40140 resultaten.
We zijn al een eind op weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 Gisteren een bloempje in het gras
Vandaag staan er tien
Morgen zullen het er duizend zijn
Om daarná niets meer te zien
Zo zal het ook ons vergaan
Als we geen andere weg inslaan
We verstikken eerst wat weerloos heet
Dan verstikken we elkaar
Op een geplunderde planeet
Zijn we klaar in honderd jaar…
Alle begin heeft een eind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 222 ik mijmer om de slasaus
die ik niet proef wanneer ik het gras
ontgroen en kleurloze wolken
blauw wil schilderen zodat de lucht
zal klaren en ik mijn blik verruim
de schil is te dapper voor mijn tanden
het knarsen ervan maakt me angstig, het kleed
dat me warmt laat ik vallen en ik boezem
mij aan de wind die steeds kouder lijkt te worden…
Tweeluik: Einde van een Tijdperk
snelsonnet
4.0 met 17 stemmen 901 I. Dankbaar onderwerp
Hij gaf ons inzicht in z’n Zeeuwse ziel.
Wind mee, wind tegen, hij bleef dapper trappen
en maakte onverwachts de beste grappen,
bijvoorbeeld toen hij van dat skateboard viel.
’t Is hem gelukt voor altijd voort te leven,
want zijn salaris is tot norm verheven.
II. Baas boven baas
Dit is de laatste dag voor de premier…
Het droeve eind van Sinterklaas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.092 Die komen voortaan eind december met de slee.
Die zitten nu dus bij de Kerstman in de mand
zeer tot tevredenheid van heel de middenstand!
-------------------------------------------------
Schrijver: Bob Leverman, alias: Robert Long.…
Ons aller einde is de dood.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.499 het einde van haar leven nadert met rasse schreden
arts zit naast het bed van de amechtig ademende vrouw
ze hoest; haar leven eindigt nu waarschijnlijk gauw
de pastoor heeft reeds voor haar gebeden
teleurstelling is groot; haar vier kinderen zijn weggebleven
eigenbelang prefereert boven moeders overlijdensverdriet
de vermoeide ogen vallen dicht…
De einden zingen rond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 300 we balanceren
in gedachten zonder net
het koord trilt lichte ritmes
de einden zingen rond
we zetten gedichten
als gezichten op het net
zonder stem en zonder ogen
virtueel net echt
we kussen woorden
warmen zinnen als in bed
we belijden liefde die
zijn werkelijkheid heeft afgelegd
ik ontmoet je in je geest
het ijle spinrag van contacten…
Einde Zwarte Pietdiscussie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 Welke kleur je ook hebt, geloof mij of niet
Als blanke vla, bruin, zwart, geel, geteint, rood
Iedereen is het zat, discussie dood
Zowel die over suikergoed, Sint als Piet
Echt iedereen die door een schoorsteen glijdt
Wordt met een kop 'zo zwart als roet' verblijdt…
Het einde der tijden nabij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 heeft u zich al ontworsteld
aan de winterslaap met vaak
onverwachte kwade dromen
waarin wij toch meestal met ons
ons internet- en schoolwerk
gedisciplineerd klaar moesten komen
en soms op de stoep konden zwaaien
naar hij of zij op weg naar 't laatste perk
behoorde u tot de groep
van isolement en lange dagen,
of de zachte helpende handen…
Ten einde raad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Even leek er iets te horen
Altijd midden in de nacht
Ogenschijnlijk wat verloren
Of een wisseling van de wacht
En gewacht werd er slechts even
Er is zelfs bij stil gestaan
Tot ook deze paradox van ’t leven
Verder lijkt te zijn gegaan
Die dag stap je plomp aan boord
Van je eigen boot
Ontluisterend en ongehoord
Maar je houdt je groot…
Eind goed, al goed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 steeds verder
weg kwam te liggen, en ik leerde
het dagelijkse leven is saai en
het is ondoenlijk om een held te zijn
Maar mijn zoontje wil
dat ik iets spannends vertel
Dus ik haal brouwsels
bij de tovenaars van verhalen
Ik roer en kook ze op
Ik laat hem smullen
popelend
om gauw zo groot te zijn
dat hij zelf de wijde wereld in kan
op reis…
Een nieuw begin tot aan het einde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Ik ken sinds kort een vrouw die, heel apart,
weer een helder licht in de zwarte duisternis
wist te doen schijnen die heerste in mijn hart,
na de dood van mijn liefste en het gemis.
Ik zal haar nooit in de bedstee beminnen,
want daar is het leeftijdsverschil te groot,
maar ze zit liefdevol steeds bij mij binnen,
aannemelijk bij deze bejaarde…
Einde (corona) in Zicht?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Als de laatste mens gevaccineerd is,
het laatste IC-bed bezet is
en het laatste vaccin gebruikt is,
als mensen niet meer geholpen worden,
de laatste arts in stort
en er nergens meer plek is,
dan beseft men pas veel te laat,
dat we solidair moesten zijn
en niet voor ons zelf moesten gaan.…
licht aan het eind van de tunnelvisie?
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 256 Mark Rutte die maar lacht belooft ons licht
maar is het einde van de ramp in zicht?…
Ten Einde Raad
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 151 Vandaag is het weer tijd partij te kiezen,
In onze stad doen er wel dertien mee,
Niet één van deze dertien is oké,
Vaak sta ik in het hokje nog te kniezen.
Ik las de folders en opiniebladen,
Bij wie kan ik alsnog gemeend te rade?…
Het Offerkind (Einde van de winter)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 41 Het is het oude liedje:
'Alles Wordt Nieuw, Alles
Wordt Jong', zo wreed
is de schoonheid van het leven
die volwassenen opoffert
aan hun schuld
hun grote schuld
van veroudering
Ze mogen wel blijven, wijs
en bekwaam of niet
als ze hun plaats afstaan
al vóór ze daar aan toe zijn
Misschien gaan ze dan begrijpen
dat zijzelf ook voordringers…
Pakistan , en het andere einde van de wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 mensen
niet vermoeden
dat ze elkaar
niet meer terug zouden zien
Het is de hoop die als een bloem
in een graftombe bloeit
in het trieste uitzicht
koud en eenzaam
in de dagen van ontbering
Een sprankje hoop, de schreeuw
om hulp voor hun nood
dat het verdriet
enigszins kon verzachtten
Terwijl de mensen
aan het andere einde…
Komt er toch gauw een einde aan?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 denkt men luid
De Oekrainers zijn oersterk
Overleven is vandaag de dag hun werk
Wat kijken zij uit naar het einde van deze gruwelijke oorlog
Gaan zij het meemaken nog?
Komt er toch gauw een einde aan?
Helaas weet niemand waar het heen zal gaan!…
Aan het eind van elk jaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 78 Mooie lange benen met fitheid ten top
Met soms bewust de tijd die zich niet laat vangen
Met weloverwogen tijd die echt niet
Opzij gaat, laat staan, teruggaat zonder besef
Tijd, zich bewust dat mensen involueren
Zeker moeten inboeten op hun bestaan
Aan het eind van elk jaar
Wordt de balans
Opgemaakt
Haar mooie, lange benen tellen echt…
2026 One way ticket to Mars
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 326 Hoe spannend allemaal! En zo afzienbaar
qua tijd. De uitverkorenen, niet wars
van ons teeveebedrijf, gaan dan naar Mars
om er voorgoed te blijven. Over tien jaar?
Bij mij komt heel spontaan een ouwe op:
de man die naar Parijs ging. Ja, die mop!…
Jouw zonnevingers
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 50 ik voelde hoe
jouw zonnevingers
hun pixels zachtjes
op mijn huid vlijden
na een lange reis
als lichtdeeltje
van de hemel maar
het aards paradijs
ik had mij
komend uit het
langdurig grijs en
somber van de hel
voorzichtig opgesteld
zodat de eerste
confrontatie niet zou
uitmonden in schade
verfrissend stroomde
energie door mijn…
WORDING
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 447 Beton stort zich neer
ijzer buigt en verdraait
vormen keren zich tegen je
wereldwijd verdwijnt in het niets
kolommen staan verbeten recht
resten van verdorven generaties
uitgeproduceerde verwanten
wachtend op een reis in het niets
opgegraven toont alles zich
in realiteit van de wording
niet hier alleen, ook ginds
samengaan in een episode…
Al ooit
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 538 Al ooit iemand ontmoet met ogen
als waterdruppels zo zacht
En met woorden die precies zeggen
wat je op dat moment van hen verwacht
Met een glimlach die je verbaast
de hele dag lang
Iemand met lieve kuiltjes
verborgen in zijn wang
Iemand die spreekt van werelden
waar je zo graag op reis wil gaan
Precies omdat je weet
dat die enkel in zijn…
Graal Ridder
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 401 Ik hechtte mijn Roos aan het Kruis
En ben op reis gegaan.
Ik was vroom en kuis
En hoopte niet te vergaan.
Mijn weg was wild en doornvol
En ik werd uitgeput.
Maar ik bleef maar hoopvol
Ook al was ik ver van mijn hut.
De Graal was mijn doel en moeten,
Ik wist dat Hij bestond.
Da Vinci Codes routen,
Dan Browns wereld rond.…
Het volmaakt later
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 zij wiegen zon
waaien warmte in
alle kleuren rondom
een stukje paradijs
in twee daagse reis
niet ver van het ijs
onder dezelfde lucht
dromen ook zij
het volmaakt later
zien wolken
als golven water
in blauw hoge zee
nemen
in samen bestaan
verbinden mee
hun cirkel is
in het groene beginnen
ook rond van binnen
wil melker…
ONGESTORVEN AFWEZIGHEID
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 876 ben je het vergeten
is het door de drukte in jouw hoofd
of juist de afwezigheid daarvan
dat je mij niet opmerkt
ziet
als je antwoord geeft aan mij
een vreemde
die voor je staat
die je aanraakt
met jou meegaat
misschien weet je het niet meer
of ben je het vergeten
de tijden van weleer
van ons
samen
is het door de eenzame reis…
Père-Lachaise
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 541 Hier eindigde hun laatste reis.
Steekt er wellicht soms iets kwaads
in het virtueel een plek aanschouwen
waar zoveel verdriet en leed
en zoveel pijn is van wat ik niet weet
van bekende en onbekende mannen en vrouwen.
Hier rusten ze de eeuwige rust.
Schoorvoetend scroll ik langs de zerken.…
onder de keukentafel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 662 ik bereid daar als enige chef
mijn lievelingsprakjes
van kralen en knopen
die niemand proeft of lust
er gebeuren wonderen daar
wanneer de dokter gaat
is er een maaltijd voorbij
ik word gezocht, altijd
gevonden ook
een lepel levertraan als vrijbrief
voor de reis naar potenland
hoesten kan tegen mijn pop
tot de volgende vieze slok…
Een kleed voor de ouderen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 478 ik zat graag in vaders’ stoel
uit het kleed geklommen
had ik de gehele kamer
aan mijn voeten liggen
een reis naar het onbereikbare
vanaf grote hoogte denken
als ik later groot ben
ga ik meubels verplaatsen
het vervaagt heb ik gemerkt
het kleed werd mij te klein
behang verkleurde traag en
alles bleef geruisloos staan
éénmaal heb ik…
Mijmering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 729 Met gesloten ogen, verder op reis
naar een nieuwe morgen
't leven, een heerlijk paradijs !…
Zoontjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 964 Twee knuistjes, stevig in mijn handen
Mijn jongens en ik, samen op pad
Met hen op reis naar vreemde landen
Met méér lef dan ik in me had
Sámen stonden we echt veel sterker
Sámen konden we heel veel aan
Ik hún steun en zij de mijne
Alléén, had ik dit nooit gedaan.…