Alle inzendingen over eenzaamheid kent vel

Ons hele leven en dat is véél!…

Nee, men heeft geen tijd Er is zoveel eenzaamheid Achter de gesloten deuren Zitten mensen te treuren Heel alleen Met niemand om zich heen Herinneringen uit het verleden Maar niet kunnen praten over het heden Kijk of je zo iemand kent En met een bezoekje verwend.…

Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

Wie het juk kent van de bezetter, volgt bevrijdingsdag naar de letter. Een nieuwe generatie, onwetend van bezetting, kent de smart van oorlog niet, laat staan het grote verdriet. Vrijheid, we kunnen niet zonder. Voor velen gewoon, maar het is heel bijzonder.…

Missend verdriet, om hem, nog na vele lange jaren, spreken kun je niet, je zit uren voor je uit te staren. Eenzame jaren, zijn er nu al voorbij gegaan, niks te verklaren, je zult alleen blijven staan...…

schrijven is vrij en vult vele eenzame uren onder een dodelijke stilte is het slechts wachten op de klok slaat de ramen onverlicht het dagboek en de ogen dicht…

Zijn veer vliegt onverstoorbaar Geleid door de goddelijke inspiratie Hij verwoordt het onuitspreekbare Noemt het onnoembare En kent geen verveling Hij leeft in armoede en eenzaamheid En blijft onbegrepen tot… Hij na honderd jaar opeens wordt ontdekt En geniaal verklaard.…

Leg nog eenmaal je hand op mijn schouder; Laat zien dat je mij nog kent. Laat merken dat je daar in de verte Nog steeds bezorgd om mij bent. Mijn liefde voor jou is oneindig; Dus ook nu de dood ons scheidt. Maar stuur me in Godsnaam een boodschap En doorbreek dan mijn eenzaamheid....…

Mijn hart slaat traag tijd voorbij het klopt maar kent geen rust. Kan niet vinden wat eens was, is gebroken liefde verdwenen Eenzaamheid heeft bezit genomen, kilte de warmte verdreven. Buiten lonkt een lente zal hij ook in mijn hart kunnen ontluiken?…

Angstige gedachten pijnigen het hoofd door medicijnen lichtelijk verdoofd. Niemand die ze ziet tikkeltje gebogen zilte parels vullen groene ogen. Ze vallen op jouw foto tracht ze te drogen alles komt goed lijk jij te knipogen. Roze Lelies helder-rein-onbewogen sterk zijn zij die wij graag mogen.…

vandaag zit ik goed in mijn vel, dat u het weet, morgen nog beter…

een koning gaat je toekomst vooraf, het spel dient zich ongevraagd aan en terwijl jij de kaarten achter een tovermantel opschudt, de handen zichtbaar in het huis van harten zie ik: je bent volledig, nog te groeien jij doet een stap vooruit ik naar achter en tussen deze jaren heb ik nooit getwijfeld jij , mooi mens, ik tik tegen…

Laat al mijn wensen niet goed zijn door het vele maar veel door het goed.…

Want zit je lekker in je vel, dan volgt al het andere meestal wel.…

echt te weten Doet alsof het leven simpel is af te kopen Hoewel rafels losgeraakt en aan de rand uiteenvallen totaal de tijd negeren Loopt een leven soms op de klippen Steil van de zeebodem oprijzende rotsen die onze schepen breuk laten lijden hoewel de tijd ons leert dat elke barst weer geneest weet tijd hoelang wij moeten velen…

Het Koninklijk Huis steekt tegenwoordig in een ander vel. Een koningin werd een koning in een ander tijdsbestel. Niet langer drijft er iets of gaat er toevallig iets voorbij, maar met meer afstand komt ook een koning of zijn klant voorbij.…

je kunt eenzaam zijn maar toch niet alleen schreef onze oude koningin Wilhelmina destijds ergens in de vijftiger jaren al je kunt tweezaam zijn dat wil zeggen met z,n tweeën maar toch alleen dat verhaal is helaas maar al te bekend nee dan anderszaam naar mijn idee het samen zijn met velen niet alleen maar tóch zó een eenzaam…

(haiku’s) EEN GROTE STER die bekende ster nog steeds mijn idool eenzaam boven de Noordpool DE GOOCHELAAR wie kent hem nog die goochelaar die plots verdween in zijn laatste truc VIOOL ze bespeelt voor elk met prachtige kleurklanken het eerste viooltje…

Het kost tweehonderdzeventig miljoen, een mensenleven en een massa schade... En niks concreets bereikt? Goeie genade, wil men dat straks in Brussel overdoen? Nee, zoveel arrogantie van de macht getuigt meer van S5 dan van G8.…

voor dag en dauw gaat dan d’n malle vent vorig najaar als vrijer in bijslaap thuis genood vandaag traant zij tere treurnis bij 't avondrood hij ging - zij werd nimmer uit zijn hart verwend blad’ren vallen bruin vaal van hunne takken op straat de mens kijkt naar donk’re luchten weg van den dromer wie ziet hem zuchten tergend traag zwaar…

Men denkt dat iedereen het kent. Ik weet niet wat men bedoelt. Ik heb het nooit gevoeld. Ik heb nooit een warm gevoel van binnen, want de kou van de eenzaamheid zal altijd winnen. Ik weet niet wat het betekent, want niemand heeft het mij ooit gegeven.…

Zij is van vele markten thuis, stel een vraag en je krijgt antwoord zelden zag ik iemand in een huis, waar zoveel kolder werd aangeboord. Zij is van alle markten thuis, echter wanneer ze voor zichzelf geen oplossing ziet, kent ze ook het antwoord niet!…

De weg die je moet gaan is eenzaam, donker en stil. Het enige wat je hoort is jouw innerlijke schreeuw Om begrip, een schouder, een beetje menselijkheid. Het is al zo'n vreselijk oneerlijke strijd. Je bent alleen, tegen een vijand die je niet kent. De vraag is nu of je er sterk genoeg voor bent.…

in zwart en wit beroer ik toetsen de vleugelklep omhoog maar het trillen van de snaren brengt geen rode roos een samenraapsel van akkoorden ontsnapt de dissonantenbrij zij bloeien ijle eenzaamheid totdat ze uitgestorven zijn mijn aanslag kent de juiste tonen niet voor een meeslepend levenslied…

lang na de winter talmde de lente jij man, ik een vrouw eenzaam een paar eenzaam als velen steeds opnieuw delen alles aanwezig maar toch, iets ontbrak tussen ons tweeën wat langzaam maar zeker de passie verstoorde die soms weer ontstak komen en gaan net als de seizoenen jij man, ik een vrouw, ik, ik en jij, jij.…

Het graaien kent in Holland vele vormen Zoals je elke dag weer lijdzaam leest De bankman pakt uiteindelijk toch het meest Die heeft geen last van waarden of van normen Ik merk: Er is een grote graaier bij Als ik te snel naar Amsterdam toe rij…

Atmosferen van licht In eindeloze zalen Balans en evenwicht Verbeeldend vertalen Ruimtelijke bespiegelingen Contouren verbeelden Inzichten delen In stilte met velen Kijk en onderga Inspiratie en adoratie Het kent z’n weerga Van kubisme tot cobra…

mensen die in stilte willen wonen, zonder wanhoop van dat zonderlinge, eenzame, van dat leed omdat ze de dood steeds horen fluisteren met die fluisterende stem die iedereen kent.…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…