Netgedichten

netgedicht (nr. 40.630):

Een zieke ziel

Als beschimmeld zaad
in het dorre land geplant
groeit uit tot vrucht
van droefenis
een nagel
door elke hand

De schedel
met dorens
als horens
op het hoofd
verdoofd vervliegen
haar woorden
in een storm
van smart

Twee zielen
voor eeuwig
verbonden
in een
bloedend hart

Zij werpt knielend
een laatste blik
naar ogen gebroken
haar gebed
is niet verhoord

Zonder mededogen
een vader die zijn
kind vermoord
tot dan had zij geloofd
geen enkel land
is ooit beloofd.