Alle inzendingen over eigenheid

Uit de bundel; “ Speelplaats, alleen voor kinderen, voor volwassenen te betreden op eigen risico.”…

het antwoord balt vuisten, ongelijk en nog vroeger dan je had gedacht misschien zal je mij vertellen waar gemis faalt of in dit geval liefde maar ik ben niet sterk; nog vaker ben ik bang spreek mij moed in; in dat wat leeft in dat wat buigzaam overleeft langer dan een dag en de leugen van begeren jij draait je om…

mijn bloed vloeit kloppend in de ongestelde vragen ik laat de wilde vogel van mijn onbezonnen zinnen los tussen de vluchtlijnen van gebaren en gedachten een onzichtbaar raadsel op een onverwachte weg de oplossing verdringt zich naar later zelfs zij volgt haar eigen weg…

Hoofdschuddend, horen zij aan zijn onbezonnen, eigen, lied want zoals zij zingen...lukt hem niet... .....-alleen-..... Verlaten, uit het niets, liep hij weer heen waaruit en waarin, hij vervolgens, opnieuw verdween ....-alleen-......…

“ Ik hoop, dat je eenzaamheid je mag aansporen om uit een eigenheid voor te leven en voldoende blijkt om voor te sterven.” Fernando Pessoa Saudade 4 ( Gevormd in Lissabon )…

Je hebt dan nog een tijd Voor de ontwikkeling van je eigenheid.…

De morgenstond wordt geëvenaard, Eigen haard is goud waard.…

bewegende handen achter hout Terwijl dagen opnieuw lengen nachten stervend korter zijn hanteert de schilder zijn penseel dichten schrijvers uit een brij aan woorden vastgelegde structuren van problemen ontstaan door meningsverschil authenticiteit Met een waarheid in steen gehakt Ontstane problemen door miscommunicatie: mensen die hun eigen…

Zelfs ik ken mijzelf niet meer als ik terugkijk in de tijd naar vroeger vol herinneringen Wat is er toch gebeurd in en om mij heen dat jij nog wel weet wie ik ben Waar ben IK gebleven tussen alles wat ooit was en is geweest Jij kent mij zoals ik was ver terug in de tijd mijn eigenheid en mijn echte ik ik zoek mijzelf in alles…

Met kennis van zaken Kun jij je eigen weg bewaken.…

verstrijkt waarin ik werkelijkheid van waan niet meer te onderscheiden vind Ik ben als menig dissonant als zuurgraad in een zoet gebaar die smaak geeft aan wat niet geneest aan hen die dit herkennen En als mijn leven over gaat m ’n blik niet langer spreken zal de ziel mij niet meer bijeenraapt maar zwijgt in alle talen blijf ik mijn eigen…

Binnen In mij Ben Ik Alléén Ik Binnen in jou Ben jij Alléén Jij Wees stil Daal af naar binnen als je het even niet meer weet…

Namen onthouden kan ik niet gezichten nog veel minder maar dat is al. Want heel gelukkig ben ik zo vreselijk goed in alle andere en veel belangrijkere zaken. Vandaar dat ik, direct na het ontwaken, mijn spiegelbeeld toespreek “Je ziet er weer puik uit vandaag, je mag er duidelijk wezen ». Ik zeg het onverbloemd, mijn licht onder…

Mijn eigen zelf bijstaan.. Mijn eigen weg inslaan...…

O jij voortvluchtige mens mijn noorderlicht is je beschermer synthese van zovele gezichten tot het blad zich keert, maakt het je slachtoffer en betaalt werd met vernietiging terug tot voor wat je schatplichtig was het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, het huis de luiken sloot, het zonlicht zweeg, je dacht het aardse licht…

naaktste feiten, zijn we die mistroost niet kwijt, wat door de weegschaal van realiteit niet is aangetoond, worden wenskaarten opnieuw geschud waarin de tijd zijn ware gezicht vertoond achter de schijndood van elke vlinder, die het kind zijn respecteert, nooit sterven zal maar ontpopt zich in de cocon van elke eerlijke vinder naar eigen…

je leeft in mij en sust mijn kreten duizend malen stiller dan 't verlopen tij, neergeveld door 't verleden het water en later de wind en het zee-licht kind wanneer zijn ze omsloten door het zilte schuim verstoten en wanneer is alles zo gebleven de wonde die 'k voel kloppen en het levenslange vrezen ze leeft in mij bij eb en…

in - en uitgang van z’n tijd, droomplaats als tijdloods onderkomen, gelooft de Melkweg die hem is belooft dat de sterren waar hij zich moeiteloos mee verbinden kan voordat door het tikken van de klok van z’n fantasie wordt beroofd, stipje aan de hemelse vooruitgang, verankerd in het mondiale onvermogen, ontmoet hij het vuur aan eigen…

het sterven herkent zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen verlegt de schaduw van de tijd gesmoord in twijfel lijkt alles subjectief, het pad alleen te gaan over een blanco pagina van het laatste hoofdstuk eeuwenoud geluk geëtst op perkament wordt het snel een eigen mythe, maar altijd weer cursief,…

wil gewoon doen mijn eigen ding.…

van vind Is niet belangrijk Ieder heeft Zijn eigen pad Kan U me een beetje Helpen Sint Trudie…

OMZIEN NAAR OMTZIGT Ik weet natuurlijk niet Wat er precies aan de gang is In de krochten van het CDA Het Christen Democratisch Appel Maar laat ik die leiding zeggen vooral hun Christelijke mannen “Blijf met je poten van Omtzigt af En zie als Christus om naar Omtzigt” Laat ik het niet merken Want dan ga ik door het lint En zal ik die…

Als je ruimte steeds beperkter wordt ik bedoel, niet de fysieke, die vul je wel in maar je geestelijke ruimte dat unieke van je eige je eigen brein je eigen zijn dus niet de ruimte krijgt heeft je bestaan dan nog zin?…

"Je lijkt wel een vrouw" Ja, ik heb heel veel vrouwelijks maar voel me honderd procent man in m´n gewone doen en laten en vergeet niet, ook ik ben als meisje begonnen!…

Ik neem het heft in eigen handen. Ik word niet langer geleefd. Ik voel me nog steeds bang en onzeker maar … ik leef!…

kusjes, vandaar dat ik dit vertel Iedereen weet wel iets beter dan de ander, en de mensen bedoelen het echt wel goed maar ik denk dat je boven alles op je eigen hart vertrouwen moet…

De generaties voor me, die waren toch niet meer dan grondstof? Die mengden zich toch met een doel, om mij, de jongste god? En ik zou toch een steen zijn, een vorm en de reden in een? Gewoon, ik, slotakkoord van de tijd? Maar plotseling ben ik zo groot. Het rammelt in mij en het groeit. Er komen nieuwe ruimten bij. Soms ben ik bang. Ik…

Dank hebt, o wijngaard, oude stam, dat ik een reis zo verre kwam Dat ik mijn eigen wortel had, En zoog voortaan mijn eigen nat. Nu wil ik naar een ander dal, Waar ik mijn eigen wezen zal. De vrijheid is te grote goed, De vrijheid is te wonder zoet: Wat hangt hij aan een ander man, Die van zijn eigen leven kan?…

Het vijverwater ligt blauw in het licht van de lucht; het vijverwater lijkt lucht. Weerloos, het water spiegelt de hemel diep in zichzelf verlicht. Het stille vijverwater ondergaat het geweld van de lucht en het licht - en het blijft water.…

wat is een mens nog waard schimmig wezen van zichzelf oorverdovend doof voor dood gewoon leven niet gewoon stemt hij af op valse tonen die gewelddadig zuiver klinken zijn eigen stem niet hoort uit vrees stilte te begrijpen…