Alle inzendingen over droogte regen

De wereld van Mediterrane woestenijen Waar de mooiste droogte vlinders gedijen Denkend aan deze droge en warme klimaten Kleine dorpjes ogen er verlaten Uitdrogende graslanden en bergweiden Steppen waar droogte tot armoe kan leiden En distels zelden door regen verleppen Kleurige vlinderpracht zal je oppeppen Distels in uitbundige verschijningsvormen…

Met een laaiende dorst Volg ik je De voetafdrukken in het drasland Laat ze verdampen en ik ben verdwaald Er groeit een korst in de keel De dood, een laffe reus hijgt in de kraag En ik boots hem na en kies jou als doelwit. Mijn raspende tong wil het vet van jouw dij Als je wil noem ik het anders Room of marmer of warmer dan ooit We vegen…

Nederland verzoop toen de regen met bakken neerviel de dijken braken door en iedereen was nat en in paniek. Nederland vergrijst want de jeugd van toen is middelbaar, dus worden banen niet meer ingevuld. Nederland verhard, niet alleen op mentaal gebied, want ook de aardkorst snakt naar vocht.…

nu koude voeten geen thuis meer vinden onder tafel, zonder zon verkast de warmte zich tot in de borders van mijn tuin tussen wederik en Zeeuwse knoopjes knoopt de dag zich op in regenloze vruchten schaars gekleed door lege zuchten sterft magnolia in mei ik schenk water tussen tenen waar nog hoopvol groeien heerst; het helpt de vlinders…

Uit alle lagen van de bevolking haalde jij dorst ik heb er over gelezen in tijdschriften de tijd niet waard boeken die niemand anders wilde lezen je draaide je om keerde terug onder zon en zakte langzaam in grond om in diepte te dwalen ik kon je niet tegenhouden hield mezelf niet in bedwang bekende ook dorstig te zijn en hongerig…

gouden dictator regenwolken roeit hij uit een volk dorst naar hoop…

die je mond samenplakt oppermachtig over je wereld heen zakt je zwetend rood en ingekakt aan je lot overlaat met nergens koelte nergens schaduw in de straat zonder hittebestrijding er is geen bevrijding kleuren zijn dor en vaal alles dood, droogt uit totaal in mijn droom in de warme nacht fluistert een stem zacht: trek je terug in die…

de boer, hij kijkt nog eens omhoog en slaakt daarna een diepe zucht vandaag is er geen wolkje aan de lucht het blijft ook deze dag weer droog toen heeft hij in de grond geboord want als het niet van boven komt dan halen we het maar uit de grond... en de boer, hij tobde voort…

We moeten echt wat minder water tappen Het is al maanden heet in Nederland Rivieren vallen droog en aan de kant Liggen de bootjes in het zand te happen Ik draag mijn steentje bij op mijn manier Vanaf vandaag geen water meer maar bier…

Ze omvat mijn woning. Ze omvat Ze omvat de schelp waar ik uit was gebroken Ze omvat, maar ze weet niet Ze weet niet van mijn vrijheid en hoe die gewonnen was Ze had vast. Ze had vast anders gehandeld Maar moeders zeggen: als hadden komt is hebben te laat Ik was eens. Beloofde iets. Maar stremde in iets dat blind was Ooit zal ik weer, zeggen ze…

Er ligt een diep verlangen in het landschap te wachten op de komst van nieuwe regen na een lange periode van droogte en zonneschijn niet alle planten en dieren is het gelukt te overleven dorst, en nog eens dorst, zo dorstig zijn de bomen in dit eenzame land zonder helderheid van dromen wanneer zal de eerste nieuwe regen komen en zal het genoeg…

Natuur smacht ernaar het is te lang geleden droogte slaat weer toe…

de gouden aarde scheurde open een anker haakte stil in de grond schakelde verbinding met de boot die in droogte nergens drijfveer vond vanaf de steiger over dorre vlakten zag ik netten vissen in de lucht het zwart gespannen sluierspel als laatste weduwen op de vlucht uit het niets bracht een jonge visser gevonden kisten proviand aan boord…

Daar waar alles eindigt in troosteloos geheel waar zengend zonlicht leven doet sterven wachten zij gelaten opeen en eenzaam Verkrampt strekkend verdroogde benen niets verdragen moet gevoel is niet meer dood waard selectief wachtend op verteer Daar eindelijk verlossing verschroeide benen dragen elke schrede gegeven straf resten…

donkerrood is de dag waar het zand scherper is dan glas waar kale stammen fel afsteken aan de horizon verzonken in het eeuwige licht gedwongen te buigen voor de nacht nog kaler dan dorre aarde is de wens om een teken van leven slechts schaduwen halen het water waar dromen sterven voor ze de ochtend zien…

De zonaanbidders klagen het regent. De schaduw-mensen hoor je niet, 't maakt hen niet uit dat je nu een regengordijn ziet. Kinderen spelen binnen, want buiten worden ze nat, voorzien van t.v. boek of ipad hier en daar een p.c. worden ze niet nat. Vakantie in het regenwater, gewoon een buitje en toch: zit iedereen verscholen omdat het…

Een kalme lucht die regen torst en vallen laat ook waar geen droogte is, maar die doet dromen van de lente. Een woord dat niet gezegd, toch klinkt in dromen en verwachten. De traagheid der gedachten tot vrede brengt, tot moed soms ook.…

zacht vallen als druppels in mei gedachten op hun plaats zij raadselden een lente lang de puzzel in mij tot de regen kwam droogte verwees naar een lager plan en eindelijk de bloesem deed komen in dromen was jij al voorbij het diepst van mijn ziel de bloemenkoningin waar ik voor viel de kleur van zon op je fluweelzachte lach is…

God is mijn getuige Ik huilde zeeën Ik huilde oceanen vol Maar de regen nam mijn tranen mee Droogte bleef over God is mijn getuige Ik fluisterde Ik gilde je naam Maar de wind nam mijn stem mee Stilte bleef over God is mijn getuige Ik verspilde maanden Ik verspilde jaren van mijn leven Maar de dood nam mijn ziel mee Een lichaam bleef…

ik hoorde woorden verdrinken in stemmen die zongen over wanhoop en pijn het lied van de zwemmers met stilte als repeterend refrein de barstende lippen van droogte en kou memoreerden hun vlucht voor angst en barbaar in een regen van kogels als minachtend gebaar zij hebben vrijheid voor even gezien het benedendek kraakte maakte snel…

Stel dat je korting kreeg op regen, dat je zegels kreeg op sneeuw dat je airmails kreeg op wind, dat je een staatslot kreeg op storm? Maar als het droog is, zijn we de nattigheid vergeten! Dus zijn zegels nutteloos! Sparen eveneens.…

Het groen verdord, de steel omlaag gebogen gekleurde blaadjes nu al zo lang met bruin omboord vallen reeds uit op de verschroeide aarde die eens jou leven gaf maar thans door droogte smoort.…

Mijn tranen zitten vast Achter lange tralies Verstopt achter de muren Vluchtend voor de pijn Mijn verdriet is weg Niet meer goed te vinden Verblind door stralend daglicht Bang om vrij te zijn Mijn lach is ver te zoeken Als regen in een droogte Niet bang om soms te neppen Dus doet er ook niet toe Leef onder grote bomen Schuil ik voor…

Ook de notaris is een mens zo getuige het zwaar bestempelde document waarmee hij in de regen staat te zwaaien Als je zou willen, je natte lippen als stempels op de mijne, kom dan binnen ik vergeet mijn ongelijk bij vlagen ik schaak als hij de haren droogt in de notariswoonst en als we dansen zegt zijn vrouw…

Na lange droogte kwam een zachte en milde regen Op 't kwijnend aardrijk neergezegen. Dit zagen Jaap en Piet met vergenoeging aan.…

Het weer in Parijs, voelt aan dat de zon nu met schijnen volop zou misstaan!…

Mensen onthouden al het moois dat ze denken: in Pakhuis Weemoed.…

De ganse dag heeft het gegoten ofwel geregend, net wat je wilt. De hele dag was afwachten of je nat zou worden, of gegrild. Verzuipen dat deden er veel zwemmen op straat eveneens. Dakpannen vlogen door de lucht er werd eveneens heel wat gezucht. Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid…

De briefkaart vergeelt al zo lang Geen contact Ik heb geen adres om er iets aan te doen Bovendien, in gedachten gezegd slibben mijn woorden dicht met voorzichtigheid Wij delen alleen de wind die ons bedekt met zand uit Zuid pollen uit Oost, regen uit West en uit Noord komt de kou Dan trek ik een trui over mijn hart, strijk met…

Mager, handen ruwe huid een schorre groet met gaten tussen mijn zandknarsende tanden: iemand om van te schrikken Ik ben overal want nergens mag ik zijn, geef me schoenen: zolang ik loop leef ik Noem me Job, ik geloof niet dat God me zal redden uit de onderwereld waar het 's winters warm is tot midden in de nacht de deuren sluiten…