Alle inzendingen over eenzaam OR voorbij OR traan

De tijd kruipt aan mij voorbij, de stilte is hier te horen. Een verzachtende lentebries in mei.., dat gevoel lijkt hier te zijn verloren. Hier is het stil, eenzaam en kil. Alleen de regendruppels op mijn gezicht doen mijn ogen tranen zonder dat ik het wil. Maar ik wil terug, weer naar het licht.…

Ik kijk naar buiten alles is somber de wereld lijkt te huilen mensen lopen over straat iedereen lijkt eenzaam eenzaam zoals ik ik voel de tranen komen het lijkt net of ik stik ik voel een brok in mijn keel nee, ik wil niet meer ik wil niet meer leven het lijkt of de druppels me begrijpen ze blijven maar vechten en strijden alsof ze strijden…

Zie ik niks dan bloemetjespatroon Het verleden is voorbij…

Haar tranen sissen in de aangestampte as – van haar eenzaamheid.…

Het belcanto lokte. Decennia van eindrijmloze haiku's hadden hun tol geëist. Hij wilde wat anders. De wijde wereld in, van het schone, het goede en het ware! Was Don Quichot een woordenaar of andersom? Na jaren ploeteren, puzzelen en peinzen kon het gebeuren dat hij op een dag ineens het licht zag. Bij anderen. De schellen vielen hem van de…

Ik open het venster en de deuren tegenover elkaar totdat het overal tocht in huis om het denkbeeldig coronavirus te verdrijven nadat ik de verwarmingsmonteur uitgelaten heb zet ik mijn mondkapje af om de frisse lucht in te ademen zie hoe vogels als klankgazelle in de boomtakken aan de overkant neerdalen in het morgenlicht…

Er biggelt een traan over zijn wang, een eenzame traan net als die eenzame man, die zijn achterkleinzoon niet meer zien mag, hoe droevig is dat dan? Wat doen we onszelf in al het egoïsme aan en wat doen we aan die eenzame oude man?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Vlucht in wegen van eenzaamheid huil, huil, huil en laat je tranen stromen weg is de zaligheid van geborgenheid liefde en geluk. Ik voel en leef met je mee maar kan je niet troosten je bent zo ver van hier en alleen mijn stem kan nog iets verdriet uit eenzaamheid en tranen om dat te laten zien.…

Eenzaamheid In je hele lichaam Deze leeuw brult elke dag Eenzaamheid Is een dolk in het hart Geen uitweg Voor je gedachten Geen zielsverwant Op je pad Eenzaamheid in het het bestaan Geeft elke dag Een traan Om het gevecht Met de leeuw Die brult in het hart Aan te gaan Eenzaamheid is pikzwart Eenzaamheid is hard…

Verdwaalde tranen doorkruisen uitgedroogd zand, vermoeid en eenzaam…

Geeft niet. Eigenlijk vind ik het fijn, hoe Moederdag dit jaar herleid is tot de essentie: De kinderen zelf als mooiste cadeau. Met hun bezoekje, bij sommige mama’s voor het eerst in weken. Met hun liefde en genegenheid, de schoonste dingen in het leven. Ik heb er meer van gekregen dan ik ooit had gedacht. Weliswaar, nu we toch bezig…

voorbij deze tijd zal alles goed zijn voorbij de afstand angst en eenzaamheid voorbij en vrij bewust en gerust omhelzen en samen onbevreesd als we dat niet geloven is hoop en verliezen voor niets geweest we gaan voorbij de overwinning waarderen in het klein zo zal het voortaan zijn…

Een stille traan glijdt uit mijn oog wanhopig, eenzaam Een stille traan biggelt langs mijn wang vergeten, verdwaald, wanhopig Een stille traan drupt in een plas opgeslokt, herkend…

Zachte tonen Avondstilte Een klank van een gitaar Een treurige melodie, Kilte Verlies, eenzaamheid tegaar. Windvlagen ruisen door de bomen Ver van je liefrijk hart, Als tranen van verloren dromen terug naar zorgen en smart.…

Een eenzame traan uit stil starende ogen Gelijk een zee van verdriet.…

EENZAAMHEID Eenzaamheid woekert in haar als de wortels van een eik onder het asfalt die vertakken naar overal haar eenzaamheid is als de schubben van een vis hard en ongrijpbaar ze wil vluchten en zich van het gevoel ontdoen maar als leeuwenklauwen heeft het zich in haar vastgeklampt ze bijt en wil verbijten tranen…

Eenzaam, gebroken ogen, verloren, telkens voorgelogen, Alleen, gebarsten vragen, onbeantwoord, gespleten dagen, Eenzaam, in tranen gevangen, verlaten, gevoelloos opgehangen...…

draag elke traan op handen kus het licht voorbij de pijngrens roep mij niet mijn lief denk mijn naam denk aan hoe onzeker hoe dwars ik was dat ik van je hield met alles wat ik had draag elke traan voorbij de pijngrens kus het licht…

Alle tranen zien er het zelfde uit Maar ze hebben allemaal een andere betekenis We hebben tranen van verdriet, we hebben tranen van wanhoop, We hebben tranen van woede, pijn of eenzaamheid Soms hebben we zelfs tranen van geluk, blijdschap, tevredenheid Iedereen laat wel eens een traan, het is heel normaal Het is niks om je voor te schamen…

Hoe snel gaat de vrouw voorbij, Op straat, in de trein, op de sponde, Vlakbij en oneindig ver. Soms ziet men alleen oog, mond en haar (Nog iets van haar boezem misschien) En kent haar tot in ’t tederst.…

De kamer is leeg het verleden is een kiezelsteen alle scherpe randen zijn nu afgesleten alle herinneringen vergeten de kamer klinkt hol van leegte vol woorden eens hier gezegd worden door de stilte weerlegd alles voorbij voorheen de kamer is alleen.…

Tranen laat ik om jou die mij achterliet in de eenzaamheid van mijn bestaan Tranen laat ik om jou toen je gisteren zei dat je leven niets meer voorstelde, het einde kwam naderbij Tranen laat ik om jou Sinds ik je gisteren in je tuin vond Rustig en vredig liggend, op het tuinpad zonder tranen…

Terugkijkend op het leven en de tranen die hij liet in zijn zee van wanhoop Zij vielen in het niet Bij die ene traan Die viel Op het sterfbed Van de dromer Bespot en veracht Eenzaam en verguisd Een illusie armer en dan... de dood Een laatste traan En het besef Dat hij niet geleefd had Maar gedroomd…

Een zoektocht overleeft Eenzame dieptes Stormachtige laagtes Grijze ochtenden Inktzwarte nachten Zwervend in een roes Ik ben het niet waard Ik ben de waanzin voorbij Ik draag geen naam Een drempel wordt overschreden Ik ben zo moe gestreden Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam De wind drukt in mijn gezicht Een oneindig wenen Ik draag…

Een zoektocht overleeft Eenzame dieptes Stormachtige laagtes Grijze ochtenden Inktzwarte nachten Zwervend in een roes Ik ben het niet waard Ik ben de waanzin voorbij Ik draag geen naam Een drempel wordt overschreden Ik ben zo moe gestreden Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam De wind drukt in mijn gezicht Een oneindig wenen Ik draag…

Fluisterende golven bulderen in eenzaamheid mee. Verloren in de radeloze blik van de oceaan laat ik de leegte zonder ophouden bestaan. Aan de rand van de duinen, voorbij het eeuwige water, keten ik mijn handen aan de horizon, verbonden met een uitgeputte achtergrond.…

Je bent ver weg de oceaan over gevlogen beide zijn we nu alleen en voelen ons eenzaam. We denken aan elkaar en de afstand wordt minder. Zo overbruggen we de tijd van grote eenzaamheid. De lange avonden en nachten zijn bijna voorbij en dan kom je terug weg zijn de eenzame gedachten.…