249 resultaten.
Niet langer lichtgericht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 319 pakte nog
wat herfst het
blad was al niet
langer lichtgericht
lichtgewicht
op een nog speelse
wind en dwarrelt
samen tot tapijt
dat langzaam
winter voorbereidt
de lage zon kijkt
nooit meer om
sprankelt slechts in
kristallijn door druppels
die op spinnendraden door
de ochtendvorst bevroren zijn…
Domineert patroon
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 278 soms dwarrelt
een blad in eigen ritme
kleurt zich wat apart
daar waar veelheid onze
blik niet meer kan richten
steelt zij toch mijn hart
in het herfsttapijt
vlijt zij zich neer in
een merkwaardig onderscheid
domineert patroon
met haar wil ik verschoond
van kou tot aan de lente rusten…
haiku poging
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de boom tooit haar tooi
schuchter maar nog niet volop
dood blad dwarrelt neer.
winden waaien flink
dreigend zwelt het blazen aan
stilte nà de storm…
Insomnia
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 732 Ergens in het duister dwarrelt een simpel eeuwig antwoord.
Een antwoord dat mij angstig maakt,
angstig voor de oorsprong van het antwoord.
Paranoia... insomnia.…
Widdoej 1 - 3
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 315 Een nachtvlinder
dwarrelt over de rekenaar –
indachtig word ik
al die kinderzielen en wij
zijn hier om het te noemen.
ZONNELEEN
De sequenties van Amos 31…
Echo's in gesprek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 107 weer is stilte
gebroken door
duizend vlagen wind
geluidloos
waaien woorden
op vleugels weg
wat ik ook zeg
er zit geen draagkracht
meer in zinnen
zij lijken
hol van binnen
als echo’s in gesprek
de wind monoloogt
luwte dwarrelt
letters zonder hoop…
Heen gegleden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 709 de moederschoot
waarin ik me tot nu toe
veilig waande is verdwenen
daar ze vannacht
zachtjes van ons
is heengegleden
hebben we haar
teruggeven aan
Moeder Natuur
zachtjes dwarrelt
sneeuw als 'n deken
om ons heen
tikt de klok gestaag
toch voel ik me leger
ieder uur…
winter
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 311 het komt en komt
het dwarrelt en valt
het vlokt en kalkt
het schittert in het licht.
zo mooi, spiegelglad
'k vertel het mijn kat
ze kijkt op en ze geeuwt,
bah, ze miauwt "het sneeuwt"…
Zilte wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 336 De zilte wind die rond jouw enkels dwarrelt,
jouw meeuwen, brutaal mooi
en lachend, schaterend naar mijn
verlegen adem.
Oh wind, oh wind
mijn vingers strelen jou, oh wind,
tot stuivend zilt
het zicht verblindt.…
Lucht happen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 295 Ik praat met de wind
want daar in de lucht
dwarrelt een blaadje gezwind,
op mijn eigen zucht.
Nu is het weg
en komt heel gauw
bij jou
terecht.
Kun jij het soms al zien?
Het móét bij jou gaan dalen,
want ik heb de wind gezegd:
“Laat dat blaadje niet verdwalen!”…
Muur
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 501 Witte dag
Het dwarrelt
In grote vlokken omlaag
’t is winter
Het mag
Schitterende zonnen
Een horizon
Met bloemen en geuren
Zonder sneeuw
Niet met mij begonnen
Een oase vol gloed
Vol geloof
Met vertrouwen en angst
Een witte, dikke
Muur van voorspoed…
De Witte Sneeuw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 207 Als het dwarrelt als het komt
en alles tot het wit vervormt
kunnen we spreken van witte sneeuw.
De rust, die wordt opgewekt,
kijkend op de paden,
onbevlekt,
kijkend naar de neerslagbui,
vormt een deken op de pui,
is de oorzaak van witte sneeuw.
Zowaar ik zit
verandert de wereld
langzaam in
wit…
reverso
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 er gaat een loutering door deze herfst
elke gedachte dwarrelt naar aardse sferen
eeuwen vergruizen in bos en laan
adem vult zich met zilveren stem
sprekend gelijkend met elk kleurig blad
en over water in lucht verscholen;
de plek in herinnering waar ik ben…
Bladeren we tapijt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 482 heb je lief
terwijl je valt
en dwarrelt
op de herfstwind
je groeide lente
in de hoogste toppen
ontmoette zon en blauw
was niet te stoppen
kleurde in het
eerst prilgroen en
zomerde volwassen
nu bladeren we tapijt
maar in het
samen oogsten
is godzijdank een
nieuwe lente voorbereid…
Tenten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 wind ruist
was wappert
sneeuw dwarrelt
wolken varen
tenten staan
wolken vliegen
tenten waaien
wind snijdt
sneeuw ligt
was bevriest
sneeuw blijft
was valt
tenten slapen
wind blaast
wolken weg…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 een late rode klaproos
wiegt op de tonen van de wind
een paardenbloem wacht op
getuite lippen
buizerds kondigen zichzelf aan
cirkelend in de lucht
schreeuwen ze naar
hun prooi
een vlinder danst
samen met een blad dat
naar beneden dwarrelt
terwijl seizoenen elkaar kussen…
Rigoureus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Winter geen winter
Lopend in mijn zomerjas
Is 't gewoon voorjaar
Reeds gekleurd herfstblad
Geselt normaalgesproken
Nu slechts dwarrelt
Want de wind is zwoel
Temperatuur veel te hoog
Duidelijk van slag
Opwarming een feit
De natuur sterft rigoureus
Waarom wij zo tam...?…
Maandag vier november
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 606 Het najaar dwarrelt uit de lucht
En dekt het grasveld toe
In goud en geel en oker.
De zomer is zo lang voorbij
Alsof hij nooit geweest is.
De winter is nog zo ver weg
Alsof hij nooit zal komen.
En ik,
Ik zit hier in de zon
En wellicht voor het laatst dit jaar
Op maandag vier november.…
Wayang Kulit
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 967 Het ijle goud
van de tempelbel
dwarrelt op
uit wierookstokjes
en de eenzame bidsprinkhaan
in mijn tuin
murmelt het gebed
van vele schedelblanke monniken.
Hoe kan mijn hart
zoveel schoonheid en verdriet
bevatten
en niet breken?…
Fluisterzachte handen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 192 Wees zacht als de fluister
als ik de hoofden streel
van verloren kinderen
Schitter zuiver als kristal
wanneer donderwolken
uit ogen zijn gedreven
Heel wat half is
als verdroten bloemknoppen
uit verwarmde voegen barsten
Slaap gerust als
de vrouw in mij
liefde dwarrelt over jouw verlatenheid…
Eerste ontwikkeling
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 204 Verdampt in de vroege ochtend
zingt de merel voor de eerste zonnestralen
de ochtenddauw dwarrelt neer
de grond absorbeert het als haar eerste menu.
Ontkiemd door voeding en vocht
ontwaakt met geurige gemalen koffiebonen
met een lichaam dat vitaal ontwikkelt
hervat haar blozen aan de horizon continu.…
woord
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 87 een woord dat
men nooit meer
in de mond neemt
wordt een woord
van toentertijd
kaal en vergeten
dwarrelt blootshoofds
het lome water in
gewist verdwenen
soms mis ik een
doodgezwegen woord
vis haar uit de diepte
knabbel proef spreek
haar hardop uit kus
de dood even tot leven…
dagen vol lucht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 781 de dagen zitten vol met lucht
nachten bestrooid met duister
de toekomst droomt, een zucht
er is nog slechts gefluister
als een afgevallen blad
dwarrelt weemoed naar benéé
wangen worden nat
niets is meer oké
en als zelfs de regen
voor je schuilt
je liefde wordt verzwegen,
weet dán, dat mijn hartje huilt…
uit haikuhout gesneden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 323 zo fier en blozend
bloesemen jonge twijgen
aan mijn oude stam
langs rijpend koren
droom ik lomer verzonken
in goudglanzend licht
het verwaaide blad
bedekt mijn aardse wortels
vol melancholie
zacht, nog ongerept
dwarrelt op mijn kale kruin
een sluier van sneeuw…
Feestdagen
gedicht
3.0 met 334 stemmen 68.904 Dood blad
zingt zich omhoog,
dwarrelt tot dikke laag
waar zwarte scharrelvogels
kwetterend verdrinken:
een nieuw seizoen.
Reuzenspar opgeleukt
tot in de hemel wachtend
op lichtmisfeest.
Terwijl pompoenkaars
schrikkeldroom voorspelt
meldt zich een diepe winterslaap.…
poldersneeuw
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 614 hoe schoon de handjes
in het wit
de eerste sneeuw dwarrelt
stapkes zijn zichtbaar
heen en terug
en we lachen, we rennen
om de witte bollen
blauw breekt door grijs
glinsterend zijn oogskes
ineens is alles grootser
donkere dingen zijn bedekt
efkes
dan smelt alles weer ineen…
Stervenskoud
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 931 sneeuw dwarrelt langs zijn raam
wijl hij de godganse dag bleke muren ziet
en stijfgestreken hagelwitte jassen
hij staart
bloesem aan de kastanjeboom, zee en meeuw
het oude jachtpad met die scheve plataan
winter is te koud om te verkassen
hij vloekt
niet om het sterven,
maar hij was zo graag met de lente gegaan…
In maagdelijk wit
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 350 als nachten
zwarter worden
door gebrek aan licht
dwarrelt sneeuw
in maagdelijk wit
haar donzen deken
brengt kerst
met ster en goddelijk kind
een stralend welbehagen
knalt nieuwjaar
het uitbundig zwart
in alle kleuren weg
de langste nacht
is afgelegd het licht
lengt nu de dagen…
In vreemde stilte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 183 Het dwarrelt
bladeren
in bonte kleuren
eindigend in zwarte
tonen
zwaar van regen
stervend in
modderpoelen
onder blauwe lucht
En neigend naar grijs
kruipt dan schemer
in een vreemde stilte
dreigend door de straat
naderbij
koude meeslepend
van alle kanten
haasten mensen zich naar huis
huiverend…
Processie
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 468 Rood stof dwarrelt op,
de menigte fluistert
en buigt onder het gewicht
van kersenhout en wierook wolken.…