Alle inzendingen over droomt

beheerst mijn dromen droomt mijn leven leeft door mij voedt mijn verlangen verlangt deze liefde liefde in mij bevrijdt mijn hart hart in leven leven door jou laat me zweven zweven in dromen dromen met jou…

Hij droomt. Waarvan? Soms weet hij het, meestal niet. Het raam laat hem de leegte zien, tot ver voorbij zijn straat. Zijn eigen leegte is oneindig voelt hij. Ik weet van zijn rijkdommen. Zal hij ze zelf willen vinden?…

Ze ligt het liefst aan de binnenkant van mijn linkerhand haar hoofd schuin omhoog zacht kreunend haar mooiste lied soms droomt ze weg of zoekt ze gouden stenen ach,blijf maar hier hou mij hou mij hou van mij.…

Dromend loop hij door de regen Druppels vallen op zijn hoofd Maar in zijn hoofd zijn het zonnestralen Die over zijn huid glijden richting aarde Als hij droomt van haar Is de grootste storm maar een bui Kletsnat loopt hij door met een grote lach op zijn gezicht Want zodadelijk is hij bij haar…

Ze is er niet meer spreekt hij zacht haar hand rust vertrouwd in de zijne jaren geleden nog maanden te komen heden onzekerheid soms droomt hij haar ogen terug naar toen en kust de gedachte zijn lieve vrouw die hem weer herkent…

Zijn schim dwaalt door de nacht die het donker nauwelijks haalt de maan nog lang niet vol van zichzelf wacht rustig af hij droomt er van een vleermuis te zijn die scheert langs donkere takken zo schaduwt hij een hemellichaam tot een sterrennacht…

Oh arme man Man met de bedelzak Hij jakkert door de straten Zingt alom En droomt van betere dagen De koning roept de man Wat heeft u te geven Mijn lied koning Ik geef u mijn lied Want ik heb verdriet Om dat wat u niet ziet…

de dromer droomt de zomer bloot de denker denkt om aardkloot en uitstoot de doener doet gewoon wat moet rebelleren, demonstreren als de dromer doet zal de doener denken aanstoot, opstoot maar wie er nou iets mee opschoot?…

Dus Rutte 3 is nu demissionair Dat moest na Asschers actie wel gebeuren Maar Mark die lijkt het niet echt te betreuren Hij weet heel goed, hij is nog populair In plaats van bezig zijn met nu en hier Droomt hij al stiekem over Rutte 4…

in de Bijbelse zin van het woord daar droomt ze wel van maar veracht deze meisjes stiekem ook wel. want zo jong al met een man te zijn is toch ongehoord neen, voor haar alles erop en eraan…alles in de juiste volgorde. ze droomt graag maar dat is iets wat ze zeker weet.…

En ik was in verwachting van een scheef gedicht, wou hem haten, kon het niet - want alles wat hij droomt, dacht ik, droom ik niet beter. Goed, gegroet dus, vale oom die net zo magisch over lakens droomt. De rij in, dan naar huis, deurmat, ijskast, de bank, de oven, later weer die slaap.…

Met een buik vol lachende tranen is de clown weer eenzaam in zijn droom bevrijd van de schmink van zijn ziel en is het circus het kerkhof waar zijn publiek hem in de stilte weer de aandacht geeft en laat lachen zoals hij droomt…

Met pijn in het hart vertel ik je met smart dat ik ons lot tart Liefde stroomt, zelfs wanneer je droomt, zachtjes onbeloond Te weinig getoond Onvrede behoort aan mij Onbewust persoonlijk Te laat met mijn gevlei zoals gewoonlijk…

nu je verder droomt met je knuistjes gebald voorbij de donkere nacht langs sterrenlicht en zwarte gaten waar alles in verdwijnt met uitzondering van die droom van jou zul jij je daarvan niets herinneren een glimlach van een milliseconde om mij en alles in je slaap…

Mens zo broos als porselein klein ragfijn en ziekte verduisterd jouw kwetsbaar gezicht ontbeert warmte droomt een nieuw begin ogen dicht! en bereikbaar betreed jij nieuw warm levenslicht…

op de rug van een ezel droomt hij van een toekomst met zijn lief voor een moment lijkt de zonovergoten morgen een onuitputtelijke voorraad aan geluk menige toeschouwer weet inmiddels beter Lejo van Kuijeren…

Bij mijn liefkozen sluit je je ogen Je droomt heel stil Voorlopig is dit alles wat je wil Bij het ontwaken, waarbij onze vingertoppen elkaar raken, fluister je dan zacht: 'Ik verlang naar een nieuwe nacht Een nacht gemaakt voor ons beiden Niets en niemand kan ons scheiden'…

tranen druppen maar haar wangen blijven droog stilletjes droomt ze toch haar toekomst…

Zwarte randen onder haar nageltjes zorgen voor het schateren in haar dag En voor een nacht vol beelden van de lichte schaduwen die zij zag Verwondering is haar zo gewoon in haar element met haar bestaan droomt ze de nachten stil en laat ze de dag haar gade slaan…

er slaapt een leugen in jouw hoofd hij laat zich niet tot waarheid wekken ik schud en roep word wakker nu kom spreek eens klare taal maar jij droomt verder en verwacht dat jouw verzinsel de eindstreep haalt…

zoals hij bijna geen blad meer draagt toch met het landschap vergroeid en verbonden blijft zo wil ik hier wel staan wanneer mijn eigen levensjaren zijn geteld maar voor mezelf nog geen einde wens als een voltooide boom die heimelijk nog van een jonge lente droomt…

." De rechter door (eigen) wijsheid in slaap gesust, droomt zachtjes nu, zich van geen kwaad bewust.…

Zij spreekt liefde warm en zoet als perzik in de zomer droomt een nieuwe morgen als een lied van verwondering bloeiend in haar ogen. Zijn kleine woorden kleuren al het grijs handen fluisteren zacht als strelingen op haar huid de nacht kan beginnen.…

Doordrongen van ontrafelde schoonheid droomt de toeschouwer zijn eigen fantasie.…

Nu de wereld toch is afgestript van ondergang tot ondergang begrijp ik noch de waarheid en de leugen noch waarom oude slaap het gepelde mimosablaadje mijn vinger kan verdragen en violen werken op het verbeelde zo droomt het geen buiten daar stript nazomer even nog…

de vrouw, die hier woont is vaak toch zo dwaas vooral vandaag in de lente wat vogelgekweel, een zonnestraal ze rent als zot naar buiten lacht naar elke bloeiende bloem die dag sta ik, grasmaaier nog steeds nietsdoend te wachten en zij, zij droomt daar in haar hof…

Moge je ziel oplichten in alles wat je doet, in hoe je groet, in hoe je droomt en werkt; Moge je hart vertolken dat je liefde geeft, voor anderen leeft in geduldige trouw; Moge heel je wezen vuur en vlam zijn, balsem bij pijn voor velen die je ontmoet.…

Herinneringen over liefde van ooit en vriendschap van toen heimwee naar hoe het leven had kunnen zijn maar nooit is geworden je droomt tussen witte lakens van jouw droombed zij fluistert: er is werkelijk plaats voor jouw hart dit is de zielsbodem van jouw levensvreugde deze vriendschap is een droom.…

hij droomt telkens weer over het herhaalbare het gewone: het bijzondere lied van de merel…

in haar eenvoud ligt de waarheid rustig te slapen en droomt over ons en heeft geen haast en haar vermogen zuiver te oordelen is onaangetast in de stilte van de morgen als planten langzaam groeien kijken we naar elkaar en weten het zeker en de dag is net begonnen…