Alle inzendingen over diepe

Dat er diep in mij. een eigen ik zou wonen. Die vol gevoel. over de dingen dacht. Ik zie nu alles anders Ik voel en beleef vul niet meer de dagen Want eindelijk, Ik leef .…

men spreekt de verschillen uit de kloof wordt diep en breed de ene kijkt de ander aan een vaas die valt en breekt opnieuw gelijmd aan elkaar bewust van noodzakelijkheid de een te veel een deel van de ander is en omgekeerd in leven en de dood…

Toen de bast de oude boom verliet De pijn te veel gestorven van verdriet Toonde hij naakt zijn aangedane wonden Door verliefden ingekerfd zo diep zij konden Natuurlijke schoonheid die hij gaf Dient hij nu als kist in een graf…

Zwijgend kermen onze zielen in het duister van de kolonie terwijl de sneeuw dwarrelt dwaas krast ze kom binnen en onder haar keurig zwarte jas zwarte kousen hoe diep kan je gaan? roekeloos...…

schuchter streelt de lentezon ruige schors van eeuwenoude eiken vanuit de diepe koele aarde sidderen levenssappen naar ’t licht een feest van pril groen fonteinen van nieuw leven…

missen doet pijn missen zit diep missen is zo heftig laat me staren laat me huilen laat me voelen hoe het was had kunnen zijn hoe het nooit terug zal komen het is voorbij voorgoed voorbij weg…

Kunnen we echt nog diep nadenken, als het goed is en geen voldoening mee hebben?…

Ze springen zomaar met een diepe zucht, met beide beentjes, hoepla in de lucht, vandaar dat men de drugs wil gaan verbieden. De shops verkopen paddo's, cannabis; wie kan vertellen wat daar 'smart' aan is?…

zoele nacht vol bloemengeur zie hoe de nacht met sterrenlichten gloeit in diepe flonkerschijn rijpe muskadellen de muziek is van kristal de vlam van licht valt op zomergedicht vol van lust en leven…

Liefdes schreeuwen ontaard in kwetsbaar geven zo laat ik jou in mij leven meanderend handenstrelen oneindig verlangen naar jou diep in mij laat je in mij vrij en voel je in mij leven door jouw oneindig liefdesgeven…

waarom vergroot ik het gras uit terwijl het groen is stook ik liefde op als het hout nog smeult en kijk ik diep het heelal in avond na avond om maar niets te te kunnen zien terwijl het grootse zich voor mij ontvouwt ik doe dat al sinds mensenheugenis…

zacht hoor ik je stem in een donkerblauwe lucht ik droom waar je bent een schreeuwende wind zit diep in mijn hart ik doe de deur open de wind danst weg mijn angst is weggelopen…

En wat een zaligheid toch als ik merk dat ik tot diepe rust kom op mijn werk.…

zandpad vol sporen, diepe groeven van vroeger weten waar wagens reden getrokken door het paard vorstelijk verglijdt de vaart onder scherpe klanken van ijzers die ploegen door een oudhollandse kaart…

Titanic icecubes in de koudela We zijn nu toch wel heel erg diep gezonken Zoveel mensen die toen zijn verdronken En wij spelen dit in borrelglazen na We moeten schuldbewust zijn met ons allen Maar zijn er als een ijsblok voor gevallen…

Dat men voor dit soort rouwverwerking kiest stemt op de valreep van dit jaar diep triest !…

diep in mijn ogen. Zie je dat? Zie je die warme gloed? Dat is het vuur, oplaaiend in mijn hart. Die vlam heb JIJ ontstoken, zonder nadenken... Het gebeurde opeens toen jóuw vonk oversprong en werd ontvangen door mijn ziel.…

wanneer ik na een diepe slaap het breekbaar mooie van mijn droom in het ontwaken verder draag de klaarte van de dag mij de vleugels van de vlinder laat dan is dat omdat levensvreugde ligt vervat in de naaktheid van de gestalte die mij wakker tracht…

Wie zich in gespierde taal steevast aan het woord vertilt maakt zich ongewenst verbaal en lijkt aangeschoten wild wil mij tot de macht verheffen dat ik woorden wegen kan want diep dichterlijk beseffen doet lichtgewichten in de ban.…

Hoop hoort bij het leven van nu af aan zullen wij ze samen vouwen in een diep eindeloos vertrouwen.…

Schoonheid en liefde zit diep in een mens Zoals een parel in een schelp... Hij moet alleen zich openen en stralen en zijn schoonheid naar mensen vertalen zo kan hij zijn warmte tonen aan ieder om hem heen En voelt niemand zich meer alleen...…

niets méér zijn in verlangen, het vermoeden van een wens onvatbaar in het bestaan als diep een hand in de jouwe en dromen die blijven wie zal je horen in de witte stilte van ontroering van een mens, een engel of een bloem en iets van oneindigheid; het leven tegemoet…

wat is er nodig om te begrijpen dat tranen rollen in het niet nu jouw lichaam ho zegt je 'n tik kreeg van het leven raakt het diep tot op het bot blijven wij ondanks de scheiding levenslang verbonden…

Dit zijn de dagen, dat elk kostbaar uur, zo diep wordt doorleefd, door mij.…

De Mozart van Venlo heeft weer getwitterd Dat is het niveau van zijn politiek ’t Orakel van Kopvod kweelt immer kwiek en oppervlakkig, zielig verbitterd De Grote Gedoger, nooit in het diepe Een tweetvoordedommen is zijn principe…

Een stem van peutertijd tot puberjaren: Bor, Smirre, Grote Smurf en Rataplan Er restte in je hoofd een echo van Al blijf je de herinnering bewaren Als Bor de Wolf het kon, dan klonk er nu Een diep, doorleefd en melancholisch húúúúú...…

Voor alles wat wij waren, wij bestonden voor elkaar wij stonden zij aan zij jij niet belangrijk beter dan ik maar gelijken wij bereikten een hoger doel: namelijk vriendschap, en zelfs kameraadschap met diep, innig gevoel!…

je oor te luister leggen bij het stroompje over stenen stappen en aan de overzijde diep inademen jezelf betrappen op verwondering de geur weer ruiken van het najaarsgroen dit gevoel vertalen in tedere woorden probeer het maar eens…

Een merel kruipt diep in de paarse seringen, kijkt bedachtzaam rond. Groene bolletjes aan de vlierstruik houden wat onnoemelijks in.…

Loop buiten diep in de nacht Voel de stilte en de rust van de nacht Dat is wat m'n leed verzacht Geen mensen om me heen Die zijn koud en gemeen De rust en de liefde van de nacht Dat is waar ik naar smacht…