inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.166):

rondrit

mijn fiets verroert zich
in stugge verbazing, koud is
de weg

druipende bomen werpen druppels
langs mijn pad; de wind speelt mee totdat
ik zeg dat het genoeg is

mijn fiets loopt warm
en aan mijn arm likt - schuchter nog -
de zon

hoeveel kon ik hebben geweten
toen ik – in een godvergeten tijd –
een barre tocht ten spijt

me wel van alles heb
gekweten?


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=rondrit

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 5 maart 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 139

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jacob van Schaijk
Datum:
5 maart 2014
Mooi gedicht, sterke vondsten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)