Alle inzendingen over donorcodicil OR hart OR geliefde

Zo zou ik eeuwig willen leven Met jou in ons geliefde huis In doodse stilte, zonder ruis Zeer innig met elkaar verweven Jij bent nog lang niet uitgeschreven Mijn ganzenveer is ook nog struis Zo zou ik eeuwig willen leven Met jou in ons geliefde huis Bewust, gerijpt, met groen omgeven In onze harten feestgedruis Als huisdier - de computermuis…

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

"Geliefd"…

Jij bent mijn wijsheid, mijn verstand Jij kalmt mijn bangend hart met vaste hand Waar ik vastloop denk jij gewoon door, Ik weet me veilig bij jou in het spoor Lang geleden heb ik jou geschaakt, Ik jou de mijne, jij mij de jouwe gemaakt In zegen en wanhoop zijn we samen één Één lichaam, jij linker- ik rechterbeen Ik hoop nog lang in…

de voorlaatste bladzij, papier met gebruinde vlekken kleeft ook nu aan mijn hand ik las het duizendmaal op een rij noch mijn gemoed noch mijn vinger willen verder trekken ik bezweer het einde ontken een mogelijk afscheid berust liever in het onvolledig zijnde wil mijn verbeelde geliefde bewaren eer zij mogelijk naar de stilte…

Met open armen ontsluiten de geliefden hun geborgenheid achter gesloten deuren en een bloempje voor het raam. Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Waar de rivieren ontstaan beloften van aarde aan de hemel stromend het licht tegemoet wij keren daar terug naar het verborgene vaderland en moedergronden elkaar grijpend in begrip hoe de zuchten 't gevoel vertalen en woorden van verstand vervreemd net als een zuigzoen kleven aan onze lippen onnozele vragen waar was je tien jaar geleden…

Toen kwaamt gij, enige, en gij waart het, maar, O, dat de golf, die van mij uit zou breken, Terug moest slaan op ’t hart mijn, slaand het stom Juist in die stond, toen gij met trots gebaar Zeidet: ‘k wil zó. Wee mij, ik kon niet spreken En gij gingt heen en keert u niet meer om.…

Ik schrik wakker bij de buis uit de keuken komt vaatgeruis een kopje stoot een schotel aan je stem neuriet met het gaan Buiten bewegen bomen heen en weer door het raam klinkt het verkeer We waren jong, de geest oudsher we tellen nog steeds elke ster Het verlangen is een nacht heelal gevat in kristallicht met jouw ogen op mij…

Jij bent de zee, sprak zij nee, zei hij, ik ben het zoete water dat de aarde bevrucht de druivenranken doet groeien zowel rozen als gardenia's doet bloeien de mensen de drank geeft om te leven nee, zei ze weer, jij bent de zee jij golft, spoelt aan trekt je terug alsof het een spel is kijk maar, duinen verwachten je ieder moment zoals…

Zij keken elkaar aan betastten elkaar spraken geen woord liefde heeft zo weinig nodig een aanraking een glimlach zij vonden troost in een harde tijd ze konden een wereld en nog meer aan ze kropen in elkaars lichaam teder, zonder dwang en sloten zich voor buiten af.…

zij is geliefd bij iedereen, als koningin word ze begroet, mensen lopen lachend om haar heen, dit doet haar zichtbaar heel goed, zomaar een zaterdagmorgen, voor het eerst openbaar, samen lopend zonder zorgen, hand in hand dat is ook waar, haar werk zo dichtbij, maar nu geen verstoppertje meer, het maakt haar oprecht blij, mijn schatje…

verborgen achter lijkwades verklaren ze les amants elkaar de liefde intieme vreemden neergestreken op een verstild beeld patina op een oud verhaal niet zomaar een verhaal altijd meer geliefden zonder woorden…

Een bloementuiltje voor jou geplukt uit de tuin van mijn hart met trouw en tederheid verrijkt voor jij die mijn allerliefste zijt mogen ze jou levenslang sieren om ieder jaar op Valentijn nog lang ons liefdesgeluk te vieren!…

Voorzichtige aanraking, tedere streling, speels verkennend voelen, raakpunten zoeken; naakte huid op huid, overal vingers, lippen, als liefde en lust innig verstrengelen; grenzen vallen weg, jij en ik versmelten in èèn vloeiende beweging tot èèn kloppend hart. En de engel zag dat het goed was.…

Laat mij de trotse groene boom in jouw lucide dromen zijn om onze droomgeheimen te delen met zuurstof en zonnestralen laat me de maan in jouw verhaal zijn als de donkere nacht jouw droom bezoekt met ademlucht en sprookjeszinnen liederen die verhalen over beminnen ik wil je kussen in het duister het stille donker van de liefde soms…

Ik wil dat je het echt ervaart, Mijn warmte door je heen en dat je in je hart bewaart: Hij laat mij nooit alleen. Je (Hemelse) Vader.…

zoals je wel bij nieuwe maan een lichtschijn tussen de nevels door ziet komen of dat meent te zien haar onverwacht ontmoet er vloeien tranen, woorden zingen van een zoete liefde eens, een schim haar verbitterd hart, ogen vol boosheid zijn niet milder te stemmen bewegen tot een traan vergeefs vergeven doet zij nooit en niet het hoofd…

Hemelbloemen. Als ik jou -recht uit de tarwe- het brood aanreik zul je dan glimlachen omdat je me ziet als omhulsel van mijn geest of zal je treuren –omdat ik op blote voeten loop- om mijn werkelijke ik mijn ware aard en mijn oprechtheid? Als jij hemelbloemen plukt -waar ik bij sta-, en samen met mij van de blaadjes eet, dan…

September storm volle maan slechter kun jij het niet treffen kom op het is zo weer voorjaar…

Het eeuwige huis, de blijvende geliefden, geen dood, geen oordeel. Ik ben, ben lief en geliefd, wij zijn, zijn lief en geliefd.…

want toch komt er telkens een moment dat het je hart raakt omdat het niet is uit te wissen en een leven lang in zachte herinnering blijft hangen…

Ze is hier geboren in dit kleine vissersdorpje onder de altijd gloeiende zon. Op regenachtige dagen liep ze langs de jonge rijstscheuten en de wuivende bamboebomen naar school. Ze heeft haar natte voeten en slippers al weer jaren achtergelaten. De vrouwen die hier nog wonen hebben haar toen ze klein was zien glimlachen om haar vrolijke…

Herfst komt weer naderbij wij denken nog aan ons en wij Als ik dan afstand genomen heb kom je dichterbij en jij roept zoals gewoon herinneringen op een kus, een blik, niet wetend of ik hou van de schaduw van een droom Een vlinder op het raam warmt zich droogt haar vleugels van de dauw…

geloof in liefde gouden regen satijnen handen een veer die de zilveren zee kan strelen fluwelen wegen in harten van nu eeuwig zijn en blijven dwarrelen in hoofden die geliefden zijn.…

Ik voel me niet geliefd niet fijn en toch ervaren het voelt zoals je hoopt je nooit te hoeven voelen. Pijn trekt door de aders en mijn hart klopt hard het is als was het nooit ik weet niet meer dan toen.…

is iets moois het bloeit door het verlangen om jezelf te willen delen met die geliefde ander de band die zo onzichtbaar lijkt jullie harten samensmelt is het kostbaarste geschenk wat je je maar bedenken kunt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…