Alle inzendingen over eigen vermogen

Als mijn geestelijk vermogen niet meer verder zakken kan. Als ik weet dat ik ga sterven sterven door extreme kou, zal ik met mijn laatste adem zeggen dat ik van je hou.…

Ik ben een prutser en een blunderaar Het zij zo: mijn strategische vermogen Schuilt blijkbaar in de blauwte van mijn ogen Sinds ik dat weet is alles zonneklaar In cruciale fasen íets te oenig Was ik vaak, in mijn ogen, iets te groenig…

Zoekend naar wat ik verloren heb ben ik onderweg kom ik mezelf tegen gevangen in een web van ragfijne draden die mijn lot bepalen vind ik de weg terug naar wat ik eens bezat het vermogen om lief te hebben en te leven met een lach…

Aan mensen met een buitenlands vermogen wordt voortaan geen geheimhouding gegund. De Jager heeft het op hun geld gemunt. Ze hebben immers al die tijd gelogen. Fiscaal gezien viel er wel wat te klagen, maar nu zijn ze volledig aangeslagen.…

zwarte lokken rode lippen glinstering in bruine ogen warm liefdevol vermogen verscholen onherkenbaar bleek gebroken ben je nu jezelf en ons verloren mijn mooie liefste moeder…

In het land waar Eenoog koning is zie ik geen hond voor ogen die mij kan leiden met vermogen door het duister van de dag. Niet meer of minder zwart dan de dag de nacht moet ik verder op de tast mijn oog gericht op eindigheid.…

Aan luiers kostten ze me een vermogen, ze knoeiden, vochten, sloopten heel de zaak, als dwarse pubers hebben ze ook vaak het bloed onder mijn nagels weggezogen. Nee, als toen mijn IQ niet was gedaald dan hadden ze de twintig niet gehaald.…

Wat nèt behouden bleef, lijkt nu niet houdbaar Door onvermogen aangetast vermogen Valt haast niet meer te steunen of gedogen Men maakte het er zelf in menigvoud naar Maar toch...je piest er liever tegenaan Dan dat je treurt om wat voorbij zal gaan…

Het geeft in deze barre tijd geen pas: Door elk jaar een vermogen op te strijken Behoort hij tot de allerrijkste rijken, De koning zit goed in de slappe was. Al is mijn AOW ook om te huilen, Toch zou ik met geen koning willen ruilen.…

Schuldgevoel,´t gevoel van, de mijne dat is een gewoel dat er altijd zal blijven niet dat ik het wil maar het is de wil die niet om is te krijgen Had ik nu maar niet had ik nu maar wel had ik zus of zo Dan maar boeten dat is geen moeten dat is een mogen dat is een vermogen het al zo lang vol te houden van de vroege kindsheid af, de…

ik kwam jou tegen in een donker steegje duwde je tegen de muur rond 2 uur de maan glansde in je ogen ik voelde de passie was nog high van de assie je naam wist ik niet alleen je vermogen…

In welk wonderspel spelen we allen mee? Wat is de naam van dat toneelstuk? Van welk script ben ik de schrijver? In wiens boek ben ik beland? Van de antwoorden blijf ik onwetend, want wij mensen zijn echt niet ons brein, en oneindig veel meer dan ons verstand.…

Het was zijn eigen wil...…

Ik ben Verdwaald In de ander Nog steeds Ik hou Mezelf Bezig Met veel Zingen Maar daar Lijk ik Ook in te Verdwalen Bij ieder Contact Met een ander Lijkt mijn Angst groter Te worden Mijn eigenheid Mijn zelf Weer kwijt Te raken…

Soms dat alleen voelen nu je weer ver weg bent waar ik je niet kan raken verscholen in de dingen van de dag en de nacht de mensen en de wezens waarachter jij lenig als een aap door de bomen slingert in het zonlicht maar ook bij nacht en ontij Jij laat mij met de vragen waarop jij antwoord weet verwijst naar astrologie en andere vage zaken…

Mijn hart springt op van oeverloze vreugde, van enkel gevoel in deze wervelende natuur, ik schep eigen werelden, eigen gedachten. Mijn ogen tintelen van het fluweelzachte avondrood, het is alsof de Schepping even stilstaat, alsof Zij even op een adembenemende wijze op adem komt.…

ziet Het gevoel dat ik dat felle blaadje moet worden En geen bruine valse toon Iemand moet zijn op wie men kan bouwen De perfecte mensendochter of zoon Maar de vingers wijzen mijn kant op Weer wat fout gedaan Ik wil het wel ontkennen Maar ik heb de fouten begaan Ik ben iemand zonder talenten Kwaliteiten of meer Ik ben alleen mijn eigen…

het eeuwig dilemma is innerlijk uiten haalbare kaart kan ik verstouwen wantrouwen en onbegrip eenzaamheid met stip of is er pas leven wanneer ik ontplooi en gedij durf ik het aan die stap aan te gaan te zijn wie ik ben en ik als enige ken…

Ik heb mijn leven niet in eigen wil gezocht, het beleefde zich in wat ik wilde of niet kon zien, bedrog van regenbogen, prisma’s van de ziel, waren alleen maar enkel ogen, dat wat ik wilde zien, werd in verbeelding even vaak bedrogen, bij gratie van de tijd die hun maat opneemt, zou anders willen zien dan aanschouwen, verder dan…

Wanneer je, je eigen bodem weet te vinden, zul je nooit verdrinken. Echter, als je naar je eigen ik zoeken moet, is het beter, dat je een reddingsvest aandoet!…

Je moet dan naar je eigen ik op zoek, Want waarom niet naar IJsland toe gevlogen? Het lukt je daar, alleen of met je vrinden, In korte tijd jezelf terug te vinden.…

de wateren liggen in korte golfjes zilverblauw onder de kleurenboog maar de droeve wolken onder de verwoestende stadswind met de pijn van een aangedane boom met wormstekige bladeren vol met stervende vlinders maken haar stem droef van ingehouden tranen maar in haar eigen zijn in wonderlijke lichtkring rood als fluwelen…

Zachtjes laat ik mijn hand Jou hand aanraken en zachtjes Omvat jij mijn hand en samen laten we Ons eigen Zijn…

met anderen in contact te zijn en hun lief te hebben of het verzwakt dit vermogen Om de nodige moed en concentratie te verzamelen moet je volledig begrijpen Hoe je leven hoe het beste in je wordt aangetast…

je leek hier wel te rusten in een droom van zacht satijn tot straaltjes zon je kusten het moest weer ochtend zijn ontwakend zijn je ogen knipperend tegen 't licht ontwapenend hun vermogen te verleiden tot dit gedicht…

Friese koe uit het stamboek vier honderd in getal grazen gesponsored door een veel vermogend inwoner van Den Haag zelf in weiden met gras buiten laten was niet meer te betalen voor de boer zonder reclame er kijkt toch niemand…

Licht toegeknepen ogen volle zon op kalme zee wil vechtlust vol vermogen Kom maar op en ga maar mee Ik zie dat je weet waar we heengaan Ik weet dat je ziet waarvandaan…

Door het schemer van ons verlangen loopt een onzichtbare grens Wat wij voor elkaar voelen gun ik ieder mens Het vermogen zo intens lief te hebben dat kan niet iedereen Het komt vanuit de ziel en ik herkende jou meteen......…

Ik beëindig onze relatie zei ze ik ga trouwen met Jan geweldig voor je riep ik laten we het vieren met een wip weet U m'n invoelend vermogen was nooit 'n sterk punt…

Ik zal opstaan uit de woorden en je prijzen om je openheid: het vermogen jezelf opzij te zetten.…