8837 resultaten.
Overgaan
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.391 Doodgaan doet ieder mens
wel een paar keer
op een dag,
sterven is doodgaan bij het gevoel
en stilstaan
bij het liefdesverdriet wat je hebt,
overgaan doet elk mens
maar één keer
bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 373 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.
De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…
Laatste zucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 489 Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.
Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 412 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
De tijd van is gekomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.
Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.
Ze vonden het wel grappig
kenden mij niet eens van…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
Eeuwigheidswaarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Vandaag en gisteren zijn en worden dagen
zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren
te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken.
Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd
deze regels in je hart herinneringen bewaarden
vele dagen wel of niet een potje konden breken.
Wellicht zeg je zand erover al was het aarde
nu zij gisteren…
Ontwortelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Ontwortelen.
Langzaam naar het einde
Al wat je was afpellen
Een lange strijd voeren
Naar iets wat je niet wil
Er is geen ontkomen aan
Wanneer alles is gedaan
Vergevend berustend
Naar de kern van zijn
Overgegeven , los van wat was
De schoonheid , de intensiteit van leven
Openbaart zich
Je wordt mooi, steeds mooier
Dan je ooit daarvoor was…
Eenzame fietser.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 257 Striemende regen.
Hij fietst alleen op de dijk.
Ook nog wind tegen.…
Ballade van de ter dood veroordeelden
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.378 Maar als wij aanstonds vallen in den strijd
En eenzaam sterven op de hei in Haren,
Dan willen wij een laatsten zucht bewaren
Voor dit gebed op weg naar de eeuwigheid:
Heer, Uw soldaat, die sneuvelt in ’t gevecht,
Smeekt U: help Holland! Ik kom wel terecht.…
En zij spreekt haar wens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 399 Dan vangt zij de fonkelende ster
die nog nagloeit
op haar kille blauwe handen
nog vol van licht, zuiver als kristal
en zij spreekt haar wens zonder woorden
Haar hart is vol van eenzaamheid
in de zwarte kille nacht
wanneer haar wens niet wordt vervuld
en zij zal sterven, of breken van kou…
De dood omarmen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 236 Eenzaam en alleen blijft hij achter.
Zo krijgt de dood ons leven lief.
Zonder liefde kan hij niet bestaan.
Wanneer we de dood omarmen,
kan vrede worden geboren.
Kunnen onze angsten sterven gaan.…
Sterftevrees
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.105 Wat me van alles
het meest verontrust
is de eenzaamheid
van het sterven.
Ik geloof namelijk
dat niemand in staat is
je vast te houden
boven die afgrond.
Misschien een moment
maar het leven roept
de tijd dringt en dwingt
mededogen bezwijkt.
Stervend blik je
vergeefs omhoog:
de val is reeds
je verplettering.…
voor morgen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.074 ik denk aan jou
en je praten over liefde
zegeviert
zoveel dieper nog
dan elk verlangen dat ik
naar binnen buig
als zou het wachten cirkels trekken
zeven keer
wat dan het sterven
betekent of de eenzaamheid
die onophoudelijk herinnert
dat de plek naast me
slechts jouw droom verdraagt…
De stervende
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.931 Opgejaagd door vele wijzerplaten
worstelt de stervende zich voort.
De angst, tot in de ziel gesmoord.
Wat kan het leven nu nog baten?
Geen behoefte heeft hij nog aan praten.
Niets waar de stervende zich aan stoort.
Het enige leven bevindt zich in de straten
waar hij nog enkele stemmen hoort.
Voorbij gaan de herinneringen.
Zijn laatste jaren…
PENSIOENTJESPEST
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 3.196 Ach! Zo braafjes
suffen twee raafjes in hun kille nest.
Verzuurde roest kwijlt
uit hun gerimpeld maangezicht.
Zeemzoetjes laten beschimmelen.
Langzaam doen zwijgen
tot ze moeilijk hijgen
en de adem stokt.
Twee museumpoppen
blijven gespaard en bewaard
klaar voor een avondmis
vol mist en humus.
Tot ze stikken in ‘wrede’.…
op zoek naar jou
netgedicht
1.0 met 15 stemmen 1.682 ik heb je al het water uit mijn hart,
meer dan alle zeeën bijeen, gegeven
jij was ik
alles in mij was jij
jij vulde de ruimte in mij
maar nu voel ik me leeg, moe
ik zou willen sterven
wegzinken in mezelf in de diepte
op zoek naar jou…
NIEMAND WEET WAAROM
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.214 het was een heel diepe sprong
de diepte was haar niet bekend
maar groot was de liefde
die haar vangen zou
ze hoorde de echo sterven
de kinderen die ze achterliet
mama, mama, mama......…
Vader zonder moeder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 222 Vader achter zijn krant,
zijn pantoffels oud en stoffig
en naast zijn grote silhouet:
een verse kop met koffie.
Moeder zucht niet meer,
zoals ze jaren deed
als vader daar zijn krantje las.
Zij heeft al weer een tijd geleden
Haar laatste zucht geslaakt.
Vader, die nu opa is,
met grijze, rimpelige handen
die de krant nog amper dragen kunnen…
VERKLEUREND DONKER
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.067 alleen en
voel ik de dood naast mij staan
In ‘t duister zachtjes fluisteren
nu eenzaamheid mij verscheurt
De dood praat stil; ik luister en
zie dat zwart tot licht verkleurt…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 219 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Exodus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 sterven
doe je
heel alleen
niemand nog
die naast je staat
als de poort
uiteindelijk opengaat
met het voetlicht in de ogen
aan de grote podiumrand
stil en donker is de zaal
het doek gaat dicht
je bent nu aan de overkant…
Mentor
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 1.804 Eenzaam en gelaten,
draaglijk de klap.
Leven is niet van deze tijd,
sterven des te meer.
Verpulver de bergen,
drijf ze in zee.…
Napoleon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 745 over onderdanen, hij is
het regeren voorbij, nu
is het tijd om te sterven…
Dagdromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan
werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen.
Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht,
ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht.
Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed
nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed.
Ik zag alleen…
Pascaline
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.445 Pascaline, wat heb ik toch gedaan
dat je me eenzaam achterliet
met al die eenzame liefde
die ik altijd voor je heb gevoeld.
Waarom moet onze liefde nu al sterven
zonder namen in een boom te kerven
Nu zal onze liefde verdwijnen
en nooit zal onze vlam meer schijnen.…
Rusland
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 61 , uw kostbare schatten worden geroofd
Rusland, uw moeders huilen in eenzame stiltes
Rusland, laat haar zonen niet sterven
voor een president die regeert met leugens en roof
Rusland, sta op en help uw moeders
Een moeder…
Met stromen mee
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 486 Zo ik iets ben, de wind allicht
die kruipt onder opbollende
zomerjurken, teder eenzame dijen streelt
zich soms vergist en verder gaat
een zeilboot onderweg naar een zee
waar palingen paren, sterven
en tevreden ten ondergaan
dromen van glasaaltjes onderweg
*bij een foto van Willem A. Hoogduin…
de zaak alzheimer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Coronamoeheid en het alleen sterven
Wie kan een reddingsboei werpen
Het eenzaam sterven
De wreedheid in een schilderij te verven
Welke mens kan daar bij helpen.
De wit-zwartbeelden te bewerken.
De eenzaamheid uit te stellen.
Kinderliedjes op te wekken.
LAAT ME NU TOCH NIET ALLEEN
(D. Lacksman / J.…
DE STILLE DOOD
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 509 Hij lag op de grond
Waar men hem toen vond
In de vroege morgenstond
Daar op die kille grond
Hij was erg alleen
Bijna niemand om hem heen
Geluidloos ging hij heen
Om hem was geen geween
Zijn buren hadden geen tijd
Te letten op zijn eenzaamheid
Voor hen was prioriteit
Te werken aan belangrijkheid…