Alle inzendingen over druk praten

De oplossing, hoe bizar 't ook klinkt is, wat 't vroeger was tegenwoordig steeds meer een gemis, want wat nog steeds telt, is praten... en overleggen. Verder valt hierover niets te zeggen.…

Mag ik even met je praten Over iets gewoons als Het weer of De dikte van je winterlaarzen Laten we het niet hebben over Over mij Over hoe koud ik het heb Laten we praten over Hoe koud het is Voor ons beiden Laten we Pratend over weer En winterlaarzen Elkaar zeggen Hoe zeer we elkaar missen Hoe we samen lijden Door de stiltes…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

Praten, dat is wat ik doe praten, over van alles en hoe praten, hoe zij alles vindt praten, tegen je puberkind praten, om maar bij te blijven praten, tot je een paar jaar verder bent, en je je eigen kind weer herkent…

Gewoon praten is voor het gros van de mensen een schier onmogelijke opgave geworden. Je zou denken, dat men doofstom is geworden? Doof omdat er niets gehoord wordt en stom, omdat er niets begrepen wordt? Toch triest dat zelfs gebarentaal hier niets meer uitrichten kan!…

Zodra misverstanden niet meer uit te praten zijn, is bij elkaar zitten helemaal niet meer zo fijn, echter, wanneer je overal over praten kunt, is een misverstand een ware kunst om te ontleden!…

Je moet er niet te zwaar aan tillen je kunt het, maar moet dat ook willen dit is makkelijker gezegd als gedaan om je rugzak stukje bij beetje open te laten gaan ook al lucht dat enorm op en zet het je leven even op zijn kop probeer er in ieder geval over te praten dan kun je het verleden misschien los laten!…

nu, nu heb ik een wijze les geleerd namelijk, hou niet alle problemen vast, maar praat erover. zo zou je een stuk gelukkiger zijn en meer gerespecteerd woorden. en om alles op te proppen in je eigen bol daar heb je alleen je zelf mee.…

bepalen Maar soms wil ik wel verdwalen Door te dichten Kan ik mezelf uiten En daardoor breng ik mezelf naar buiten Ik kan niet alles besluiten Soms frustreert dat wel Maar mijn leven is géén spel Vroeger dacht ik van wel Dat kwam mede door het gokken Ik bleef alles maar opkroppen Nu heb ik dat achter me gelaten En kan ik er beter over praten…

hij praat maar alles is al gezegd er is niemand noch die luistert wat hij in taal heeft neergelegd wordt inzichtelijk verduisterd hij doet maar alles is al gedaan zijn handelen is om niet hij zou beter weg kunnen gaan hij zingt vergeefs zijn lied hij danst zij swingt niet mee een choreografie voor een steeds voor het grote nee wanneer…

Dan lachen en dan praten Zij weder, als van ouds... Vér van de drukke straten, Daar ligt alleen iets kouds.…

Het is nu niet echt anders en toch ook weer wel Alsof ik nu pas praat over wat ik net vertel: In rust zijn Bezig, druk Alleen zijn Met geluk Kunnen, doen en weten Voelen wat ik wil Willen reiken naar wat mijn vingers grijpen Blij zijn, Vreugdevol verdrietig Groot zijn en nietig Groeien en rijpen Ervaren als hetzelfde…

té druk! het blijft een jachten en jagen een rennen van hot naar her. overal en altijd :overvolle dagen agenda's puilen uit met afspraken van zakenmensen van heinde en ver.…

Afgepeigerd zitten we uit te blussen van alle kleine acties die we deden Van ‘t maken van hachee, tot een pan hutspot voor een maand of twee. Tussendoor de vogel verschoond gemanicuurd ook nog oeps, de piepers koken over een piep geeft aan, dat de droger klaar is! Versleten zitten we te bedenken waarom we dit ook weer doen? Maar weet je…

Maak plaats voor de msn-ers, want die zijn nuttig bezig en hebben het druk! Ze praten met vrienden, de rest van de wereld interesseerd ze geen ****! Wie heeft er nou geen msn? de hele wereld draait daar toch om! Wat is er nou aan, aan msn? Nou, als je het mij vraagt, ik vind het maar stom.…

Geen zin meer om te praten Geen woorden meer, maar daden Geen doel, geen wens, geen verbondenheid Met het lichaam dat wordt verlaten Is het druk, vrijheid of gebrek? Is het angst, tekort of toch verzet? Is het erkenning, liefde, misschien haat?…

Als je trilde op de trilling van een ander, in bijna perfekte harmonie, ben je je bewust van de kleinste dissonantie in wat was, je mooiste symphonie.…

woord voor woord spel jij je leven schrijf je geschiedenis praat van je af markeren je tranen waar je was gebleven een ware getuigenis verre van laf woord voor woord verlicht je je zorgen verzacht je je pijnen vergeet je verdriet schonen je tranen wat was verborgen maar altijd blijft schrijnen… …ik wist het niet…

Ik ben het zat zoals iedereen over me praat, ik schijn zelfs de enige te zijn, die geen idee heeft waar het over gaat, maar ik voel ook als enige de pijn! Ze zeggen dat ik je moet vergeten, hoe dom ik omga met de situatie, ik vraag me af hoe ze dat dan weten, of betreft het puur sensatie?…

Als ik kon zou ik praten met de boom Als ik kon zou ik praten met de wolk Als ik kon zou ik stromen met de rivier Naar ik weet niet waar Dromen van ons samen Voor eeuwig en altijd Tussen bomen en wolken Maar ik zwijg tegen de boom En ik zwijg tegen de wolk En blijf waar ik blijf In stilstaand water…

Je praat zo veel kan het wat minder Je praat zo luid kan het wat zachter Je praat zo schel kan het wat warmer Je praat zo snel kan het wat trager Liever vind ik je als je leest Ik vind je lief als je lacht Ik vind je zo lief in de tuin Bezig met bloemen als je zwijgt…

als je onder vier ogen, intiem, verder praat zwijg je over 't weer.…

is; misschien weet het beven van mijn lenden meer laat de anderen maar praten met hun ontaarde woorden waarmee zij denken de stilte van hun dood te overstemmen maar wij, wij voelen ons nog steeds in liefdestalen thuis.…

Bij elk traantje dat langs mijn wangen vloeit verlies ik steeds weer iets van het leven dat me boeit. Liters heb ik al gehuild om te verbergen wat er allemaal diep in mijn hartje schuilt. De liefde en hoop die er eens zaten, zitten opgesloten in bodemloze vaten. Gevuld maar toch ook leeg staat mijn hart voor een doodlopende steeg…

Als kind leert men binnen een paar jaar praten... Naderhand is het veel moeilijker om te leren wanneer men niet moet praten... want uw woorden zijn net als een boemerang... wat U zegt... komt bij U terug.…

maar jij praat, en praat.. over niets! langzamerhand word ik horend doof.…

Alles wat komen gaat doet jou pijn het zwarte gat staat op wacht slechts denkend op korte termijn ontneemt het negatieve jou de kracht Ik wil jouw onzekerheid strelen genezende gesprekjes uitstrooien jouw gapende wond van angst helen inspiratiesnippers in de lucht gooien Dus ik neem je mee op reis we zullen vast verdwalen in woorden maar…

Je moet wat praten Ook al weet je Niet wat - Praten over alles, Praten over niks, Zo lang het de tijd Maar verdrijft En ik op tijd aankom…

In al jouw heersende stiltes toch heb ik je gekend geweten wie je was de moeder, de vrouw het bevochten verleden altijd weer suste het heden met één vinger op gesloten lippen ssst waar ik speurde tussen de regels van ongelezen bladzijden op afstand bleef je in mijn zoektocht maar soms was het alsof ik iets van een fragment vond in…

ik opende als baby peuter kind had altijd een glimlach omdat men mij dan aardig vond ook vingertjes pootjes en handen voor een aai in plaats van die nat warme kussen met tanden ik heb ze allemaal goed onthouden kinderen mannen en vrouwen toen ik kon praten ben ik ze gaan vragen waarom waren jullie vroeger zo aardig voor…