Alle inzendingen over eerste moment

Alleen in de kamer in het holst van de nacht Ik heb het er weer niet te best afgebracht Allang niet meer nuchter, maar net nog niet dronken Toch stiekem nog één keer mijn glas volgeschonken Alleen op de bank, het is bijna te stil De stem in mijn hoofd zegt precies wat ik wil En ik word als mezelf, er is niemand die kijkt Van de stilte, de nacht…

Mochten we kunnen herbeleven wat we eerder al meemaakten, op dezelfde momenten, dezelfde plaatsen, in dezelfde omstandigheden, maar dan veel beter dan de eerste keer, zonder onze fouten, haperingen, dode momenten. Dat zou zijn zoals het netjes overschrijven van een tekst die vol met doorhalingen stond.…

Er was een klein moment dat wou zo vreselijk groot, maar bleef geweldig onbekend tot na haar dood.…

Onze eerste ontmoeting is om nooit te vergeten. Jouw eerste aanraking om nooit meer te vergeten. Ik claim geen nostalgie maar ik zal je nooit vergeten. De eerste dag! Ons moment dat ligt in het verleden. De tafel in het restaurant is om nooit te vergeten. Onze blikken twinkelde om nooit meer te vergeten.…

We moeten eerst een stukje sterven om uiteindelijk sterker te wezen, We moeten eerst heel veel verliezen, Voor dat we weten wat we echt verkiezen, Op het moment dat we veel hebben verloren, Op het moment dat je tot de bodem van de afgrond bent gedreven, Op dat moment begint het echte leven, Als je in wanhoop hebt geleefd kan het alleen…

Ik nam je op mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je op mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen…

De eerste kus van je leven De kus die je nooit meer zal vergeten Een kus van je eerste liefde gekregen Onhandig twee monden op elkaar bewegen Je voelt de vlinders in je lichaam zweven Een raar gevoel van binnen gekregen Door de vlinders die door je lichaam zweven Je hebt je eerste kus gekregen Van je eerste liefde in je leven Op dat moment…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

´Je raakt me´ zei ze Warm teder fluistert haar adem waaiert over haar huid tinteling op het topje van haar vrouw zijn ´Ik wil je wel´ zei ze Tergend langzaam knopje per knopje bloot van elk kledingstuk ontbloot In dat ene moment was zij alleen, alleen maar zij, het allermooiste kleinood...!…

*'Ik heb je voor het eerst ontmoet..... daar aan de waterkant' Jij, het land aan de kriebel van grassprietjes en bijen die zoemend neerstreken op Pinksterbloemen niet te tellen... Alleen ik dacht 'n moment aan voetje vrijen wat er toe doet? Je zoete honing.... heb ik -voor het eerst- gelikt.…

vergeef me al mijn liefdes ze lagen in het verschiet doch, om hen kon ik niet wenen want om jóu had ik verdriet…

waarin die momenten hun schoonheid beleefden…

Terug naar de baarmoeder Dat zou moeten kunnen naar het moment van conceptie Dan de eerst aangekomen zaadcel alsnog de nek omdraaien om de tweede in de honger naar bevruchting een faire kans te geven Zou het leven dan te dragen zijn?…

Een warm gevoel wat soms overvalt Een onbewaakt moment terug naar weleer Spanning in het lichaam, blijdschap Hoe mooi de eerste echte liefde Onbereikbaar tot het bereikbaar werd Weg de onschuld, hier realiteit Het moment waarop ik volwassen werd Door een tunnel van echtheid Niet door de daad, maar door de redding Kwam liefde op mijn pad…

Kleine witte wolkjes drijven langs de hemelboog. De ondergaande zon kleurt ze hier en daar wat roze tegen het zachte blauw. Het wordt avond. De zon zakt achter de huizen aan de overkant. Nog even, en de schemer verdeelt zich over bos en veld De merel zingt nog zijn jubelend lied. zwart tekent hij zich af in het schaarser wordend licht…

Ik nam je in mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem bijna werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je in mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen heb jij je opgericht…

Katers en poezen leven in een paradijs, waar mensen ooit werden uitgedreven. Zij slapen in een zaligheid, waar geen mens leven kan. Weer wacht het paradijs op ons, wanneer mannen verlichting zoeken, en vrouwen poezelig durven zijn. Lieve mensen, wees gewaarschuwd. Mijd verboden vruchten. Eet eerlijk brood. Drink rode wijn.…

toen je vroeg blijf je voor altijd bij me in de eerste minuten van onze ontmoeting kon ik niets over mijn lippen krijgen in mijn naïviteit zocht ik naar een echt antwoord op een vraag die niets betekende later begreep ik dat ik volmondig JA had kunnen zeggen omdat jouw ‘altijd’ dat moment verwoordde en ik al die tijd daar was…

ik kop je terug en hang alle bladeren één voor één weer aan jouw armen ik wil terug naar het moment dat je mij voor het eerst verleidde ik wil je schilderen iedere dag opnieuw hervinden, en van je houden een leven lang…

Het gaat niet om de momenten, dat we alleen maar ademen Maar juist om de momenten, die ons de adem benemen Het gaat niet om de momenten, dat wij onszelf verliezen Maar alleen om de momenten, dat wij gevonden worden Het gaat niet om de momenten, dat wij stoppen met leven Maar vooral om de momenten, dat wij het onverwachte de kans geven…

Er zijn van die momenten dat je er daadwerkelijk aan denkt nu moet de tijd nog komen dat je er ook echt aandacht aan schenkt.…

mijn hand kruist de vier windstreken terwijl mijn stramme benen op de versleten plank pijnlijk wenen de ogen verstard gericht op een beeld van verbeelding aan wie ik mijn verloren hoop met droge tranen schenk de geur van een gedoofde kaars is als balsem voor mijn pijn in dit moment van alleen zijn…

zijn er van die momenten dat ik jou meer dan vreselijk mis…

van weemoed hun komst op een vast moment vragend hoe het met je is wippend op de bank van ongeduld, niet zien je droefenis nou we gaan weer en nog een fijne dag nog snel uit de snoep trommel een traktement Daar zit je dan, geleefd het leven gedanst en gezweet wachtend op het volgende moment van ...…

je hele doen en laten veranderen in iets onvoorspelbaars met een betoverende lach dan ben je even iemand die om het leven geeft die de waarheid van het leven vasthoudt in haar greep ik houd het stevig vast want geluk verdwijnt soms zo snel als sneeuw voor de zon een griep die je velt alles veranderd na dat ene moment eerst heb…

Terug naar het moment Dat je mij intens beminde Langzaam zweven mijn gedachten Naar een leeg gevoel Toen je weg was gegaan Langzaam zweven mijn gedachten Huilend de tranen die we samen lieten gaan Mijn lijf hunkert naar je lichaam Terug naar het moment Dat je mij intens in liefde nam...…

Laat al die jaren maar verstrijken; zolang ik dit bewaren mag kan jou en mij de tijd niet deren: weer voor het eerst met je alleen hoor ik de harmonie der sferen door alle alledaagsheid heen. ------------------------------------------------------- Uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.…

Ik heb momenten dat ik huil wat sikkeneurig ben en pruil. Ik heb momenten dat ik lach om wat ik zie of gisteren zag. Ik heb momenten van intens verdriet kruip in een hoekje waar niemand mij ziet. Ik heb momenten van heel groot geluk en dan kan er echt niks meer stuk.…

Daar troost ik me bij, en ga verder, omdat dit ene moment, te snel voorbij is gegeaan.…

Onzichtbaar aanwezig Voel ik je bij me Ontastbaar Omhels ik je Gescheiden door ruimte En door tijd Fantaseer ik je Tot het eindelijke moment..…