Over de dwaze dagen
Over de dwaze dagen
van hartenkreten die navrant
verstilden over glooiend land
en in de storm van een hand
zich stoeiden met
de som van vragen
En zo de dagen zijn vergeten
en een glimlach zich verbrandt
aan dat wat rauw versleten
door de zeug werd doodgebeten
en in weemoed, schooierij
door honden werd bestand
Over de dwaze dagen
van dolen zonder wegen
rust de rust van duizend vragen
en zal de lach eens grauw vervagen
in het licht dat weggedragen
van de drang werd doodgezwegen
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 22 mei 2008
Geplaatst in de categorie: filosofie