129 resultaten.
De slang
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 Verraderlijk,
sissend, soms met een muil,
druipend van ander bloed.
Het geluk is als een slang,
glad van tranen lang
en met gespleten tong.…
ware liefde
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 854 is een wandelende kaars
druipend van het vet
die laat je voor tijdelijk
ergens in ommelanden
voor primus inter pares
gedreven met jouw strik
zijn gang maar gaan
het is zwaar pet
je zit te watertanden
je staat in de fik
was het niet vermijdelijk
hij is niet voor handen
je zeurt evenwel niet
dat doet hij ook niet
het is voor eeuwig aan…
Praten en praten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 171 Woorden die in zijn mond
bestorven liggen,
druipend speeksel van de haat.
vloeken zijn z’n taal geworden,
steeds verbaal,
alsof er niets anders geleerd is dan
ketteren en
afgeven op een ander.…
Stalen draden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Stalen draden
Omheinen jouw gezicht
Onzeker betreed jij
Gespannen treden
Gesmolten handen
Verdwijnen natuurlijk
Net als verfklodders
Druipend vanaf ‘t doek
Jouw draden
Breken langzaam
Jouw handen
Smeltend in de mijne
Maar lief, hoe lang ook
Ik heb de tijd…
Lente is kortstondig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 228 onze lijven maken schemeringen
in het ongebonden leven dat
rafelt om gewoontes en erwten
uit het blik
het bestek halfzijdig en tweedelig
met de scherpte gericht naar de klok
brengt in het druipend licht
een ode aan het kind dat wordt verwacht
een niemandsdalletje onthult de waarheid
en nestelt in deze lente al vroeg
in de hoogste toppen…
Magerman
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 hij dacht niet aan oeverloos water
toen hij de zee zag
verder dan dat dreef de chaos, het wrakhout
druipend van taan en olie
af en aan spraken vissen met open mond
over volle netten
zilte kaken, koraal en dronken land
een windvlaag strijkt door zijn haar
Caramba! Isabella
even is daar het weten van dat,
wat hij ooit heeft liefgehad…
Als een bloem...
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.694 We hebben gedeeld
Jarenlang
Lief en leed
Vriendschap
Als een bloem
Teder opbloeiend
Groeiend in warmte
Stralend in de zon
Als een bloem
Heen en weer geschud
Zwiepend in de storm
Druipend in de regen
Als een bloem
droevig geknakt
Stervend in de kou
Eenzaam in de sneeuw
Vriendschap
Heb ik het genoemd
Het was gedoemd te sterven…
dagen herfst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 666 mijn nat geluk
golft in de dans
van zeven sluiers
en ogen bronsten
waar schemer
melkwitte parels
vlecht tot een glinsterend net
over adembruggen
rode nevels
aan verre horizonten
druipend omstrelen
de zoom van jouw mistig kleed
trek ik het uit
in naakte helderheid
wil ik de dagen
van deze herfst
gemeenzaam met je drinken.…
Ontwaken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 594 Nog voel ik
je eerste adem
op mijn buik,
mijn huid nog druipend
van verse liefde.
Nu jouw woede
mes op mijn keel,
geen geruststellende gedachte.
Of toch?
Kijk, je kinderfoto:
stralende ogen.…
deining
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 165 alles is waarde gelijk van snijkanten
ik ben een harde lijn onder de mensen
mijn kinderen hangen aan de muur
op hoofdhoogte
de menigte een oeroude vijver
het vruchtwater tussen lege oevers
de deining rimpelend van geboortes
ook mijn moeder drijft tussen de cirkels
ik zal afkalven druipend op de hoeken
bedropen op de snijkant
de kaders vervagend tot…
Zie de mens
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.069 In alle stilte drogen woorden op papier
roepend om vrede
in de schreeuw te worden gezien
ecce homo
‘zie de waanzin’
hangen ze zichtbaar
in roodwazig licht
nog druipend van bloed
ecce homo
achtmiljoen geteld
de thuisblijvers drogen hun tranen thuis
‘terreur is menselijk’
drogen mijn woorden
op het papier waaraan ik mij snijd…
Hartstocht
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.169 Zijn rug gekromd
als 'n gespannen boog
zijn zweet
gemengd met speeksel
druipend van z'n lijf,
wat was het heet!
Met open mond
en pap in de benen
bedreef hij zijn liefde
voor allemans schandaal
kreunend en steunend,
op zijn armen leunend,
keek hij omhoog en dacht:
"Waar is m'n bed!"…
op
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 457 als bougies niet willen vonken
als de krukas niet meer draait
als de brandstof onverrichter zake
de motor druipend weer verlaat
als lampen niet langer boren door
de bodemloze nacht
als de olie slechts kan kruipen
waar de peilstok het niet verwacht
breng dit wrak dan naar de sloper
alles verdwijnt in het verleden
ook de haren van…
Herfst en zijn trawanten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 703 Novembernevels hullen zilverschoon
al meer donk’re dagen zonder schaduw
wolken voeren zonneloos de boventoon
novemberstormen grijpen ‘t laatste blad
bulderend door buigend’ kale bomen
langs huilende gebouwen in de stad
novemberregens spoelen herfstrestanten
druipend weg richting aanstaande winter
ik zwaai gedag naar herfst en zijn trawanten…
Roosvenster
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 138 een roestig ornament
op een witgekalkte muur
getuige van verlating
van een eens bedrijvige cultuur
doorstaan het donderen der kanonnen
gesmolten ijzer blinkt
als bloedstaal druipend nu geronnen
nog uit haar hart het doodslied klinkt
waar in de Notre Dame uw zuster
haar glazen stralen nog immer schenkt
siert uw vergane pracht bewuster…
rondrit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 139 mijn fiets verroert zich
in stugge verbazing, koud is
de weg
druipende bomen werpen druppels
langs mijn pad; de wind speelt mee totdat
ik zeg dat het genoeg is
mijn fiets loopt warm
en aan mijn arm likt - schuchter nog -
de zon
hoeveel kon ik hebben geweten
toen ik – in een godvergeten tijd –
een barre tocht ten spijt
me wel van…
d drie dragees
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 133 Door daling der dagen
drijft doorgaans de donkere desem dwars door dunne
en droge derma
Dwaalspoor doorheen dikke donderslag darmen
druipend door duistere
depressie dagen
Doe dan driemaal daags
dertig dure dragees
deskundig en degelijk dooreengeschud
Danwel dertien druppelsgewijs
deponeer de doos daar in 't depot…
Codeïne gevoel.....
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 785 ik kan pijn proeven
de bloederige smaak
van verscheurend vlees
doorweekt
met een gekerm
van druipende overdaad
die langzame slachting
waar bot gesneden
het mes almaar dieper
de wonde
bewerkt
mijn stervende schreeuw
in het laatste gereutel
vrij van gevoel
als echo weerkaatst
en alles verstomd
in die bruisende smaak
waar langzaam…
Kustzinnige verwurging van Irak
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 269 De palet aders zijn verstopt
De progressieve uiting gewurgd
Beeldende kunst te plengen
Wordt wreed niet toegestaan
Hemels blauw is ruw verdrongen
Afgedwongen door massamoord
In razernij door het streven bedwongen
Nat bloedrood is nu de basiskleur
Als ik door die schrijversogen zie
Het huilend druipend schilderspalet
De verroeste steenhouwers…
Gaan
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.519 Tussen de beken
langs het smalle wegje
stil in de regen
kom ik gegaan,
kom ik gelopen
en tijg naar de verten
tot waar de woning
in ’t naaldbos moet staan,
kom ik getreden
langs bloemen en grassen,
druipend van water
groen-blank in het licht,
kom ik getogen
al zeggend en zingend
’t zinrijke woord
van het beeldend…
Herfst
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 552 Val tegen de wind in
val de regen aan
voel nattigheid en kou
voel mij verraden
tegen reistijd scheen onlangs de zon
als ochtendlicht van laat september
nu striemen regenvlagen zelfde tijd
het wil niet dagen
terwijl oktober net begon
ik val de regen aan
voer strijd met harde wind
zoek woorden om terug te slaan
ga druipend door het lint…
Herfst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 851 Val tegen de wind in
val de regen aan
voel nattigheid en kou
voel mij verraden
tegen reistijd scheen onlangs de zon
als ochtendlicht van laat september
nu striemen regenvlagen zelfde tijd
het wil niet dagen
terwijl oktober net begon
ik val de regen aan
voer strijd met harde wind
zoek woorden om terug te slaan
ga druipend door het lint…
Meisje in de lijmpot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 275 Dat was een mooie film
met stemmen van ver;
het tintelend geluid
van een roes
als je ontwaakt
in je geheugen
We spraken woordeloos
gedichten
tussen
beslagen ruiten
tuitte je lippen
balde je vuisten
tot verhitte vormen woorden
stokkende adem
druipend af
langs het koele glas
Onverstaanbaar schreeuwend
meisje in de lijmpot…
Seizoenen komen en gaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Proestend druipend voorover gebogen in de wind
loopt hij op het melkwit grint
Veegt de hangende tranen uit zijn baard
terwijl het meisje voorbij galoppeert op haar paard
Seizoenen komen en gaan
het witte huis de bloesem
stille boom onder de gouden maan
De blauwe rivier
ik herleef ze
schilder met vrije adem de bruisende zee
het…
Weerpiazza
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 29 Weerpiazza toonde zich gisteren
een onbetrouwbare metgezel
Een hopeloos beslagen glazen bol
van perfide computermodellen
verwachtingen drijfzand
onder dekens van mist
niet te voorspellen
Zon en buien tuimelden
als lastige vliegen
over elkaar heen
druipende kletterende
klaterende snottebellen
Een laag hangende wolken
leek…
Waar komt chocola vandaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 267 Uit de Hortus Mijnheer
die enten wij daar
kleine stokjes met druipend vocht
we kerven ze keer op keer
een harslaagje is niet meer genoeg
we vermengen het
met kindertranen vers en vochtig
van jonge wangen
Weet u Mijnheer zo´n mes
zo scherp als snijden kan
dwars door een ziel
zal´k maar zeggen
zo vind je ze nog hier
dat de onderstam…
Herfstmorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 796 Zwart geaderde beuken,
glimmen in een druipend mistgordijn.
Ze blozen met hun wijnrode kruinenkop
als een mimefestijn
van Chinese nimfen.
Populieren priemen hun naakte
zwepen in de iele lucht.
Nog enkele blaadjes wisperen
met een diepe zucht
hun laatste fezelverhaal.
Kraaien roeien stil door de mistrivier.…
Ik ben de bijenkoningin!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 2.295 de koningin van de allergeilste druipende honing
die de manlijke bij uitdaagt
tot grootse prestatie!
De man heeft mij enkel te dienen
èn te bedienen.
Maar: hij moet waardig en waarachtig
krachtig genoeg zijn,
om mij sterk te laten komen,
daar waar ìk op mijn troon zit!
Eén manlijke bij met behoorlijk veel pit.…
molen " de Hoop"
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.379 Blakend is je wit gezicht
of druipend van de regen
trek je aan mensen
jong en oud
zij voelen 't kraken van jouw hout
en de schaduw van jouw stenen
Je wieken reiken naar de lucht
vangen onze toekomstdromen
toch sta je stevig en rotsvast
laat je niet imponeren
door geld of macht en evenmin
de pijn van het verleden
Het gaat je niet om…
Imperfectum
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 900 Het begon al met het geloei
van varkens in de vensterbank
dat hoorde niet op vrije dagen
met grote plannen
De klanten waren in goede
handen achtergelaten
dat zou ik later wel merken
Ik hoefde alleen maar een paradijs
van de tuin te maken en een
oeuvre van mijn passie
De dagen begonnen echter
met druipende vensterbanken
De zee van…