Alle inzendingen over eeuwig verbond

armen steken uit jonge bomen al stellig eeuwig verbonden…

niet alles lijkt dood levend verschuift teloorgang wederopstanding diep verscholen oerkracht blijft eeuwig verbonden…

Ik reik naar het licht van mijn dromen doorkruis de tijd mijlenver voorbij de grenzen van bestaan daar fluister ik zijn naam in de schaduw van Gizeh schrijf namen in stoffig zand voor eeuwig verbonden in tijd…

als je smelt en wegdrijft als je dat is overkomen dan heb je dat gevonden waarmee je hart zich als nooit tevoren mee vol zal laten stromen dan is je hart ingenomen door die juiste tonen zoiets heerlijks wat beklijft voor altijd elkaar bewonen voor eeuwig samen voor eeuwig verbonden…

Door Uw belofte wist ik Uw blik gericht op die boog en daaronder was ik in een bijzonder ogenblik zichtbaar met U verbonden. bij Genesis 9 : 16 “Als de boog in de wolken is dan zal Ik hem zien, zodat Ik mijn eeuwig verbond gedenk”……

zou weleens willen voelsprieten en ervaren hoe een moeder zich voelt met haar kind het grootste wonder der geboorte uit haar lichaam eigen geworden vlees en bloed eeuwig verbond van bescherming het intens liefhebben waar zelfs de grondvester in al zijn overgave geen weet van heeft…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

ik heb de bloemen van de geest zien bloeien in een buitenaards boeket diepe schoonheid lichtte op en gaf rede aan een andere werkelijkheid spirituele stilte droeg woorden die nog nooit gesproken waren maar raakten aan de fijnste snaren van het menselijk hart nooit meer alleen in het eeuwig verbonden zijn zonder de pijn van onvolkomenheid…

met een deken van violen kleine teer-blauwe maagdelijke witte zijdezachte heb ik jouw broze botten je doorschijnende huid je wil om te leven en je wens om te sterven de pijn van je ziel dat rauwe en ruwe het machteloze verlangen ons naadloos samenvallen eerbiedig toegedekt in het besef van een eeuwig verbond heb ik je toegedekt…

Wij zijn voor eeuwig verbonden. De meesten noemen jou mijn spiegelbeeld. Maar misschien ben jij het oorspronkelijke beeld En ik de weerspiegeling?……

ik dwaal zonder haken en ogen kijk vaak naar boven intuïtief trekt de hoogte omdat beneden alles langzaam schuifelend moet mijn zoeken is een opnieuw begroeten van ontbrekende stukjes die ik vergeten ben mijn drive gaat voor volledigheid naar een volmaakt verband voordat ik zonder strand in eeuwige verbondenheid raak ik…

jij was geen droom ik voelde je hand warm en droog zag je vingers sierlijk en lang zoekend niet bang zij vroegen in openen contact de huid nodigde zacht uit maar jij wilde niet op mijn netvlies verschijnen ik wist de klik van voor eeuwig verbonden lijf en gezicht ongeschonden tot jij verdween in de wereld van hiernaast je…

We omspannen het heelal: alle duister, licht en tijd; waar jij bent daar ben ik ook in eeuwige verbondenheid. We zijn de vissen en het water, de vogels en de lucht, de Aarde en al haar planten, zowel boom als vrucht. We zijn de passie van de liefde, het lijden en de dood; de beweging van het Leven van schoot naar schoot naar schoot.…

Als beschimmeld zaad in het dorre land geplant groeit uit tot vrucht van droefenis een nagel door elke hand De schedel met dorens als horens op het hoofd verdoofd vervliegen haar woorden in een storm van smart Twee zielen voor eeuwig verbonden in een bloedend hart Zij werpt knielend een laatste blik naar ogen gebroken…

Ware liefde als een visioen in eeuwigheid verbonden roept als een echo door mijn oorschelp dat de verbintenis doet vangen. Verlegen rood pompt mijn hart door een temperament lichaam die ik niet meer kan omarmen maar psychosociaal heeft bevangen.…

verbond daar staat kunst uit vuur en de hel alleen u bent niet welkom maar overledenen wel…

verbonden te zijn ik kus liefdes die komen en gaan de liefdes van mijn dromen en denk aan jou…

Pas voor pas lopen mensen in een eeuwig verbond op een trap, waarbij niemand boven komt, oneindige ganzen op een stropdas. Tussen alles wat mij hier zo bekoort, ontluikt er zich met enig ongerief een waar categorisch imperatief en gaan bestaande twijfels over boord.…

verbonden via een roodgloeiende band Tastbaar en door engelen gesmeed, door een gezamenlijk noodlot gebonden Zij pakken sporadisch vertwijfeld maar zeker elkaars hand De andere boom die oprecht van die ene houdt…

verbond mijn woorden voor altijd…

Ademtocht van zee en woestijn draait rond om het blije water, sluit met dit lustoord een ongeschreven, doch eeuwig verbond: hoge toppen zenden luchtig Gods Woord, dat men hier eens vernam uit Christus' mond naar een ieder, die de taal der wind hoort.…

De stilte speelt een vioolconcert voor d'eenzaamheid, terwijl 1000 bloemen dansen in mijn hart en de mystiek van kosmische harmonie reikt naar eeuwige verbondenheid. Mijn handen liggen, naakt en leeg, open in mijn schoot als een graal gevuld met liefdevolle onzichtbaarheid.…

Het Jodenvolk doolt, door Mozes geleid, jaren rond in woestijn, over rotsgrond, sluit met de hoogste Heer eeuwig verbond, bij onvast leven, uit slavernij bevrijd. Flinke vaders vinden na speurend beleid schrale broedplaatsen. Daar eet hun vee gezond. Moeders draaien vlijtig schapenwol rond: kleden en kleren zijn tot handel bereid.…

Ik zou zo graag mijn betraande gelaat in je warme haren willen leggen of mijn hart in je schoot, net zolang tot het door ademnood doodgaat, liefdeskoningin, zodat onze zielen eeuwig verbonden worden en niet zo wreed gescheiden op aarde. Door zoveel misverstanden en misères.…

En het beeld van moeder Käthe* met kinderen aan haar zijde, Opnieuw gegoten, in eeuwige verbondenheid. Dit park, op deze zondag, in al z’n verscheidenheid was de drijfveer die mij naar hier leidde. Het zal mijn hond een zorg zijn, elk plekje, elk takje hier benee een groter avontuur.…

stilte trekt voorbij het raam ik luister naar de eeuwigheid verbonden aan een koord een alfabet van zegen en hoop mijn zoektocht naar jou is nimmer voltooid zo jij mij laat dromen over de toekomstige nazomer jouw stem is een droomgebied mij terugbrengt naar een melodie zonder disharmonie een onderdak waar schoonheid woont als een…

Hand op de klink, ieder zijn weg, maar voor eeuwig verbonden.…

vaarwel en tot ziens net als ooit wees welkom blijft eeuwig verbonden aan wat leven mensen zijn doet onwerkelijk daarom is nu jij als bij windvlaag in onbewaakt ogenblik stilletjes bent vertrokken naar de overkant van tijd en zijn een welgemeend gedag een woord van waardering voor de momenten samen kan eerst daarom nu een jaar…

Liefde, waar we de zegen van God vragen zal ook door Hem worden gedragen Met God sluit men een eeuwig verbond Hij maakt de cirkel in het leven rond.…