Alle inzendingen over dichten OR stad

Eerst werd de halve stad opengebroken Veel koffieshops en ‘t Rijksmuseum dicht En binnenkort zal ook het rode licht Wel voor de laatste keer worden ontstoken Het leven in de hoofdstad valt niet mee De burgemeester zet wel prima thee…

buig ik in een boog een kromming kookpunt, zwart gat treed ik uit, hoog boven alle schoorstenen van de stad dicht ik mijn woorden toe aan papier geduldig, moe was ik jou, jij mij vliegt een meeuw hulpeloos, voorbij…

Hier wandel ik in de schemering de nacht zo dicht nabij het is de tijd niet dat ik nu nog zing dauw hangt laag over de vecht en landerij De stilte heeft zich al genesteld in bomen straten en de stad in menig huis dooft men het licht zij hebben de dag gehad In de verte blaft een hond dendert er een trein ergens gaat een deur op slot…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

ik zit graag op het duin helm beschermend, uit de wind ik volg de zon weerkaatsend de ondergang is kleurrijk gezwind dan wordt het langzaam donker en doe ik mijn ogen even dicht dat moment zie ik de zee het water, de golven, het wad ik draai om naar de lichten van de stad…

Het wegennet slibt dicht, de files groeien Maar Bouwend Nederland ligt nog steeds plat De stallen staan stampvol, 't stikt van de koeien Geen paal wordt er geheid in dorp en stad Een metselaar, in plaats van stenen zetten, Bekwaamt zich in gebeeldhouwde sonnetten.…

Muzieknoten op een balk begrepen en gezongen door sopranen en alten alsook bassen en tenoren Gezongen Latijnse composities vormen een meerstemmig geheel aangetrokken door de harmonie dalen de engelen van boven neer Deze wachters van de hemel knikken elkaar goedkeurend toe ja, aan hen is toegang verzekerd want dit is wat vrome…

Mijn gedicht Gezwicht Schrijven over spreuken en duizenden uitdrukkingen op lijven. Afschrijven, beschrijven, omschrijven, opschrijven, overschrijven, toeschrijven, snelschrijven, aanschrijven, neerschrijven, uitschrijven, schoonschrijven, bijschrijven, doorschrijven, verschrijven en weer herschrijven. Woorden verloren op papier…

is te danken aan jou dat ik alleen nog lichtzinnig dicht…

Een Boeing heeft boven de stad Seattle de klep verloren van het landingsgestel. ------------------------------------------------ De Yankees zijn weer eens in alle staten, Die klep, die doet bij hen de deur nu dicht. Ze zien zich al door Boeing ‘voorgelicht’, Een man probeert wat krom is recht te praten.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ten hemel vaart Gij op, o Jezu, om een stede* voor mij in 't paradijs bij U te maken rede*, en ik lig hier alsnog (en is het niet een schand'?) en denk niet aan mijn huis noch aan mijn vaderland. Ik heb alree geleefd veel langer dan mijn Here, 't is immer eenmaal tijd dat ik mij opwaarts kere.…

De wereld is vervuld met droefenis en klagen, Vol snode lastering en vol onwaardigheid, Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid, Vol onverdiende haat en dodelijke lagen. De wereld is vergift met wroegen ende knagen, Vol stege wrevelmoed en vol hovaardigheid, Vol ongebonden zucht en vol kwaad-aardigheid, Vol zonden opgehoopt, vol opgehoopte…

O gang vermengd met zwerven ende zwieren! O vrees en hoop die kwellet mijn gemoed! O vuur dat mij die ziele branden doet! O ogen, niet meer ogen maar rivieren! O ijver blind die u niet liet bestieren Maar roekeloos deed treden mijne voet In dit gewest, waar mijnes Here bloed Wordt na getracht van dees verwoede dieren! O tonge die mijn tong tot…

Waarin verschillen toch profeten en poëten? Het onderscheid is klein, doch duidelijk, te weten De eersten zeggen waar van hetgeen men nog verwacht, De tweeden liegen van hetgeen al is volbracht.…

In ‘t oosten klaar laat blozen De dageraad De liefelijke rozen Van haar gelaat. O helle morgensterre Gods eeuwig zoon Schiet op ons hert van verre Uw stralen schoon. Vermeer tot uwen love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht. Maak wakker al ons leden En traag gemoed Om vlijtig in te treden Uw paden…

[Romeinen 8:35 en 38-39] Noch ‘t brullen der ontmensede tyrannen, Noch zwoege dorst, noch snaken naar het brood, Noch lichte vlam, noch zwaard van bloede rood, Noch scherpe bank, noch ketenen gespannen, Noch goedverlies, noch knevelen of bannen, Noch hoge macht, noch diepe waternood Noch tijdsbeloop in leven of in dood Noch wan-geloof…

Hier lig ik in mijns moeders schoot Een vriend der vromen totter dood. Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom. Ik bidde (op zo goed weerom) Dat men mij daarmee niet en kwel. Het zwijgen past de doden wel. ----------------------------------- mijns moeders schoot - moeder aarde op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…

Schoon is het goud, het schoonste der metalen, Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal, Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen, Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral, Schoon is de mei met bloemen zonder tal, Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden, Maar, die de kroon moet dragen bovenal, Schoon is de vreê, de schoonste…

Rotterdam ontwaakt, verkeer komt langzaam op gang in een dichte mist die gestaag optrekt. Een stad nu met een ziel van glas, terwijl het beeld van Zadkine herinnert aan een verleden zoals het was...…

Er brak plots brand uit in het Museum van Moderne Kunst. Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray dienden haastig van de muur gehaakt en weggebracht. Ik keek toe, de handen rustig in de zakken. Heimelijk legde ik de eerste steen van het UNO-gebouw (1949). Buiten, in de zon van 5th Avenue liep een meisje uit Californie, ik telde haar zomersproeten…

De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de anonieme koplampen zonder ziel vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad. Passief te worden meegevoerd tussen huizen die nooit zullen buigen Flats die slechts het licht weerkaatsen van een flits aan de overkant.…

" krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt. Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent, een lage wind snelt door de lijn, “He, chef, ik heb mezelf verwend.”…

De rust op zondag in de stad Is een weldaad voor het oog Zo kuierend door mijn stad Kijk ik naar mooie panden Statig hoog de herenhuizen Ontdek de lijnen en de bogen De zware deuren en hun oude taal Aan de singels en de grachten Hun tuinen en de lanen breed De hofjes die de stad herbergt Waar ik mij in een sprookje waan Een wereld…

door stads- en lenteleven drentelen met een zon die piepend op de schouders hijgt.…

Springen Vloeien Woorden Begaan Verzwijgen Moorden Ontstaan Vergaan Studenten Zingen Dreigen Ambivalenten…

de stad legt op het plein haar arm in een gebaar van verpozen de banken hangen leeg er blaast een regenwind door de kastanjes de boekhandel wenkt mij aan de overkant met versierde ramen het aanbod nieuw kleurrijk de uitdaging vele letters ogen groot ik koop een boekrug om te stelen een cover met belofte mij op mijn bestemming nu ik…

De bruggen en de rondvaart ook daar dan nog eens bij de Dam met al zijn duiven dit is de stad voor mij.…