inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.813):

eenden

zeer verwarrend valt te zeggen
dat het wezen dat daar zondig loopt
zichzelf verwijt om mee te spelen

het sleept zichzelf ten overvloede
uitbundig mee
over uitgeraasde, haast verdwenen wegen

en god mag weten wat een ander
zich op dat moment bedacht
het kon het wezen niets meer schelen

alles kan een niets staat vast
is wat het wezen zachtjes schreeuwde
hopend op een medeling

en uitgestorven eenden
gaven het wezen wederom
vertrouwen in het leven

Schrijver: Meeske, 17 april 2013


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 196

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)