Alle inzendingen over de wegen niet uitgev

Een topeconoom uit Maarheeze ontlokt dit de volgende these: ‘En zo is de zin van uitgeven in een tijd van recessie bewezen.’…

Hetgeen ik niet uitgeve en hebbe ik niet in, wie zal mij dat wijten tot schande? Mijn herte en mijn tale, mijn rede en mijn zin, 't is al zo van buiten, 't is al zo van bin' 't ligt alles daar bloot op mijn handen!…

Jij: broeder zuster je hebt een god van rituelen en regelmaat en die van mij is zo lekker vrij en laat het gaan zoals het gaat die van jouw is door de kerk een harnas aangebonden die van mij is een beetje goddeloos en kent maar weinig zonden en toch zijn ze allebei een en dezelfde god jij bent een pruimenboom en ik een van de kers…

jij bent niet vrij maar leeft onder het juk van de moderne slavernij artsen die hun dokters eed verkrachten door te snijden in gezonde huid mensen die geen ouderdom belijden maar hun nekken strakker laten trekken geld uitgeven dat gedeeld zou moeten worden met hen die vechten voor wat eten weg met de terreur van geld en macht…

Zomaar, vanuit het niets, hoorde ik een klap, ‘k keek vanaf ‘t balkon daar lag een jongen, naast z’n fiets. ‘k Bleef even kijken, of ie op zou staan want als ie zou blijven liggen, zou ‘k erheen moeten gaan, want een smak was het! Gelukkig stond ie na een minuutje op wat wankel, fiets kapot, ging ie terug vanwaar ie kwam z’n broek ook…

Soms werd een hoop klein als een zeil geboren, ver aan de kimmen, zwol en leek nabij en dreef weg en liet hen wereldverloren als te voren, worstlen tegen 't getij. Dan voelden zij of de watren zich sloten boven hun moegetobde hoofd dat zonk, en zij zwolgen de zekerheid der grote duistre ellende in een bittre dronk.…

Er leiden, vele wegen naar Rome, maar: er leiden ook vele- omwegen naar Rome……

Van pogen, dat mijn leven, al mijn zijn ik u uitgeven konde en woorden mij niet kwamen dan "vergeef mijn zonden." Een simpel woord van leniging het enigst, wat ik heb gevonden, waarin mijn ziel uitwenen ging "vergeef mijn zonden."…

toch vreemd dat rollen op een wegennet iedereen denkt het komt van de romeinen terwijl die het kunstje afkeken van de kelten ook rare knakkers die plaveiden in moerassen reden op wielen over dwars gelegde beschaafde boomstammen…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

Vaak zie ik ’s zomers vrouwen manoeuvreren, zwaarbillig zwetend op hun fiets. Dat kan nadenkend stemmen en zo peins ik dan hoe of ik later wil reïncarneren. Als architect, als arts, als man van adel, desnoods als aap… maar nóóit als dameszadel!…

Dan droom ik en droom ik weer van een schitterend huis verdiept in vele kamers uitgevend over verre verten en lokkend landschap. Wij zijn er. Jij en ik. Wij samen. Dan rolt er gedonder gruist er geraas scheuren muren stuivend tot puin. Maar Wij blijven samen. Onkwetsbaar. Vallende brokken raken ons niet.…

(onwenselijk papierverbruik) eenmaal met veel omhaal een gedrocht in woord verwekt en maagdelijk wit verbruid met doorrookte zinnensluiers is de maker ijdel in verwachting van wat kale uitgeversfeiten en bleef van veelbelovend wit niets dan leegte over gedrukt rijst snel de vraag hoe zo’n steriele pennenvrucht ooit volmaakt te…

zij heeft erotiek verwoord in gevoel en laat dansende vingers ontsluiten ze jaagt melodie door het bloed in een passie die zich niet meer laat stuiten in brabants hees wordt de liefde geprezen als het bourgondische feest ze drinken en klinken haar woorden tot boek en ze glanst want die eer doet haar goed zij wist hoe het moest…

In onze slaap gaan wij tot God terug. Ontwaakt, begrijpen wij opnieuw te zwerven. Het leven houdt ons tegen tot wij sterven. Dan keren wij voorgoed tot God terug.…

Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen, Maar meer de ziel van het langdurig waken. Dan rijst zij traag uit haar kortstondig thuis Om tot de droom, die leven heet, te ontwaken.…

Van dag tot dag, om onze weg te korten, Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…

Ik ben dol op uitgeven Ik heb een gat in mijn handen Geld is handig om te hebben Maar soms...........ben ik liever straatarm En zielsgelukkig Dat heb ik ontdekt in Barcelona Daar heb ik een man leren kennen op straat Hij zei:.....geluk is niet te koop Dat....kun je zelf gaan zoeken In allerlei gaten en hoeken Je beseft .....dat .....vaak te…

de ander reist over onzichtbare wegen naar me toe, snelle sterren aan de hemel van mijn gedachten…

Wonderlijk zijn Gods wegen Onmetelijk groot is Zijn wijsheid Begrijpen kunnen we Hem niet altijd Maar weten wel dat Hij ons is genegen. Wonderlijk zijn ook Gods daden Ondoorgrondelijk het werk van Zijn hand Wij kunnen er niet bij met ons verstand En dat Hij ons met liefde wil overladen.…

Hij houdt van mensen, kickt op ’t groepsgevoel Dus ging zijn hart voor de Vierdaagse open Met duizenden heeft hij die uitgelopen Ja heel sociaal, tezamen voor één doel Als blijk van innige saamhorigheid Had hij en route aan de toiletten schijt…

Maar de consument is vooralsnog voorzichtig met het uitgeven van geld.…

Facebook moet voor de aanstaande beursgang wegens overweldigende belangstelling extra aandelen uitgeven. 100 miljard is de verwachte waarde van het bedrijf.…

De thee op bed is letterlijk gelukt Daarna een luchtje, net als vorig jaar Een tekening, de oude hangt nog daar En dan naar zee, kom kinders, ingerukt De file was, net als vandaag, heel lang Alleen nu is het leuker, ben ik bang…

We denken graag dat wij de waarheid weten Maar zelden is de keuze rechts of links Beslissingen zijn achterbaks of slinks En soep wordt zelden kokend heet gegeten Op straat is zwart en wit een vast gegeven Want zonder wordt het rennen voor je leven…

zicht komt verrast haar bovenal Haar gedachten en wensen geprojecteerd op een scherm met een bemoedigende boodschap: "Doe hier je voordeel mee' Hiermee gaat Angst gesterkt op weg niets is meer onmogelijk zij realiseert ze een voor een niets kan haar meer stoppen…

---------------------------------------- Mensen hebben geen tijd meer voor elkaar, willen alleen maar geld verdienen, dat ze dan tijdens de Kerst extra kunnen uitgeven.…