Alle inzendingen over eigen benen

Omdat wat losgelaten wordt, een eigen leven leiden gaat. Omdat een geslaagd gedicht, op eigen benen staat. Wanneer toeval liefde wordt. Goden welgevallig.…

in goede balans op eigen benen te kunnen staan nog wankel en stevig aangedaan…

Bedolven in de grote zee, geen identiteit, onzichtbaar Blinde aanname, het doel missen Geen eigen benen om op te steunen De paden zo smal, bestemming in de mist Jaren verstrijken, stoffig de boeken Levenslang, de sleutel verloren Datjy(2009)…

mijn moeder was afwezig mijn vader was er evenmin alleen ik was aanwezig ik was er niettemin ik had een boek een boek met sprookjes in zo begon mijn leven een sprookje met een gat erin een gat van duizend dromen ‘t leek goed te gaan alleen alleen op eigen benen alleen, ik was alleen toen kwam die breuk die breuk die alles brak mijn…

Ze blijven altijd naast je staan en ben je weer gezond, dan laten ze je weer gaan om verder op eigen benen te staan.…

Al zou ik willen vergeten de wind fluistert de bomen ruisen de huizen, zelfs de huizen… hoe je op je tenen jouw lippen de mijne jouw lichaam tegen en nooit was ik lichter mijn naam vergeten sprakeloos je mond losgescheurd op je eigen benen gaan staan je eigen weg gegaan en ik hier naamloos woordeloos zwaar van het verlangen…

Kind op eigen benen, met persoonlijke toekomstplanning je denken eenvoudig, zonder aansprakelijkheid. Kind geconfronteerd, hanteert een universele taal, zeer persoonlijke interpretatie.. een herkenningsmelodie met gesloten ogen.…

sla de kluit met een zweep als het nodig is en lik zijn wonden, spuug slijm op de striemen in zijn huid sprenkel zout water neem weg de diepe pijn met vriendelijke woorden die vertellen waarom en vul de leegte met zachte handen en loop veel op eigen benen van teugels bevrijd huiver, wees bang en laat het beest gillend in u los…

je loopt op hakken tikkend doelbewust maar je lichaam straalt geen rust ogen slurpen energie in kijken en ontwijken weerwoord is er niet op dit bodemloos gevreet van lijken uitgeput van uren gaan kun jij niet meer op eigen benen staan en schopt de hakken uit ziet met ogen dicht de carrousel nog één keer gaan de rust van thuis…

groeien is vooral loslaten soms met pijn in het hart om verder op eigen benen te kunnen gaan.…

Het is misschien in werkelijkheid vijftig dwaze dromen verderop een volle fles whiskey aangespoeld op het strand hij weet het waarschijnlijk al het is een gevoel diep in zichzelf de oude tekenaar wordt langzaam dronken terwijl de wereld aan zijn voeten ligt hij struikelt over zijn eigen benen totdat hij de laatste droom vergeten is…

benen staan Je doet het goed…

jij hebt de marges verlegd grenzen geslecht maar vond in niemandsland geen uitgestrekte hand wel ogen vol achterdochtige vragen geen mens om mee te praten jij moest zo nodig de wereld verkennen op eigen benen staan die klap kwam onverwacht hard aan toch veroverde jij een plaats in door de hel te gaan bereikte jij de hemel…

benen...…

benen…

Benen leerde staan Nu ben je weer thuis - Dat het je Goed mag gaan!…

Ik wil op eigen benen staan.…

eigen benen en de hond nooit zal ik nog koeien benijden vaak zonder poten in de wei ik glijd dan veilig voor verdwijnen in mijn autootje voorbij op een kluitje samengedromd zijn ze uren aan de praat ruilend als de zon door komt tot ieder op eigen poten staat…

je wilde op eigen benen gaan staan. Maar na een maandje of vijf, had je bijna geen hemd meer aan je lijf. Je geld verbrast, de huur niet betaald, en veel foute vrienden aangehaald. Met spijt van al je gemaakte troep, stond je opeens bij ons weer op de stoep. Plotseling was je even weer kind, die het thuis toch nog het beste vind.…

benen staan Aarzel dus niet Heeft iemand het zwaar Je kan zoveel betekenen Met een klein gebaar!…

benen staat…

benen mettertijd - wij leven met gespleten ziel en hebben het aan niemand nog verteld .…

Stevig geworteld in de aarde Gebeurtenissen van jaren gekerfd in mijn huid Mijn ware kleur overheerst nog Het leven is pas begonnen Krachtig maar ook alleen Van een afstand zie ik hen Gezellig verstrengeld in elkaar Aanschouw hen door mijn masker Ze staan niet op eigen benen Zijn echter wel samen De grote observator Met een hele kleine…

Soms dan moet ik huilen Heel kort ben ik weer Josje Geen tocht naar hulp Laat haar huilen, laat haar gaan Tot ze weer op haar eigen benen kan staan…

Te jong stond jij op eigen benen te vroeg wilde je volwassen zijn daarvoor heb je nu de tol betaald je leven in weelde was maar schijn. Berooid ben je alleen achter gebleven met niets meer dan een plastic tas nu kijk je naar je eigen verleden en zou willen dat het anders was.…

haar pijn haar eenzaamheid haar verdriet jij hebt moed jij kijkt naar haar jij bent bij haar jij geeft haar een hand laat haar op eigen benen staan…

als je nimmer wordt geraakt Ja je kunt trots zijn zij dragen jou in alles mee laat ze vliegen, laat ze gaan want voor een ieder komt de dag op eigen benen te staan…

wilde op eigen benen staan je hebt dat dit jaar eindelijk gedaan mijn handen zijn nu leeg maar in opnieuw beginnen zie ik toch een veeg van jouw geluk hier is mijn kus…

Ik snel nu voort Vertrap de stenen Zijn dit wel Mijn eigen benen? Mensen, kijk dan Zie me gaan Zie dit lichaam Toch eens aan! Wanneer ik hoest Dan proef ik bloed Ik wil ook kotsen Als het moet Ik ben nu werkelijk Niet te stuiten Ik ga mezelf Totaal te buiten En precies Zoals ik train Haast ik ook Door ‘t leven heen…

heb de brief met gebroken letters nooit verstuurd het deed teveel pijn om hem te schrijven het adres op de enveloppe te krijgen om woorden in zinnen te zetten zonder dat zwarte wanhoop dwong uit te leggen waar geen enkel begrip voor aanwezig was de luchtigheid is verdwenen maakte plaats voor een vluchtig leren op eigen benen…