010.…

essentie van zijn een reis zonder bestemming voor altijd dichtbij…

op niets ben ik ooit uitgekomen na het lange zoeken naar een speld de hooiberg lag in duizend delen ik zat ernaast volkomen uitgeteld…

Hoe je het ook wendt of keert de mens is en blijft een solist in denken en in doen maar de zoektocht naar liefde, geluk en verbondenheid dat is universeel en wordt nooit uitgewist…

Door een zandwoestijn zoek ik leven een schaduwplek een koele bron luwte van een rots die mij rust kan geven bevrijdt van pijn en brandende zon. Ik zoek een koele wind als streling een zachte bries als levenslucht een verfrissende stroom ter verkoeling veilig voor geen kwaad beducht. Ik zoek die plek tot over de horizon waar hemel en aarde…

Geen taal kan zeggen wat er in mij omgaat. Alles is beeld. Alle beelden klinken. Gedachten en woordenstromen. Losgeslagen betekenis zoekend bodem om te ontkiemen Gedachten, gevoelens leegte en overvol Spreken en zwijgen. Leeg en verlangend. Wetend dat het is er is.…

‘in de schaduw van de wind’ kijk ik naar ‘het labyrint der geesten’ en ‘het spel van de engel’ dat me als ‘de gevangene van de hemel’ dwingt het van buitenaf te bekijken maar wat mij het meeste stoort in wezen is dat ik niet zelf mee kon helpen zoeken het toch wel intens mee beleefde door het allemaal te lezen in de romancyclus ‘Het…

Ik heb je gezocht in de supermarkt bij de bakker in de ruggen van mensen mijn roep tevergeefs nu in stilte gedompeld ronddolend in een verstard geraakt lijf in fluisteringen je naam gespeld alsmaar en alsmaar tot ketting geweven ik heb je gezocht in het parkje om de hoek bij de slager en in het verhaal van een boek en ik zoek…

De lucht neemt de plaats in, het golven waarin alles zijn grens en huid aflegt, en hoe de gedachten door elkander gaan, alle gedachten samen, de grote wijde geest die over de wateren zweeft, maar er is geen water en er is, denkt het, er is niets dat zweeft... Er is de huidloosheid, en wensen dat ik wist.…

Heel zijn leven op zoek naar de zin De zin van het leven Een zoektocht vol waanzin Zijn gezin vindt het onzin Verlaat hem voor een nieuw begin Heeft het leven dan nog wel zin? Hij staakt de zoektocht Hij bereikt het eind van de zin Punt…

Er zal ook voorspoed zijn wanneer je zoekt maar ga dan niet te snel, mis de details van het leven niet want dat ís die zoektocht wel. Het leven: een vaag begrip, niet altijd goed verstaan, maak er dan die zoektocht van naar de reden van jouw bestaan.…

de dichter staat op met een hoofd als een uitgeplugde bluesgitaar de dichter drinkt een koffie met een scheutje wanhoop de dichter smeert een boterham met hinkende regels de dichter rookt een sigaret met inspiratie, in het park met de betekenisvolle beelden de dichter graaft diep en vindt slechts onbetaalde rekeningen de dichter schrijft zinnen…

Haar leven was een zoektocht De zoektocht naar geluk Maar alles wat zij in haar zoeken vond Liep elke keer weer stuk Haar leven ging niet over rozen En toch geloofde ze er nog in Op een dag zou ook zij het vinden En had haar zoektocht zin De liefde van haar leven De prins voor haar bewaard Iemand die nam, maar ook zou geven Dat was het…

Als je ooit nog vleugels krijgt, stijg dan op en volg de stem die je de weg wijst naar mijn hart. Klop dan 3 maal, zodat ik weet dat jij het bent... en dat je veilig bent geland en mij gevonden hebt.…

ik moet het mezelf steeds opnieuw bewijzen dat ik het allemaal dragen kan al weet ik dat ik straks mijn eigen ik weeral verlies in een reeks vragend denken over... ik breng nu offers in een poging het denken en voelen te beheersen een kwestie van zwakke punten te mijden een wachten op het moment dat toekomst weer lacht in het licht…

Steeds blijf ik aan de andere dan de goede kant steken Waarom zou ik dan nog hopen op hoogtepunten na elke val Hier ligt Nergensland waar je rondzweeft zonder ergens aan te komen Daar ligt Niemandsland waar je ronddwaalt zonder ooit iemand te ontmoeten Waar ligt Niemandsverdriet waar vreugde altijd een synoniem is van…

De natuur bloeit aan onze rug groene parasiet, verscholen paradijs. In herfstig getreur graven we ernaar. Daar schiet het beschut op naar voren. Zij draagt nu de sterren in blinkend koele knop. Nog gaan we voort. De wolk barst, waait de hemel weg. Bedeesd en statig wiebelen zij heen en weer, gezegend zijn de takken die mijn ogen openen,…

Terwijl de bladeren hun bomen verlieten trokken zij eindelijk hun wijde wereld in om echt te zoeken naar zichzelf in stormen en regen met pijn en alleen Hoe vaak moet je jezelf tegenkomen voor je ik gewoon een bekende is die je begroet zoals de morgen wanneer de nacht niet verzwaard was met de dag die niet verwerkte wat verdronk in de grote…

In het einde schuilt tragedie begin is altijd daar waar geluid de waarheid overstemt stervend gebaar de late nacht ontkend licht de schijn van opnieuw beginnen samen gaan tot eeuwig minnen.…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

Stille stem van het woord van niet zijn en wel zijn zal in de naad gespleten worden waarachtig het stijgt me op de lippen het warm te zeggen hoe lang nog duren uren kleuren gegooid tegen de regenboog blijven dan nog mens spreek van geen begin zeg van geen eind geheimhouding trilt in vertrouwde klank geeft nieuwe woorden met bestaande kleuren…