Alle inzendingen over de som van vragen

Wat zijn wij mensen toch omgeven en gedragen; we stellen soms veel vragen en vinden niet de zin totdat het tot ons dóórdringt dat wij geborgen zijn, dat soms de tranen drogen als wij verbonden zijn.…

Over de dwaze dagen van hartenkreten die navrant verstilden over glooiend land en in de storm van een hand zich stoeiden met de som van vragen En zo de dagen zijn vergeten en een glimlach zich verbrandt aan dat wat rauw versleten door de zeug werd doodgebeten en in weemoed, schooierij door honden werd bestand Over de dwaze dagen van…

Herinneringen aan mijn jeugd lijken soms in mijn geest vervreemd alsof ik toen een ander kind was dan ik nu zou willen zijn en ik herhaal soms de vraag die ik mij als kind zo vaak stelde wat heeft het allemaal voor zin als er echt niemand van mij houdt dan draai ik het geluid van de radio wat zachter richting regenwoud en beweer dat…

Het was al laat de klok draaide overuren en wijzer geworden gaf ik mijn laatste muntje aan de muziek mee het leek alsof het sterren regende maar helder maanlicht gaf druppels voeten en zij dansten op de muziek van thuisloos al huiverend en spetterend naar een nieuwe morgen op het bruggetje snorden soms wanhopig vragen aan ons voorbij…

is genoeg voor iedereen woorden worden er nooit armlastig en mijn winkeltje blijft laat open soms de vragen van hoe en waar soms heb je alles alweer gezien kijk, daar ligt een ver verleden jaag de brand er nu maar in tot we op de sterren staan of desnoods weer op de maan…

Moedeloos word ik er soms van, vraag me af hoelang ik je nog aan kan. Het is frustratie en verdriet die niemand graag hoort of ziet. Maar het hoort bij jou, maakt wie je bent. Accepteren, rustig blijven, praten en vooral niet vergeten hoeveel ik van je hou. Want ergens daarbinnen in dat eigenwijze meisje zit een hele lieve jonge vrouw.…

Vragen en gedachten In vele lange nachten Soms kunnen vragen moeilijk en persoonlijk zijn Maar vaak komen we met de antwoorden op één lijn Ik heb in ons alle vertrouwen Om een prachtige toekomst op te bouwen En worden wij dan voor jaren een paar Wens ik vooral heel veel liefde voor elkaar…

Ook vandaag weer zoveel doden, onbekend, soms onbemind, vragen, zoeken, zin en waarde, oude mensen, jong of kind... Zoveel dat ik 't niet kan vatten, zoveel tranen, zoveel leed, en toch blijft de wereld draaien alsof niemand dit echt weet.…

alleen lopend door het bos voelt nu vreemd zo verlaten niemand meer om tegen te fluisteren of te praten als antwoord op blikken die mij soms hoopvol vragen wat waren wij toch onafscheidelijke maten een blik was vaak genoeg om elkaar te verstaan helaas ik moest je laten gaan weet je afscheid nemen doet zo zeer geeft zoveel pijn toen…

zal ik mezelf weer verbergen gedachten die vastlopen in het harde van je lippen wanneer mijn kus blijft om niets moet ik dan de pijn op vragen kleven, niets meer geven aan de waarheid, het wachten op en nog eens opnieuw als dat niet wordt gevoeld of zal ik verder blijven dromen zoals een maan in volle dracht wanneer jij uit steeds…

En ik denk alleen: tranen zie ik soms in vragen wat loopt een mens zo alleen soms te dragen. Dan vraag ik mijn hart en ziel even om wijze raad. Ja. Laat het een weet zijn, ik blijf mijzelf keer op keer, dit gedeelde geheim is nu ook geen geheim meer. Word ik arm, roodborstje tikkend even zo paraat.…

Ik gaf je alles Keer op keer Het was niet goed Viel telkens tegen Ik schoot tekort Jij wilde meer Je ging weg Op zoek naar beter Op jacht naar alles Jouw geluk Je kwam langs Als een tornado Zo kort en heftig Fel en vurig En na afloop Weer verdwenen Vernietigend Alles stuk Heb je bereikt Wat je ooit wilde Wil ik soms weten Vraag…

Soms zou ik God willen zijn en de mensen liefde inblazen zodat ieder ontwaakt. Soms maak ik mij illusies van wie ik zou willen zijn, en soms ook niet!…

“Je bent met rekenen een beetje dom, Maar met de realistische methode Die hier op school door mij wordt aangeboden Weet je misschien wel raad met deze som: Als elke som straks fout gerekend wordt Wat krijg je dan van mij op je rapport?”…

Soms in een enkel ogenblik Wanneer blikken elkaar vangen Gaat er een tinteling door je heen Van onbestemd verlangen Soms in een enkel ogenblik Krijg je zomaar ineens een zoen Het is een blijk van saamhorigheid Daar wil je dus niets aan doen Soms in een enkel ogenblik Voel je een hand langs je rug Maar omdat het eerlijk gaat Trek je…

Soms, niet altijd ben ik het even kwijt dan vertroebelt mijn blik en denk ik STIK kom ik om in zelfverwijt Soms, maar heel even denk ik na over 't leven er schiet van alles door m'n kop ik vlieg van dal naar top en wil alleen nog maar geven Soms, eigenlijk zelden, dus soms doe ik wel eens iets doms Oh, dan is daar weer dat gevoel…

Soms wil ik dingen beter doen gewoon omdat het beter kan maar dan denk ik, laat maar zo een ander weet hier toch niks van. Soms wil ik dingen anders doen gewoon omdat het van mezelf moet maar als ik dan terug kijk, denk ik ach, het vorige was ook wel goed.…

Soms, soms dan mis ik je gewoon zo, zit je daar stilletjes in mijn hoofd. Denk ik terug aan ons in een razend tempo, en word dan van mooie herinneringen beroofd. Soms, soms dan moet ik je even missen, om weer even te beseffen waarom wij niet meer zijn. Daarna kan ik mijn gedachten weer wissen, en ben ik weer terug in mijn eigen domein.…

Soms heb ik niets te denken Zonlicht in het hoofd Bij duistere gedachten zwijg ik soms in ongeloof Soms geen geld slechts handen in de zakken of koud op bed Soms meer dan ik aankan Soms rust soms pret Maar soms. Heel soms. Voel ik dat verlangen Op zo'n somse dag in mij…

Soms blijven woorden hangen, alleen niet samen als een zin. Stil blijft achter het verlangen, welk woord vormde het begin? Na heel lang zoeken besef je dan, dat wat het begin was nooit het einde zijn kan.…

Net als zijn vader dronk hij en ging later over op het zwaardere spul, waarom, ik zal er nooit achter komen, maar ik vraag me af, wil ik dat eigenlijk wel?…

hier liggen stenen zonder zich te vervelen soms staan zij even…

Romantische adembenemende momenten flitsen door mijn nog slaperige brein geurig als een veld bloemen in de lente opgekomen na de eerste zonneschijn Momenten die de tijd even stil doen staan omgeven door het gevoel intens geluk pure oprechte liefde onder volle maan ontspannen en bevrijd van aardse druk Maar al die illusies, mooie…

Je mist de trein, Die je net nodig had. Je verknalt je examens, Waardoor je nu zakt. Je dumpt je vriendje, Omdat hij is vreemdgegaan. Of… Misschien nog wel erger. Je verliest een dierbare, Die is overleden door een ziekte. Het is niet allemaal niet leuk en fijn, Maar probeer dan eens aan de andere dingen te denken. Je bent helemaal verliefd…

Soms is het moeilijk, dingen te vragen soms duren ze lang, 'k bedoel dan de dagen soms is een buurman een vervelende vent soms ben ik blij, dat ik vrouw ben! Maar vaak is het leven een heel groot feest vaak geniet ik van elke dag het meest vaak is mijn gemoed overvol vaak heb ik zo lijkt, mijn leven alleen lol!…

fluistert de tijd ons even terug ik tel glimlachend enkele malen tien en schets krullen op het behang het rolgordijn sluit maanlicht buiten langs de rand waar morgen stond te wachten op het eerste lentewicht zwichtten vochtige wimpers ademen was nog puur ja, soms fluistert de tijd ons even terug…

Soms gaan verhalen over haat over liefde over iets Soms gaan vertelsels zomaar over helemaal niets Soms gaan perikelen over hem of haar Soms gaan ze over dingen die zijn náár Soms gaan gedichtjes over elan en vuur Soms gaan ze over vlinders en natuur Soms gaan lieflijke dingetjes over kinderen of dieren Soms gaan ze over mensen die vaak alleen…

het is soms zo stil stil om ons heen soms is het zo koud zo koud om ons heen soms praten mensen zo hard en gemeen soms lieverd soms val ik naar beneden kan niet bidden vind ik geen redenen soms wil ik helemaal niks alleen maar stilte vind ik redenen in overvloed soms is het donker maar toch komt het licht soms liegt de wereld…

soms is er van binnen iets kapot je snapt de dingen niet zo goed dan ben je bang als een marmot voor het vechten mis je de moed soms sla je trotse vreugdekreten op het leven hef je het glas en dan ben je allang vergeten hoe in en in bedroefd je eigenlijk was…

Ik vraag niet veel, ik ben blij met een zonnestraaltje Soms denk ik, ga mij niet voorbij, laat mij niet alleen want soms weet ik niet meer hoe Soms schuif ik onhandig naar voren en hoop, soms zie ik op en lach ...help mij Soms weet ik niet ben ik een mens of misschien niet meer?…