7871 resultaten.
suites voor Annemieke L -de genen-
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 187 laat degenen die
zonder genen zijn op gaan
in vervorming
op reis door scholen
en musea in tijd terug
totaal overweldigd
welkom in de wereld
van wonderlijke pijnen
met slagroom en ijs
ik denk al niet meer
boom bij de lantaarnpaal
elke dag aan jou
vergeten weten
pers je lippen ook maar eens
zo op elkaar -…
Brug
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 10.792 En als
iets dan wordt weggehaald, vergeet ik
al te gauw dat het de eeuwigheid
toch weer de goede kant op heeft gestuurd.
Aan die gedachte schurk ik mij.
Behalve 's-nachts. Dan wil ik ineens
weten hoe lang voor altijd duurt.…
gemis
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.564 hoe het ook zij of
mij zal vergaan
jij blijft het symbool
in mijn bestaan
van liefde
wanhoop
trouw en moed
maar ook
in voor- en tegenspoed
denkend aan jou
leef ik mijn leven
verdriet en pijn
zijnde
samen verweven
ga ik wel mijn gang
hoezeer ik ook naar jou verlang.…
Liefde overvleugelt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 jij bent
de zon en maan
van mijn heelal
ogen sterren
twinkelend in de verte
je lacht universeel
ik aard teveel
om los te gaan
in geestverruimen
koester macht
in zwaartekracht maar
liefde overvleugelt dat
heb me gegeven
om met jou te zweven
naar een oneindig leven…
Ademruimte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 217 Ademruimte
Ruimte om te ademen,vanuit
het kreukelwoud van mijn
gedachtenkronkels;een denkbeeldig
briesje,opdwarrelend vanuit
onzichtbare etherische sferen.
Een uitlaatklep,als een wervelwind
van vage ideeen uit het schemergebied,
aan de andere kant van mijn natuur;
deel uitmakend van het stromende
water in het hart van het bestaan.…
NU IK
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 De tijd tikt
takt
Langzaam aan
Opengaan
Uitgetikt
In contact
Bewustzijn
Ziel lichtschijn
De tijd blijkt eeuwig
Oneindig
Zoals ik
In dit Ogenblik…
Als een cirkel sluit
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 541 onder mijn hemel
van grijze haren;
zij kennen nog lengte
soms tot schouderhoogte
naargelang het gemoed
deze snaren bespeelt
doch als maar meer naar
ijle dikte neigen
waar inhammen bij voortduring
ruimte scheppen voor het
schemeren in schaduw
onder dit dak
van toenemende jaren
ligt het klooster
met beelden vol gevuld
en resten van…
uur nul
gedicht
3.0 met 8 stemmen 7.383 wie hier voorbij is
dan zie
al wat overblijft is ruis
al wat overblijft is gruis vermalen
tot een grijs tapijt
je gooit het puntlood uit en zakt
ermee tot in wat eens schacht vier was
daar rommelt het
niet langer speelt een showorkest ten dans
de hapering lijkt permanent
op hoogspanning gesteld
dat dit blijft duren
zou dat een soort van…
Gevangen Glas
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.066 Spelend met het doorschijnend licht
levend glas, warmtegevende kleuren
gegeven een zekervoelend aangezicht
in een zwemende illusie van rozengeuren
Ingeklemd tussen lichtgrijze lijnen van lood
het teken van oneindige liefde voor jou
gesmolten, gesneden in karmozijn en rood
een voor eeuwig gezette belofte van trouw…
De uren van geluk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 126 voel je adem
als een zwoele wind
zie en profile de schaduw
van een zorgeloos kind
speel eindeloos
met vingers in het
ontdekken van je hand
de harde en ook zachte kant
je lach en ogen
hebben mij betoverd
meegenomen in
het oogsten van gevoel
de uren van geluk
kennen dag noch tijd
want onze schat aan liefde
bestaat nu al een eeuwigheid…
standvastigheid (lampje)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 213 ik ben een standbeeld.
ik hoop door zo te staan
de tijd te kunnen verslaan
die ik normaal niet kan
regelen, de tijd gaat maar
rond, komt nooit op de-
zelfde plek uit. Misschien
moet ik me van steen of
ijzer slaan, gebeeldhouwd
blijf ik in de ruimte wach-
ten op wat komen gaat.
niks natuurlijk. maar ik
kan het proberen. stel…
overgang 2
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 708 gebukt gaand
onder het laatste restje leven
verherfst ik
in de kromming van tijd
in afwachting
van winterdood
verlang ik
naar een
gewichtloos voorjaar
om tijdloos
het rijpe
te kunnen proeven
van een
eeuwig zoete zomer…
Spinrag
gedicht
2.0 met 25 stemmen 10.704 Je had iets aan de heg staan te verschikken;
ik haalde de herfstdraden uit je haar,
en wist: dit is één van die ogenblikken
die ik in mijn herinnering bewaar,
tegen de tijd.
Maar straks, als wij al weg
zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben,
straks rukt wellicht in deze zelfde heg
de wind nog aan dezelfde spinnewebben.
-------------…
met de dood op de hielen
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.108 Achterberg)
als wij oneindig waren
dan had ik zoveel tijd
en om nog iets te sparen
ruim de gelegenheid
zelfs als je 't zou halveren
'helft van eeuwigheid'
dan zou ik toch beweren
'ik heb alle tijd'
maar alles is zó eindig
we leven bij de dag
dus haast is altijd met je
vandaar mijn kort verslag…
Kleurt het leven fel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 ik heb met kleuren getracht
de kracht van leegte te breken
het is me niet gelukt
wel heb ik ruimte geschapen
door grenzen te verleggen
maar het onpeilbare bleef bestaan
die ruimte hebben wij gevuld
met een levenslange competentiestrijd
en het ontwikkelen van engelengeduld
ik zie de vuren doven
uit naamloos diepe kloven
sluipt langzaam…
twee engelen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 224 regelmatig ontsnappen
aan vreselijke gevaren
redenen voor veel dank
plots stoppen voor de bus
die langs je gezicht raast
o lieve onzichtbare engel
je redde ook onze dochter
van neervallend geweld
op de seconde nauwkeurig
eeuwige dankbaarheid
betoon ik reeds hier
niet alles is toevallig
uw hemel is engelenrijk
en ook nog zo vol muziek…
beschaving
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 213 en daar kwamen zij
de mensheid
met de borst vooruit
de grote trom slaand
het universum in
op zoek naar hun aard
om ooit
weer ongehoord
te verdwijnen
in het oneindige
als een zuchtje
in de eeuwigheid
een hoop rommel achterlatend…
Verloren hun fysiek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 zwart donkerde
het verre blauw
in ijle muziek
jouw hoogste tonen
verloren hun fysiek
in de oneindige ruimte
ioniseerden samen
in golvende banen
rond sterren en planeten
lichten af en toe op
speels als een kind
stralend in de zonnewind
nooit zal jouw geluid
verdwijnen maar in deeltjes
en golfjes overal verschijnen…
BRUINVIS
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 248 Wanneer
dit mollige ronde zeedier
hoog boven de golven uitspringt
maakt zijn plompe gestalte
een sierlijke zwaai
beeldt de onvatbare vrijheid
tussen wolken en schuim
van het gladde lijf
daalt sidderend zoute nevel
waarin dwergregenbogen
vluchtig de lichttaal spreken
die eens meehielp de aarde
tot leven te brengen
nog in de verste toekomst…
ik ben het leven
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 370 ik ben de wind om je oren
nog voordat je werd geboren
ik ben de zee aan je voeten
de blauwe luchten en de wolken
ik ben de aarde onder je benen
de oever die het meer omrandt
het verlangen dwars op alle stormen
ik ben het leven al eeuwig doorgegeven…
GETEKEND MET EEN KRUIS
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 264 Een bliksemschicht doorklieft mijn droom
de donder vult mijn wezen
aan het groene firmament
vliegen velen rustig rond
de krachten van de eeuwigheid
schijnen niemand meer te raken
communicatie is hier anderszins
het is een reeds begrijpen
stralingslicht geeft boodschap weer
de lading wordt verkregen
gevoelens als bij een reûnie
een weerzien…
afscheid
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 495 't Geslacht voor mij is in de eeuwigheid.
Ik sta alleen vooraan, tot het is mijn tijd.
Dan is Uw liefde eeuwig om mij heen!…
Haiku's eigen werk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 Lurkend aan zijn pijp,
ziet hij herinneringen,
om hem heen walmen.
Oudje zonder pijp,
in het crematorium,
rookt nu ongestoord.
Groene strooiweide,
bezocht door krassende kraai,
trippelend in as.…
Bericht aan mijn zoon
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 509 Je eeuwig innerlijk zelf blijft altijd ongestoord
niets kan je van je doel afbrengen, al zou wie het ook willen
er is geen omweg en fouten bestaan niet
oponthoud is alleen schijnbaar vertraging
doel en bestemming zijn stralend helder
en worden onvermijdelijk bereikt.…
Ziele-luister
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 197 Ze versmelt met haar intimiteit
om het hart te openen voor de stilte
en stopt de draaikolk van gedachten
om de tedere beroering van het huidige moment te beleven
vallend als een druppel in de eeuwigheid.…
In Ruste
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 612 Het heerlijke van de dood is
De rust het onverstoorbare
Het eeuwig nachtelijk duister
Ervaren het ongekende in overvloed
En zoal mocht er zijn een nieuw iets
In die onvoorstelbare massa van het heelal
Weet dan dat een ieder u benijdt op uw verscheiden
Doch in een niet te meten tijd fragment zullen zij volgen
Ga en effen het pad der vergetelheid…
HET HUIS.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 295 Het gaat er mij om
een steentje bij te dragen
aan ons eeuwig huis.…
DE ELEMENTEN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.264 Aarde en onblusbaar vuur,
Adem van ’t puur azuur,
Reinigend water,
Eeuwig verenigt Gij,
Wevend aan ’t wereldtij,
Vroeger met later.…
BeLEEFdheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 453 Dit leven is een vorig zijn
waarin gestalte krijgt
herhaling van het reeds beleefde
een uitgediepte vorm van zijn
bezigheid met dieptepeiling
bezinning, regelmaat in woorden
uitgebalanceerd een antwoord geven
ervaring van het eeuwig leven
een aangeboren ideaal
een onbegrepen deel zal blijven
waarvan de schokken zwakker, lichter
zullen…
De Herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.546 De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen …
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts droom,
maar Gij zijt d’ Eeuwigheid!…