Alle inzendingen over doden

in stille lakens lag het treurvolle raadsel van een vroege dood…

Doden herdenken is een uiting van leven dwars door tranen heen…

Och, dood Gaat men toch.…

De hemel is een dode dichter rijker, het vaderland een dichter armer!…

dood kronkelt dagen tot een langgerekt rouwlint vol herinnering…

Een dood vogeltje zal nooit meer kunnen vliegen jou help ik opstaan…

Nietig klein, maar levensgroot, want zonder zon, gaat alles dood.…

Ik lach om het leven maar meer nog om de dood want mijn tranen hoeft niemand te zien.…

Met startschot gemist ben je zo tien jaar verder dichter bij de dood.…

Nieuw leven zie ik in de wei de lammetjes met de dood in hen.…

Wie twijfelt aan de diagnose dat hij ongeneeslijk ziek is is niet verplicht dood te gaan.…

gisteren = dood & begraven morgen sterft vandaag de dag…

ik denk aan de spreeuw van de voorgaande lente dood ligt op de loer…

Soms loopt stilte zichzelf in doodse stilte voorbij…

jouw bestaan zo groots voorbestemd om te geven bij leven en dood…

Lezend ontmoet ik verre en dode mensen – intiem als buren.…

O werelds leven niets zo wraakroepend de dood mee met de baring…

In de lege stad ben ik een levend standbeeld – ik voel me half dood.…

Het koolwitje daalt ronddraaiend neer, landt op zijn dode soortgenoot.…

de dood zo nabij mensen voelen zich niet vrij toch, het hoort erbij…

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

Zonder fantasie stelt doodgaan niets voor, anders -- gaat het om alles.…

Zo is de dood geen lot slechts een masker. Dus kom maar naar buiten. gooi het af. Blijf bij de dood niet staan maar denk straks met Pasen aan die vriend die je riep dan kan jij ook Zijn lijden aan.…

die eeuwige strijd in geleende tijd over de dood en het bestaan...…

Veel kan in de lente (vraag het de bomen) maar nee, zeg ik: dood is dood, brood is brood echoot het kind, rood is rood; dat rijmt. En ik knik. -------------------------------------- Uit: 'Voorgoed', gedichten 1960-2010.…

frontale Botsing zal plaatsvinden Die ook mij en de kinderen Onherroepelijk mee zal Slepen in een voortijdige Dood voegt hij naar rechts In, mij en mijn passagiers Achterlatend met bonkend Hart vol onbegrip - De dood kwam voorbij Op deze zonnige zondag, Zonder me aan te raken…

aan educatie, Ziekte, dood en angst De oorzaak moet sinds het begin der tijden permanent op alle fronten tegelijk bestreden worden…

Achter een steen ligt dood verborgen goed verstopt geen kans op morgen zorgvuldig gewikkeld in linnen achter die steen ligt een vraag in diepe duisternis die het licht niet kan verdragen rol de steen maar weg laten we uit de doeken doen de grootheid van God een vriend die sliep mocht daar ontwaken zo is de dood…

zie ik eensklaps loodrecht onder mij een dood wit paard drijven op zijn zijde een dood wit paard wij varen er voorbij met ongelooflijke snelheid— ---------------------------- uit: zonder namen (1962)…

levende Die ik toch ervaar als een ‘dooie’ Die ‘dooie’ begraaft morgen een dode In in feite een doods instituut: Vaticaanstad En dat al eeuwen en eeuwen lang is…