8833 resultaten.
Dat bloemetje
poëzie
4.0 met 48 stemmen 8.650 Daar bloeide 'ns eenmaal
Een bloempje op de hei -
Het was nog geen lente,
Het was nog geen Mei.
In 't heel vroeg voorjaar
Heb ik het zien staan -
Toen ben 'k nog zo zachtjes
Daar langsheen gegaan.
Maar een mooie morgen
Toen was ik zo blij -
Toen mocht ik dat bloempje
Gaan plukken voor mij.
Lang heb ik gelopen
En toen ik…
KINDERGEDACHTEN
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.470 Het regent - o, wat regent het!
Ik hoor het uit mijn warme bed,
Ik hoor de regen zingen, -
Het regent, regent dat het giet -
Dat niemand daar nou iets van ziet,
Van al die donkre dingen!
Het ruist en regent en het spat -
Nou worden alle bomen nat
En plast het in de sloten, -
Het regent óver- óveral!-
O hé! daar loopt het zeker al
Bij straaltjes…
Voor jou en mij
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.596 Nu dwalen in de' avond die geuren
Ons pad voorbij -
Al die bloeiende bomen, die geuren
Voor jou en mij.
O lieve! in de avondzon blozen
Wij allebei -
Zie: al die bloemetjes blozen
Om jou en mij.
Hoor je die krekeltjes zingen,
Al énerlei -?
Die liedjes, die diertjes, die zingen
Van jou en…
De schoonheid
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.701 Toen ik heden opzag van mijn leven,
Uit de schaduw van mijn stille zorgen,
Zag ik, tot de witte diepe verte,
Weer de Schoonheid om mij henen slaan, -
Tot haar immer onverwachte gaven,
Tot haar wijde zegenende handen,
Tot de kalme stammen van haar vruchten
Ben ik weer gelukkig heengegaan.
Uit de schaduw van mijn stille leven,
Over de onrust…
VERLANGEN
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.618 De avond ruist door de akkerlanden
En draagt met ene zoete zucht
Uit mijne warme stille handen
De geuren naar de verre lucht,
Naar – naar ik weet niet wat.
De avondwind begint te waaien,
Ik voel hem aan mijn lijf, mijn haar,
De fluisterende bomen zwaaien
En buigen al maar samen naar –
Naar ik – ik weet niet wat.
De avond waait aan mijne…
Avond
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.407 .
-------------------
Hoog aan de hemel
Staat de eedle maan –
Zij ziet mij zwijgend
En eenzaam aan!…
Ach waar ik ga
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.698 Ach waar ik ga en wat ik leve,
En wat ik schrei en wat ik lijd —
ik ben datzelfde kind gebleven
Van vroeger tijd!
Ach ik ken ál diezelfde zonden,
Ach ik lijd ál diezelfde smart —
Diezelfde 'andre kindren' wonden
Mijn kinderhart!
Ach 'k kom die tijd niet meer te boven,
Hoe ik ook doe en wat ik wens —
Ik moet toch altijd weer geloven…
Leven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 757 O, als een dier te zijn!
- Een dier in de zonneschijn -
Te koekeloeren,
Zo ene bloem zien staan,
En een beestje voorbij zien gaan,
Zo lekker te loeren!
En als een kind te zijn!
- Een kind in de zonneschijn -
Iets liefs te zingen,
Zo vol van kindervreugd,
En van dartele jeugd,
En simpele dingen!
En een wijs mens te zijn!
- Een mensch…
als liefde pijn doet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 Een wolk laat haar tranen gaan,
omdat haar verdriet niemand ziet,
iedere druppel kust de aarde,
en zegt ik breng de liefde van degene,
die je achter liet.…
Warme ogen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.015 En de wachtende stilte uitdoven
met een melodie die dromen vult
waar onze ogen elkaar weer vinden
en dansen in momenten
die elke echo van eenzaamheid
uitwissen.…
Ontdooien zonder gedachten
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 151 Waar de kou weer spreekt ben ik het verhaal dat begint
met de wens die de wakende dag vraagt
om elke eenzame echo te veranderen in een belofte
van warmte en gebaren
die elkaar vinden
met een liefde zonder zwaartekracht
en ogen
die beloven dat woorden van afscheid
niets meer zullen
uitdoven.…
ik ben gedicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 142 kaken gehecht
aan de pezen
van de gevoelige snaar
zo de klanken vals klinken
onzuiver mijn hart doordrenkt
verdronken in portret der eenzamen
echo dit
een houtje touwtje effect
in een dominoreeks van gedachten
stort mij in
stroom in mij
verzacht me
tot in de kleinste vorm
eerlijkheid
bouw me op…
Waar vlaggen wolken kietelen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 228 Wat gaat schuil in en achter deze bergen
als een ongrijpbare eeuwigheid in stilstand
is het de onveranderlijkheid van het zo volstrekte
is het deze moederschoot die me wekte?
Ik zou het leven hier zomaar willen bezingen
een echo uiten over de toch doodgewone dingen.…
DE WINTERREUS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.970 Bij klare dage, schijnt hij klein
En duikt zich als een dwerg;
Bij duistre nacht vertoont hij zich
Veel hoger dan een berg.
Wit, sneeuwwit is zijn lange baard,
Zijn schedel kaal en bloot;
Zijn ogen liggen diep en dof
Als de ogen van de dood.…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.972 Als de avond daalde van de bergen,
Zag zijn hunkerend hoofd de gloed van het leven,
Dat rijst op de wereld - dat verging in zijn boezem,
En zijn stem vroeg de sterren genezing -
En stierf ver weg in de bergen -
Toen is hij gestorven!
Maar onze strijd stuurt zijn echo's aan bergen en dalen!…
Tasten met kleuren
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.179 In het licht van mijn fantasie
ben je eenzaam
mijn verhaal
dat ik niet vertel
omdat
mijn woorden nog eenzamer
zijn dan
elke kleur
die op jou lijkt
en je
altijd
laat verdwijnen
als je naam
weer begint
met
de echo die
de liefde
weer bang zal
maken
als hij
onze
nachtmerrie
weer ontdekt.…
Kreunende handen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 844 In verlaten vlaktes
verliest de eenzaamheid
haar verzwolgen echo
Verloren in stervende ogen
ontstaat er uit haar tranen
een ontzaglijke stilte
In schamende nachten
verspreidt zich
haar donkere vrees
Kolkende schreeuwen
druppelen door haar vingers naar
een langzaam einde
In harde tranen
sluipt de dood in
haar kreunende handen…
Eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 289 Als de eenzaamheid
om je heen kruipt
je laat hunkeren
naar iemand om je heen
Als je leeft in de leegte
de echo van je woorden
door muren wordt gehoord
in die stilte ben je dan alleen
Als je iemand mist
die je koestert en omarmt
als je niet kunt zijn zoals je bent
en bij niemand meer kan schuilen
Als je leven is veranderd
en veel…
Hymne voor Meiko
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 365 Een fluit speelt
over het morgenrood
een hymne voor Meiko
voorbij de hemel zweeft haar stem
een zwaai een dans een droom
haar echo groeit tussen de bergen
verzamelt klanken
uit de snaren van de wind
rozen dansen in de sneeuw
de bloesem in haar hart
wijst de weg naar huis
de bomen buigen
een nederige groet
de lotusbloem opent haar…
Verklaring
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 135 , tussen bergen en woestijnen…
Echo
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.768 How come the air is speaking-
How come I hear the same-
My words must've dared the sky-
In this silly game-
My voice - called you more than once-
I wander you to hear-
For me as daily breakfast-
Calling for my dear-
I know the gods to listen-
Their houses in the sky-
For they are still repeating-
My words to testify.…
Echo van mijn hart
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.131 aarde
Ik leg mijn lichaam
neer in't water
en geniet van de streling
van tederblauwe druppels
Ik leg mijn lichaam
neer in de wind
en vlieg mee met de vrijheid
van een helderwitte zwaluw
Ik leg mijn lichaam
neer in jouw herinnering
en begrijp de grijze breekbaarheid
van jouw liefde
Ik leg mijn hart
neer in het jouwe
en bewaar de echo…
Echo
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 275 Door diepe dalen
weerklinkt in jouw stilste lied
een verloren stem.…
echo
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 302 ik stond daar
en sprak zo maar
woorden die kwamen
ze bliezen zich
gewoon naar buiten
iets wat ik niet had bedacht
en zeker niet
na kon fluiten
ze klommen kennelijk omhoog
kaatsten in het licht van ogen;
de echo van jouw ruimte
ik doe maar wat
laat gaan
dat komt
voel me niet bedrogen
jij wel?…
het doet er toe
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 357 ja het doet ertoe
wat komt en blijft hangen
als avondlicht
de lange aftiteling van een gedicht
het naspel waarin je verschijnt
en langzaam weer
verdwijnt
het eind van de dag
de echo van het licht
een laatste oogopslag…
Echo van het leven
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 37 De echo van je verleden
komt altijd terug…
Even weer kind.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 227 Mooie beelden aan me voorbij zie komen
dan is het net of ik een echo hoor klinken
met bekende stemmen uit een ver verleden
ze komen mee op de vleugels van een vogel
die wordt gedragen op golven van de wind
ik vang ze op voel me weer even: een kind.…
Echopeiling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 233 ben doodop
mijn geest doolt door het niets
murw geslagen kom ik ten ijs
stuurloos de kilte trotserend
onder mij het donkere niets
krakend en steunend
hoor ik met
beangstigend geluid
de echo
het verleden peilen
met onder elke bladzijde
mijn paraaf...
Elinora,
22 december 2010…
Monogram
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 300 geuren zoet komen tevoorschijn vanachter een muur
Zij die deze nacht de tekst godzijdank waarachtig leest
Tussen ruimtes ligt een verscholen tijd
centrum in dit labyrint maakt eindelijk vrij
Pretogen breken kettingen en keten en niemand die nog lijdt
golven breken een laatste keer in het onderbewustzijn
vanaf vandaag vliegt enkel nog een echo…
Echo’s ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Stoffelijk niet van deze wereld
verankerd in hart en nieren
levendig in volle weerbaarheid,
geen diepe smart, een sterke
eigenheid valt niet uit de toon
onmiskenbaar consequent
voorafgaand aan een zekere dood
ontsproot zich het dichterlijk talent
een eigenschap waarvan iedereen genoot
waarin een creativiteit wordt herkent
had hij niets…