inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.417):

Eigen Melkweg ?

Zonnen wil hij vreten
nestelt zich in de
dagdromen zonder zich
door de inhoud en aangezicht
te laten kwellen die zich
afrollen op het netvlies,

kind bij een kloppende rivier,
hoopvol bloed in de stromende
volheid van zijn avontuur, zijn
aarde beweegt elk kwartier,
ontdekt ongerepte schoonheid
bij elke hartslag, de slinger

in - en uitgang van z’n tijd,
droomplaats als tijdloods
onderkomen, gelooft de
Melkweg die hem is belooft
dat de sterren waar hij zich
moeiteloos mee verbinden kan

voordat door het tikken van de klok
van z’n fantasie wordt beroofd,
stipje aan de hemelse vooruitgang,
verankerd in het mondiale onvermogen,
ontmoet hij het vuur aan eigen horizon,

iets fluistert hem dat zijn natuur daar begon.

... Illustratie: Camara.nu ...

Schrijver: Pama, 27 april 2019


Geplaatst in de categorie: kinderen

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 57

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)