Alle inzendingen over de regenbui

Dan een regenbui.…

dagen vullende regenbuien als spiegels glimmen de straten personen schuilen onder voorpuien een gelegenheid tot bijpraten dagen vullende regenbuien zoutsporen bijten in mijn ogen herinneringen blijven kruien de dagen zonder jou vervlogen regenbuien vullen mijn dagen als spiegels klinken mijn dromen als ik jouw drempel kon verlagen zou…

Van zomerdagen Nog wat zon Ook wind en regenbuien Nagenieten…

na de regenbui zingt in de tuin de merel prachtiger dan ooit…

Bevlogen tranen voelen in een regenbui als een warme douche.…

het is een pose, aangemeten verhevenheid een regenbui maakt ze net zo nat als u en mij…

Gezegend verdriet door de mooiste regenbui geeft morgenrood weer.…

regenbui stort zich elke dag steevast kurkdroog de krant op de mat…

Voor minder zou je zuchten in deze hitte, maar ook dàt gaat voorbij; straks komt een malse regenbui en dans ik in de wei!…

ik trek een jurk van tranen aan verse nog ongeboren gedachten kleuren de dag die langzaam overgaan in een gigantische regenbui…

De slakjes ontwaken na een frisse regenbui en als je goed kijkt zijn de wolken nu ze breken met helium gevulde schaapjes in de rui…

Als een rozenblad in een eindeloze regenbui Hulpeloos en zonder doel struin ik rond ik weet niet waar Maar als een rozenblad nat en doorweekt zo voel ik mij…

Je tong druppelde woorden in mijn oor Ik glimlachte en besloot te antwoorden op jouw verlangens we verloren ons in een eindeloze regenbui...…

de zon schijnt er vaak de lente overwintert neemt er geen afscheid groeit door tot zomer na een fikse regenbui bloeit de lente weer…

Dus, laat die regenbui maar komen Dan slaak ik echt een vreugdekreet. Ik mopper echt niet op de zon, maar maak me zorgen om onze planeet 't klimaat is aan't veranderen En, dat is wat ik niet vergeet...…

Het welriekende bos na een regenbui een lafenis is voor groei en bloei ervaar dan een diepe adem als het bergen van de Zilvervloot.…

je sneeuwde in winterswit met vlagen mag ik nu ook de druppels dragen van jouw regenbui de warme adem vragen van de wind die in ontdooien onze lente vindt…

De regen danst met mij en ik zie wat de regen wegspoelt op het eiland waar ik altijd wakker ben en dromen zoek die de regen kunnen laten verdwijnen op het eiland waar ik een regenbui geworden ben…

Het is vrijdag de 13e een geluksdag want de zon schijnt, na een forse regenbui zie ik ineens de regenboog, wat nou ongeluk!?…

Het was uit noodweer dat zware regenbuien illegaal loosden. Uiterst depressief bestormden wilde plassers het ondermaanse. Geen weergod beboet voor verdachte formaties, bliksemse schichten.…

Als mijn lichaam vloeibaar was Liet ik het wegdruppelen in zee Of misschien liet ik het op jou vallen Als regenbui Maar jij zou het alleen maar gebruiken Voor tranen Ontelbaar veel tranen Tot ik weggespoeld zou zijn Door drank…

wakker zijn, boven de stad klokken een regenbui en een kom met melk niet de fluistering van wind hoor je maar het langdurige zuchten van wat onderhuids vuur vasthield, oppookte ------------------------ uit: 'Bezonken', 2014.…

van bloemen, bloeiend in de zon elk moment weer anders door de wind, een regenbui melodiën... klanken van weleer herinneringen van samenzijn stijgen op als de geur van sandelhout liefde... voor altijd en altijd…

Voorspeld een frisse regenbui, die kwam en viel omlaag En alles werd weer groen, fris, nat, vogels tjilpten blij Want die heerlijke frisse bui, viel vandaag die beestjes zagen de wormen komen en de regen trok voorbij!…

Het wordt pas eng wanneer de beek opdroogt zoals een korte regenbui in een woestijn van verderf.…

wind wappert haren systematisch door elkaar de kleur vervaagt tijdens onbezonnen regenbui waarop niet is gerekend wordt zij met open armen verwelkomt en spoelen ongeopende glimlachen verder weg dan ooit…

kleren kleuren schuchter in het bijzijn van de zon grijsheid steekt vaal af tegen de muur waar zonden geen klaagzang meer aanheffen verstommen helse regenbuien achter 'n kinderlijke lach…

Na ons tête-à-tête zat ik gevangen Het ruiste op het beukenbaldakijn Een regenbui, 't zou zo wel over zijn Maar zonder plu bleef ik een half uur hangen Nog nagenietend van jouw woord en beeld Heb ik me er geen ogenblik verveeld…

september drijft in regenbuien naar oktober de wilde eenden zijn er nog alsook wat schokkend nieuws als vals getij licht en donkervallen argeloos in stervend gebladerte en wij maar belachelijk doen in een mengeling van eigenheid realiteit en dromen…

Zo hoop ik dan maar dat de regenbuien nog lang niet terugkomen. Met een glimlach kijk ik je aan mijn zonneschijn en mijn hart is warm.…