169 resultaten.
Blijven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 133 In de duizeling van vrijheid waagde je de sprong.
Slaap, slaap nu maar voorbij de moeite, de nood.
Zweef nu maar voorbij de pijn, voorbij het zwart.
De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen.
Hij koestert de herinneringen en gedachten.
Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is.
Als ik je het meeste mis.…
Fysionomie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Jouw knuffelbare ochtendlicht
overweldigt mij
en ik kus jouw zacht gelaat
kom mijn droom
wakker mij met liefde
welk als een aura
ook de mijne omringt
zodat ik duizelig de dag aanga
met liefkozingen
in de hoop dat hardheid
van het dagelijks leven
mij voor even in een zucht ontglipt…
Lucht en licht
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 555 Mijn verlangen zal me dragen,
naar een eigen hemel,
zonder duizelingen
en zonder hartslagen.
Verheven tot in de lucht,
zullen mijn tranen drogen
en zal het licht in mijn
duisternis worden geboren.
Eindeloos helder zal ik
zingen in mijn ziel.
Lucht en licht zal ik
ontmoeten, nederig geknield.…
de kracht van autisme (5)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 het is moeilijk ja
als ik wil spelen
om stil te zitten
zonder te bewegen
als ik opgewonden raak
houd ik mijzelf bezig
met springen en draaien
ook al word ik duizelig
overal spelen zij
mijn handen en vingers
het is wat ik nodig heb
om schuil te vinden
aan het einde van de dag
als ik moe ben
zal ik net als jij
gewoon de ogen sluiten…
HUGO CLAUS
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 346 mijzelf tegen
soms midden in een gesprek
lang was het eigenlijk niet
als met blote voeten op een koude vloer
ging ik afgedroogd verder
heerlijk fris en opgeladem
daar eindelijk te zijn
aangekomen met verblindende snelheid
nooit meer terugvallen in gewoonten
opgewonden zijn over de omgeving
toen de zon weer scheen
kwam ik bij in een duizeling…
gebroken
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 919 eenzaam springt het
duizelend, suizelend
van jouw handpalm
in het diepe onbekende
langzaam vliegt het
zwevend, belevend
zonder valscherm
de afgrond tegemoet
plots valt het
rinkelend, klinkelend
in stukken
op de grond
jij draait je om
en loopt gewoon voorbij
de stukjes van de puzzel
het ontbrekende deel van mij…
Hemels
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 447 Lila vlieg je langs het blauw
Geuren sporend, die van haar,
Trillend met je vleugels
Nader je de bloem, die als een vrouw
Je welkom heet en blozend
Rolt je tong naar nectar
Duizelend stil je dan je honger
Op mijn rug in het groene gras, liefkozend
Streek ik de madeliefjes
En sluit mijn ogen, dicht bij jou…
Zweefvliegvluchtfladder
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 416 Ik blaas stof over mijn haven
duizel onder het verborgen licht
en het diepblauwe gezicht.
Ik vluchtfladder uit gedachten
rijg een snoer van lente
over al mijn eenzame nachten.
Ik bewonder de adelaar
de magnolia, de vlinder
het lentekind onder de meiboom.…
de zweefmolen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 498 Duizelig klim ik er snel weer in.
Draa, draai, draai me maar rond,
Zoals in het hele begin.…
zwijgen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 233 ik ruik het zure zweet
van oom Antoon
de weeïge lucht
van de rozenstruik
ik voel het duizelend verdriet
onder de ruisende bomen
de bevende angst
achter het masker van de lach
ik hoor bijen zoemen
onmachtig wonen we
op uiteengescheurde planeten
foto's zwijgen in zwart-wit…
waar was jij
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.464 waar ik val voor die ogen
duizel van jouw stem
zwijmel door gefluister
in mezelf
verloren loop
voel ik hartsverlangen
in mijn zoektocht
naar dromen
hoor jouw zacht gefluister
in het ritme
van mijn hart
en verdwaal ik in mezelf
vervaagt de eenzaamheid
vraag ik jou
heel zacht
waar was jij
mijn leven…
Sonnet voor vrouwen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 846 Vrouwen, elfen
zingend doorheen loverruisen,
duizelen me zoetelings
ten val.
Verwarring,
speelbal van de hete zomer.…
BALANS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 460 Lichamen vallen,
geesten duizelen deuzig,
de wereld vergaat.
Ik drink wat koffie
om balans te herstellen
en glimlach naar jou.…
Stuifdromen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 248 Luie druppels worden hard
en duizelen als kleine herinneringen.
De sneeuw leest haar dagen
voorbij onzichtbare banden
en wiegt zich
in een ondichtbare slaap.
De nacht wacht op haar adem,
luistert naar het groeien van de sterren.…
De eerste dag
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.225 De gangen zijn
duizelend vol,
wazigwarme lucht
drukt steeds zwaarder.
Zoveel gezichten,
zoveel ogen die
jou
niet zien.
Weggedreven en
bijna gezonken,
is daar plots een stem,
een groet.
Je draait je om, lacht
en komt onmerkbaar
weer boven.
Een nieuw begin
is begonnen.…
Uitgesproken
gedicht
3.0 met 33 stemmen 6.594 praat met mij en doe dat
honderduit, vertel me zwijgend
waarover een leven gaat
hoeveel tederheid er nodig is
en adem gulzig tot het eind
spreek dit lichaam zonder
een spoor van schroom, spreek
het, spel het volledig uit
laat me duizelen breng me
in totale ademnood geef je
eindelijk helemaal bloot
----------------------------------…
Sneeuwvlokjes en bloesem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Terwijl een ochtendzon
nieuw leven schetst op jouw gezicht
duizelen woorden
als een wervelstorm
over een ontspoorde natuur.
Sneeuwvlokjes en bloesem
dromen en zinnen en tegengestelde dingen.
De aarde beweegt
onze grenzen voorbij
maar onderhuids zetelt
een intieme wens
in een inner aller oerstilte
zijn we pas vrij.…
vakantie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 Balans van duizeling
weegt mijn schaduw
meer dan de rots?…
Beloftevol
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 146 enkel
nog het onkruid wieden
om de bloemen te vinden
verborgen in knoppen
in talrijke kleuren
duizelig worden van
nieuwe lentegeuren
een musje rond een steen
wat vlinders er omheen
beiden vleugels van vrijheid
om weg te kunnen vliegen
wil je met me zwijgen
woorden zijn te groot
een glimlach is genoeg
om de twijfel te dragen…
Dame de coeur
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 494 zal je mij vinden
en me naar het huis der gedichten
dragen
waar ik de zee kan opsnuiven
of waar de bladeren van ieder seizoen
duizelen bij het ontwaken
van de dag
de stilte zal daar volmaakt zijn
zodat ik nooit hoef te sterven met sneeuw
op wind
en als je me vindt
wil je me dan nog zien als een bloem
verborgen en met rood
doorweven…
persoon
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 92 kleur spreekt samen in kalk
een portret uit duizenden
een steunpilaar, zeg maar balk
woorden doen deze wereld duizelen
selenietsplinter in m`n vinger
en de korst sluit lucht af
een najaarsblad blijft een beginner
maar nooit begonnen. laf
raadzaam als schaatsen
op een ijsbaan, en maar lachen
je kan dit nergens plaatsen
ondoordachtbaar…
wintertijd
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 243 Muggen voelen zich duizelig.
We zijn eruit.
Het gedraai aan de klok is nergens goed voor.
Oei, dat klinkt serieus!…
Allerlaatst
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.301 Toen de dauw nog sprankelde
Op de wankele broze takken
Was ik het, die wankelde
Eindelijk weg van de pijnloze ongemakken
Toen de mist eindelijk verdween
Kwam je langzaam naar me toe
En jouw oneindige lach verscheen
In mijn allerlaatste beetje moe
Het licht kaatste in duizenden stukjes
Echo's van de laatste regenbogen
Duizelend van al deze…
zien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 ik zag vanuit het raam
hoe je handen liefdevol
de lavendel beroerden
hoe je met gesloten ogen
licht voorover bukte
en de zachte geur opsnoof
ik zag de kruiwagen gevuld
met woorden van grijze
kabbelende regen
van duizelig verlangen
ik zag woorden van vaalgele
vergeten bloemen
ik voelde het
onstuimig slingerend hart
waarin alles…
Lichaam IV
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 Overdag doe je dingen in de wereld
’s Nachts in een droom ren je naar de horizon
Wapper je je armen omhoog en omlaag
In gedachten kun je als een lange sliert
Door het sleutelgat of door het oog van een naald
Je stijgt met enige schroom op
En voelt de duizeling terwijl je uitdijt
(alsof je lief je voor het eerst kust)
Je overgave is…
Doelgericht
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.208 boven zoog, voordat
hij zou eindigen in een knallend
visueel festijn; in de spontaan
felle tinten, rood, met hier en daar
wat grijs; hij ging met volle vaart
vooruit; het tegenovergestelde van
jou: op het eerste gezicht een beetje
duizelig…
Verborgen uitstraling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Melodieus in eigen schulp beschermd
als toon met een knipoog van de dag
erkent de zekerheid duizeling in sterren
vanuit de euforie als een nachtegaal.
Gecamoufleerd in beweging op het pad
door de tunnel van het perspectief
schijnen zijwegen in een ander daglicht
voor de hersenspinsels van het moraal.…
overeind
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 300 overeind
een spoor van licht
op zwarte bodem
verandert bruusk in
een cirkel van steen
op afstand kleurt
verbrokkeld licht
de vlakken vierkant
aan de witte wand
oranje, blauw en geel
duizenden driehoeken
steunend op twee spanten
doen me danig duizelen
vele verwarde vormen
figuren op het fotofeest
doen mijn zinnen dansen
houden…
Insjallah
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.323 van kim tot kam kompleet omketend
duizel ik helemaal terug
bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend
naar d'oertijd op een ezelsrug
kapotgeschoten stenen krotten
langs wegen zelfs die naam niet waard
gemijnd, bezaaid met mensenbotten,
geleiden doods mijn bedevaart
muskieten zwermen om de posten
van strijders in gevangenschap
hun stank…
Reikwijdte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 163 richting de wolken
reiken de bomen
richting de hemel
reikt de berg
het zal nog millennia
duren voor ze er komen
en in hun grootsheid
voelen wij ons slechts dwerg
tot zo hoog kan een mens
alleen niet komen
hij wordt duizelig
raakt verward
hij zal er toch van
blijven dromen
en het klinkt dan
misschien apart
maar een mens hoeft niet…