Alle inzendingen over dichtkunst

Koningin van Het solitaire vers - Dichtkunst in volle Eenzaamheid geschreven Die zo velen Ook na jouw Heengaan honderd Jaar en meer Nooit ging vervelen - Jij die je aan De hoop nauwelijks Durfde over te Te geven, wist dat De menselijke geest Verder dan het Uitspansel reikt Schreef dit vers Om de medemens Die in…

discriminatie geketend aan historie duurt racisme voort maakt ontwikkeling kansloos zo blijft de mens altijd klein…

(Kopland & Komrij) Twee dichters van stand Voorgoed op hun voet- stuk Hun mooie woorden gevat in band Mannen met hersens Een goed gevoel voor taal Dichtkunst dus van de bovenste plank Twee wijze en ou- dere mannen.…

Zo niet de bron van Helicon de dichtkunst, ja, de Literatuur daarbij helpt het amalgaam van gammastudies niet…

*Ars poetica = dichtkunst…

De vieren op onze gedichten Komen van het muggenziften En van het weinig tolereren Van wat de ander mag inspireren Verwrongen geesten beletten Ons creatief letterzetten Maar we zijn ook van harte gerust De dichtkunst wordt zo niet geblust Artistiek moraliseren zal ondeugden niet leren de reacties zo bout tonen hen kil en koud Dus…

Continenten van streven* nog te gaan met mensen die lachen net als wij, huilen ook zij De Dichter kijkt even rond deze avond naar geruisloze klok die de tijd doet verstrijken al rijst waar de dichtkunst *verlangen…

't Is mij niet om het even of mijn Eva Mijn virtuele dichtkunst minnares Niet voor retraite kiest maar als maîtresse Mijn teerbeminde guardian alter eega Zij is mijn eilandnimf en zeemeermin Mijn raad op dichterspad, beschermgodin Betovering berooft mij van mijn zin Een tinteling stuwt mij het zeegat in Mijn stem is dan wel…

niet wijken wil Ooit zongen en stoeiden wij de werkelijkheid Het leven rijmde en rapte zonder ongelijk Het noodlot bracht een kentering met soelaas – vergeefs - in herinnering Het spel raakt uit, de troef verraadt zich, het wiel rijdt spaak in een laatste omwenteling: Ik keer het tij, dit ongerief en draag de feiten op de huid De dichtkunst…

bescheten tenen die zo kien met traan, met tuit, gejank en gegrien menig congres spiralen naar kijven het plan is gevat ver weg te blijven van zwijnerij niet aan te zien geen woorden voor en bovendien mis ik de lust, de lol in schrijven vertel eens: wat kan iemand drijven zichzelf te lonen met een tien vergis ik mij of is `t misschien dat dichtkunst…

Zoeken naar een nieuwe wereld Een wereld groot of misschien klein Waar zoete klanken troosten En woorden werkelijk zijn Geen spielerei geen fratsen Geen ongeremde woordenbrij Geen schelden gokken patsen Maar dichtkunst voor jou en mij Gedichten om op te toasten Springend lam in de wei Een kalfje net geboren Voorbeeld voor jou en mij…

Je dichterschap heeft veel teweeggebracht: van zalen vol die voor jouw dichtkunst zwichtten tot ‘kenners’ die hun pijlen op jou richtten en jou (uit jaloezie?) hebben veracht. Voor deze zelfbenoemde zwaargewichten is rijmkunst minderwaardig en verdacht.…

Het uit is het met dichtkunst, Want ook al is het de allerlaatste Raket die onze stad, Nadat lokale vernietiging Totaal zal zijn geweest, treft, Onleefbaar maakt het heel het land. Daarom betroffenen schreeuwt Het uit, het moet uit zijn Met wapenleveranties ook van Een vermeende bondgenoot. Daar staan wij in de kou gezet.…

U heeft de wereld iets te zeggen mijn bewondering voor uw dichtkunst stop ik niet onder stoelen of banken uw humor, uw emotie vertolkt in woorden blijft me boeien in verwondering het spreekt me aan vandaag op uw verjaardag wens ik u toe dat u ons, dat u mij en heel veel anderen nog heel veel jaren zult kunnen laten genieten van uw inspiratie…

‘Mag het licht uit ? ‘, vraagt ze zacht ‘ga slapen, het is al over middernacht’. ‘De winter sneeuwt gebroken wit in jouw beslagen ogen. Blikken vervagen. Het matglazen beeld neemt nu bezit van het scherpe zicht. Vlokken vragen’. ‘Dichten is dromen’, laat ik haar nog even weten. Ze knikt en schikt haar kussen, ze schokt en ondertussen…

De dichtkunst en de Ligt zijn synoniem. Ik geef verheugd een lovend commentaar en zeg het in een enkel woord: subliem! Hoewel ik er veel lol aan kan beleven, heeft Daans gedicht voor mij toch één bezwaar: Het prachtsonnet is niet door mij geschreven.…

Al lukt de poëzie u voor geen meter, Maakt u zich daar vooral geen zorgen om: Om kromme verzen lachen wij ons krom, Hoe slechter uw gedichten zijn hoe beter. Zit dus vandaag niet bij de pakjes neer. De inkt vloeit toch wel uit de ganzenveer.…

Weet ik veel hoe poëzie eruit moet zien. Niet dat statische, dat uniforme. Daar hou ik niet zo van. Dezelfde toon herhaald tot in den treure, en dat dan 'vormvastheid' noemen, of 'een eigen stem', dat soort gelul. Nee daar hou ik niet zo van. Geef mij dan maar het favoriete snoepgoed uit mijn jeugd. De toverbal. Je zuigt en zuigt maar…

trollen trappen treurig traag tegen zorgend zachte zoete zuigende zinnen klassiek koel kijken kan kollen krachtig killen maar moedige mensen maken meesterlijk miezerige molletrollen met moeite mak trieste trotse trollen treuren traag troetelig treuzelend de drang der duistere doodslag deed de demonische das om onzichtbare overgevoelige onmin…

Ik zoek ik zoek naar woorden naar woorden om zinnen te formeren zinnen om gedachten mee te dichten om gedichten te creëren gedachten onder woorden ik zoek Ik worstel ik worstel met de zinnen maar ik worstel en kom boven wanneer ik de zinnen overwin vormen de zinnen strofen waarmee ik mijzelf bezin Ik vorm ik vorm mijn gedachten een…

Slechts dit getuignis van mij over: Zijn Dichtkunst had haar tijd - die van een lentebloem; - Maar Waarheid bleef zijn deel - de Levens boom zijn roem! 1836…

’s nachts als ze me kuste legde ze woorden op mijn lippen die ik ’s morgens als ontbijt genoot en met liefde toevertrouwde aan mijn maagdelijk wit papier ze fluisterde gevoileerd met zachte strelingen expressie in mijn zuchten nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige muzische schone die…

Gij, mijner dichtkunst ziel en doel! Gij zijt de bron mijns levens! Maar, overweldigend gevoel! Die van mijn sterven tevens! Gij zijt de onwederstaanbre gloed, Die mij tot dichter maakte! Die in mijn rusteloos gemoed Sinds de eerste kindsheid blaakte!…

Zij bruint in het licht van de maan van de zon wordt zij tot stof omdat zij eeuwig leeft, nou ja zo lang als het bestaan dat op de eeuwigheid beschouwd potdorrie kort kan duren Voor mij is dat lang genoeg maar ik vraag niet van haar dat met onvoorwaardelijke liefde verder te verduren…

De professor in de poëzie waarschuwde de debutante voor verboden woorden in gedichten - ster, bloesem en liefde, ze waren hartstikke taboe Ik begrijp het, zei ze en ze nam zich voor alleen woorden uit de krant te gebruiken en rijm af te zweren Totdat ze op de thuisreis geroerd werd door de aanblik van een bloeiende boomgaard en ’…

De graaf van Buffon riep het al uit: Dichtkunst Alaaf!…

gekärcherd tot op nul graden elk vers ontbladerd elk woord gevild de man slacht een schaap in één haal snijdt het mes het bloed bulkt – zo ook de dichter de kraagsteen stut niet meer de waterspuwer zwijgt geen weemoed, geen vergankelijkheid geen woekering, geen decorum geen meeuwen op het spantbeen restafval zucht niet restafval…

mijn zinnen zijn te grof ik wil ze niet stileren ik zuig ze uit en hits ze op ze zijn mijn kleine dood jij onthoudt je van de jouwe levenslang geconstipeerd ik lik de woorden uit je reet en laat hen schreeuwen van genot dit nerveus vlees bevalt je niet je vrome gruwen raakt me niet ik vind genoegen in het wild rij zonder gordel door het…

voor mij is poëzie bedrijven woorden verzilveren als het moet in een fraai schuinschrift op een nog maagdelijk vel wit papier... naar regels zoeken die naadloos in elkaar overgaan als bij de daad en dan wellicht nog tot een hoogtepunt komen ook…

Slechts dit getuignis van mij over: Zijn Dichtkunst had haar tijd - die van een lentebloem; - Maar Waarheid bleef zijn deel - de Levensboom zijn roem! 1836.…