Alle inzendingen over eenden OR water OR maan

de kringen die je in 't water zoekt zijn al lang verdronken zo ook de naam die je hem gegeven had vlak boven het natte oppervlak danst 'n libelle sneller dan haar schaduw doch dat ontrafelt haar mysterie zeker niet eenden trekken 'n nieuw spoor hoorbaar is je zucht bij het achterlaten…

Wat ademt hier de stilte zonder woorden, met blauwe lucht en groen gewas dat eenden blij doet leven, soms met sierlijk drijven op het water, met schrijven zonder zucht of klagen, stilte ademend en haast devoot. Straks daalt de zon weer en kleurt het avondrood.…

nog voelbaar, bij elke stap langs de blauwe reiger die geduldig naar het water loert onder de milde zon die glanst op het rimpelloze nat voorbij de vrouw die me vriendelijk groet hier vaak de eenden voert zomaar een moment van simpel genieten van klein geluk op het pad van alledag…

het water in het meer schittert licht alsof sterretjes sprankelend dansen het is de vroege zon, nog niet warm die zoekt naar druppels voor een gedicht een eend stijgt plots op zo van nabij gestoord door geritsel in het riet klappend geluid maken haar veren ze zoekt een plek in het verschiet de ringen dwingen het water tot rimpels aangezet…

Een luid gesnater in het water bracht me bij het verhaal wat eenden voeren licht verbaal, want Jo zei tegen Mo, zie je die twee daar lopen zo? Toen kwam Ko en nam in kielzog Do bij de vleugel, om het koffie verhaal in de sloot, non verbaal voort te zetten.…

Maar op de koekast vind je later een klein bericht in haar hand gedicht: 'heb de ramen gedaan ps de wc eend is op doei Ans'…

loopt zichzelf verwijt om mee te spelen het sleept zichzelf ten overvloede uitbundig mee over uitgeraasde, haast verdwenen wegen en god mag weten wat een ander zich op dat moment bedacht het kon het wezen niets meer schelen alles kan een niets staat vast is wat het wezen zachtjes schreeuwde hopend op een medeling en uitgestorven eenden…

In het Limburgse Keent Kweken ze Peking eend. Die aan het eind van de rit Bij een Chinees op tafel zit Als gelakte afkluifeend. Een vreemde eend Om in te bijten.…

Wat een kabaal daar in het water, twee gezinnen van elk 6 stuks, maken me gek met hun gesnater, echt mijn dagen gaan warempel stuk. Piepen, krijsen niet normaal, oorverdovend onverstaanbaar meervoudig kabaal, heb even overwogen ze wat valium te geven, maar ach ze vroegen ook niet om dit water leven.…

Rijdend op het fietspad, jawel zoals het hoort, passeer ik twee kopeenden, gemoedelijk pikkend in 't gras. Wanneer ik bijna op hun hoogte ben besluit er eentje van de twee, te vliegen en te snateren, kabaal en ik gil mee! Want hij vliegt recht op me af, nog net buk ik naar benee, geschrokken, hij zowel als ik bijna een aanvlieging wat…

ja, ik heet Canard wat raar voor een Fries tja, mijn vader heet Canard en grootvader ook mijn overgrootvader niet die heette Spiekstra maar hield van eend had hij eens in la France gegeten nee, gelukkig niet à l’orange…

rimpels op het water nochtans is het windstil geritsel in de struiken reeds in de maand april want een koppel wilde eenden peddelen vroom en vrij plonzen in de vijver ze maken elkander blij een woerd met groene kop zwemt naarstig rond zijn wijfje zo maakt hij haar het hof en ja …zij vindt dat tof!…

De eend voelde zich raar, zelfs wat vreemd, kon er zijn vlerk niet op leggen, is ’t daarom dat de vreemde eend in de bijt lag Wie zal ’t zeggen?…

Water, vogels, riet en rust heb genoten, heel bewust.…

dobberen wat in het water de golfslag verstoort hen niet het zijn diverse soorten als waterhoen, eend en fuut op de wal staat een reiger in zijn grauwe verenjas standvastig tuurt hij naar beneden naar het donkere oppervlak in de bomen rondom het water huizen diverse vogelsoorten hun zangkunsten zijn voortreffelijk geen les is er aan…

Heel helder stromend water en overal 't gesnater van zoveel dat daar leeft; De zwanen drijven statig en zijn misschien nalatig maar wat dat ook maar geeft; De eenden roepen dromend, wie weet van waar hier komend, vertellen niet hun lied; Er is een zee van zwijgen, van rusten en van krijgen, wees stil, kijk en geniet!…

Wiske heeft weer pijn Wiske heeft altijd pijn maar dat vergeet ze wanneer ze kokend water giet over het zwarte goud - als een rover snuif ik het aroma op en de slager moest sluiten geen stroom zie je gelukkig heb ik gas - cafeïne is mijn redding en ik bedoel maar die eend zit daar op een lelieblad stilleven te wezen en niemand heeft het…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de zon baant zich voor dag en dauw een weg naar een wolkeloze hemel eenden liggen nog diep in hun veren verscholen tussen het riet een meerkoet duikt onafgebroken in het rimpelend water hoe ik deze gewone, aardse beelden in houdbare woorden verzamelen wil hoe zij onzegbaar verborgen blijven mijn schuchter pogen ver te boven…

Daar aan de slootkant, in 't gras lag een door een mens gedumpt matras 'k dacht nog even, wat of 't was maar bleek toch echt een bed- matras Vroeg me even later af of de eend in 't water of op 't gras bij de sint langs geweest was zodat ze ook eens wisten wat slapen was op een dubbelgeveerd, tweepersoons matras.…

Hij voert het water met brood tot de eenden komen. Radiostilte - televisie geeft sneeuw de uil blijft thuis. Winter - gewaagd ijsballet op de gracht.…

soms denk ik dat alleen de eenden niet van god los zijn... als je bijvoorbeeld in een auto aan komt scheuren en ze steken over dan zullen ze plotsklaps heldhaftig verstijven samen thuis en uit verder kunnen ze redelijk vliegen en ze blijven voortreffelijk drijven…

Ze zijn al weg uit water en moeilijk van bewegen verruilen zij hun zwijgen voor angstaanjagend kwaken. Op de begroeide oevers klapwieken zij omdat ze niet hun snavel ongestoord in water kunnen steken.…

Een paar eenden bedelden om brood waaronder een echt brutaaltje. Zij zwommen rustig op mij af alleen hij kwam uit het water, zo van 'ik ben niet laf' en maakte wat theater. Maar ik had geen brood, dus hij had pech mij liet hij dat duidelijk blijken, beledigd waggelde hij kwakend weg met zoiets van - ik ga verder op wel kijken.…

Wat drijven ze daar te niksen op de stille vijver. Decemberzon.…

disneyland paris bestaat vijf jaar er valt confetti uit de wolken we zitten aan de lunch in het new york hotel sebastiaan en ik lopen naar het buffet ik til het deksel op van een enorme vleesschotel - pap - vraagt sebas - is dat kip? van de damp beslaat mijn bril - that's duck sir - schiet een ober ons te hulp het tafelzilver hangt plotseling…

Ook Maxima sprong dapper in de gracht Om voor het goede doel een eind te zwemmen Wanneer het vaderland op haar kon stemmen Dan sleepte ze de troon zelfs in de wacht Zij laat het volk onopgesmukt genieten Terwijl haar man op éénden loopt te schieten. --------- Prinses Maxima zwom 2 km mee in de strijd tegen ALS.…

De reactie van Alexander onder mijn versje ~Ochtendritueel~ bracht me tot dit rijmpje Wel beste Alexander ’t is een waar gebeurd verhaal Die eenden hadden het best naar hun zin Er waren er maar drie in het begin Doch na twee maanden telde ik er zestien in totaal Een buitenstaander denkt wellicht: ~Maar dat is toch heel fijn Je tuin lijkt…