Alle inzendingen over diepte van de ziel

Bont wervelen de beelden door elkander: dit was uw bestaan, dit is uw levensoverzicht – en uit de diepten van uw ziel welt als een oude zweer de pijn, de spijt, maar ook het milde liefdeslicht.…

Zonnig tot en met De voorjaarslucht Jubelt het uit Wilde beukenhaag Meedogenloos gesnoeid Op weg naar nieuw leven Het snoeien doet De bewoners geen pijn - Vogels immers die Van vrede en vrijheid Nooit afgesloten zijn…

Vroeger scheen het leven voor mij en aan me een stuk eenvoudiger. Daarna kwamen pijn en verdriet die ik nooit kende. Ik vroeg om antwoorden; die kreeg ik, mocht ik ontvangen en stimuleerde ik, blijkbaar in de ander. Men leerde van me, werd er gezegd. Vroeger was vroeger. Geen weg terug. Ik ga verder heen, in de kern van mijn bestaan. Het…

De tijd was enkele minuten voortgekropen, en ik bedacht hoe stilte en duisternis emoties doen komen, als diepten in de ziel worden opengezet.…

Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay (zie link) In de Zee, daar woont een fee Ze zwemt en heeft een staart Feemeermin, dat is haar naam De Zee is haar huis en haard Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld die onder het water schuil gaat Stop de vervuiling, stop het In de Zee…

Dodelijke tegenstanders zijn het die elkaar wonden in je ziel toebrengen. Uit al die hoeken en krochten peilt de geest de diepten van lusten, pijn door mensenwoorden en helse herinneringen aan verwerpingen waar bovenop nog passies die verscheuren. Uithoeken van de ziel...... het huis dat we niet schoon weten te houden.…

Teken mijn ziel Met oogpotloden Die hun kleur onttrekken Aan de immense diepte Gevuld met Mijmeringen en dromen Teken mijn ziel Die ik zelf Lang geleden En voor eeuwig Ben verloren…

Diepte in hart en ziel. Iedere adem is een verhaal op zich. En elke stap een dichter bij het licht.…

als het oude blad in de rivier dat na een plotselinge storm weer ongenood naar boven drijft zo drijven zinnen door mijn hoofd ze haken vast en maken nog geen ruimte geen licht om helder zin te geven aan de tijd * ik twijfel of het ooit zal lukken het oude eerst te laten zinken zo zonder hulp van jou jij die mijn diepte hebt gekend…

liefde slaat rood uit de kleur op onze weg stilgelegd in een liefdevol palet liefkozend in omarming wij prijzen ons gelukkig onze vriendschap kent geen pauzes het verbreedt zich in diepte het is de lente die ons leidt in lotsbestemming van verlangen…

De zeemeermin slaat haar staart om de benen van de man sleurt hem mee naar de diepte van haar wezen Samen bereiken ze de kern van hun zielen, ver buiten het aardse bestaan…

Vanuit de diepte roep ik om te geloven -- dat jij van me houdt.…

Waar zijn ze gebleven, die buren van toen, waar is de ziel in de mens gebleven? Waar?…

Hier aan de oever van het stil duistere meer diep in gedachten Fluistert het water uit onpeilbare diepten strelende woorden. Met troost voor de ziel en vredige gedachten voor een nieuw bestaan.…

Dicht men sociaal letsel in een politiekbetoog dichterlijk toe Getuigt dit het dichten van een ongelijk in exces Draaiend gelijk de stroming van het moment vereist betogen zij hun wazig gelijk Politici de dichters in metafoor bij uitstek…

Ik heb een oorspronkelijke geest, die nog het meest houdt van die ene man, zo eenvoudig en bescheiden, die van oorlog vrede maken kan.…

Al worden er kettingen gelegd tralies gebouwd met sloten van goud Nooit kan de geest worden beperkt Altijd vindt én bereikt een ziel die ander door de kracht van het Zijn…

Loslaten zonder protest en verzet accepteren wat er gebeurt Door acceptatie maak je Jezelf benaderbaar Je geeft de ander toestemming om met jou samen te zijn zoals je met jezelf bent Acceptatie stelt anderen op hun gemak en maakt de weg vrij voor liefde…

Liefdevolle aandacht een vrije Uitwisseling tussen jou ziel en die van anderen Ontvang even onbezorgd als je geeft Er zijn geen verplichtingen Liefdevolle aandacht is een natuurlijke zijnstoestand…

niet in staat om in de diepte te duiken wordt de prooi van de roofvogel overweldigd zijn blik, met kille ogen liet het leven dat ooit gedanst had in haar ziel in stukken uiteen vallen en het bevroor bij zijn woorden kom vrouw…

toen de nacht hem in haar armen sloot gonsde zijn ziel van woekerende kleuren als een lichtstraal stapte hij door het raam strekte zijn armen naar alle zijden uit hij zag de breedte van het wolkenpad al vroeg herinnerde hij zich de diepte van alles de onzichtbaarheid…

Hij zoekt naar zijn ziel en vindt daar dan ook zichzelf vol met energie.…

Eensluidende woorden doen een te redden luik open gaan voor die ander in een rituele gang zonder zeeën van tijd; die diepte veranderlijker dan duisternis onder volle maan, een wolf de ziel op een massief verhoogde massa bevrijdt.…

Nachtwolken vluchten zwijgzaam. Een koude ochtend-adem zeilt binnen door de ramen en al spinnend rijpt de dageraad. In het traag ontwaken hoor ik de stilte achter mijn stem en overstijg de roes van mijn dromen. Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt haar zoete parfum tussen witte regen vervagend…

een kille stilte nadert de dam ik proef de droefheid die mijn oog vernam verloren grond zwevend in de hel lucht is een gevoel van armoe het voelt zich onwel een stem in de geesten in de ziel verniel vergaan niet meer bestaan verlaten en verloren niet voor geluk geboren de ziel nadert de dam en springt de diepte in het leven nooit…

Geen lust maar louter liefde, schat, doorstroomt en warmt mijn ziel; sinds hunker deze diepte mat ‘wijl ik in armen viel.…

Gedachten en daden Die in mijn ziel Met gevoel zich mengen Tot hem, de mens Die ik ben hier en nu, Woorden die wellen Tot regels die mijzelf Verbeelden in taal Die laag voor laag De diepte in gaat, Net zo lang tot ik hem Die ik genoemd wordt Gevonden heb, terugveroverd Op de geschiedenis die er Met mijzelf was vandoorgegaan…

Vandaag waarlijk veel gras gevreten Heden zo spijtig, wel een must. Men mag alles slikken en bovenop nog pikken Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse. Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor. Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds Bruto…

duizend woorden alleen jouw volgorde is het die mij werkelijk raakt hier onder water zijn wij als geen ander en op een speciale manier welbespraakt Daarboven is alles asgrauw en verliezen mensen hun glans hier leven wij van de liefde bekijken de schittering in elkaars ogen en gaan vervolgens op in onze paringsdans Met jou wil ik de diepte…

En weer kijk je moeilijk En weer zucht je flink En weer zie ik je denken Ik wil niet dat ik zink Het is zó ingewikkeld Je voelt je zo alleen Je glijdt weg in donker water als een grote zware steen Ik zag ergens nog een glimlach totdat ook die verdween want je kijkt weer moeilijk want je zucht weer diep en je ziet me denken…