Netgedichten

netgedicht (nr. 46.304):

Rotterdam ontwaakt.

De stad die nog slaapt
onder volle maan.
Lichten op de Zwaan en
langs de kade,
terwijl nu en dan schepen
voorbij gaan.

Rondom de Laurenskerk en daken
van huizen hangt een serene stilte.
Later weer aan het werk in kantoren
van beton en glas afgewisseld met
monumentale gebouwen.
Moderne architectuur en nostalgie.

En zie de havens met hun kranen en
Pernis als lichtstad.
Rotterdam ontwaakt, verkeer komt
langzaam op gang in een dichte mist
die gestaag optrekt.

Een stad nu met een ziel van glas,
terwijl het beeld van Zadkine
herinnert aan een verleden zoals
het was...

... Rotterdam bekend als echte werkstad. En nu met moderne architectuur. Hoewel dat in het verleden anders was...
Zadkine als symbool dat de stad ooit een bruisend hart had, maar wat werd vernietigd. Het gat in het beeld staat daarvoor. Maar dan de wederopbouw met moderne gebouwen. R'dam nu met een ziel van glas. ...

Schrijver: martin valk, 26 december 2012