Alle inzendingen over emoties

Onze emoties stromen als eb en vloed ze rijzen en dalen als golven in de oceaan…

Je voelt een traan, het is veelzeggend door vele emoties weet je soms niet hoe je verder moet gaan.…

droom mijn gedachten gedichten zo prachtig de woordjes zo lief voor jou hartendief zonnebloemen violen emoties die dolen zoentjes verdwalen in de dalen van emoties zo lieflijk huppelend verblijven verwarmt onze lijven voel hoe gerieflijk je ogen behagen de vonk kruipt in mij het vuur verwarmt we voelen ons blij…

Zijn gedachten nog bij geluk Zijn emoties voor na de wedstrijd Zijn hartslag nog bij het verlies Wat begon met een diepe buiging Propte zich op tot een rode ballon Die hem zijn kwaadheid liet uiten De winnende tijden Veranderden in verloren jaren Die hem van binnen kapot maakten door de drank Gedachten bij zijn alles Maakten emoties…

Beide emoties kunnen je doen huilen, De ene tranen doen zeer en de andere doen je zweven, Soms wil je de een voor de ander verruilen, Zo gaat dat in het leven.…

Een gevoelloos gedicht Heeft geen bericht Ook geen hart Die gevoelens opstart Het mist zijn kracht Die de emoties verzacht.…

boos en gelukkig stormen mijn emoties van verdrietig naar blij achtbaant het weten van ontzet naar bevrijd…

Lof voor het openlijk delen van emoties kan iets dwingends hebben. Wie het niet doet of durft 'faalt'?…

Geleefd door haar emoties Scherp glas snijdt in de huid Want pijn overheerst de woede En het geschreeuw van binnenuit.…

Nachtschaduw geeft stilte diepe voelbare emoties duurzamer in innerlijk dan het winterwitte van het vergeten daglicht.…

Ik kan je niet vergeten, Ik kan je niet zomaar laten gaan. Samen stonden wij ooit met ons tweeën, In het volle licht van de maan. Jouw kusjes op mijn lippen, Het altijd naast me staan. Wij vormden onafscheidelijke stippen, Met een lach en met een traan. Wil nu doen als in onze droom, Geloven in die magische krachten, Laat me meedrijven…

Ik ben verdwaald in mijn eigen schaduw strompelend in een doolhof van schemer een door de groep verlaten zwaluw ongewild een schichtige deelnemer De weg naar schittering is te lang onontgonnen gebied zonder vrucht ploeterend door uitzichtloze dwang ontelbaar veel wolken zonder de lucht Het hiernamaals lonkt met haar veren prachtige droomtooien…

De zon en de maan hebben haar verbannen sombere nachten liggen voor haar klaar te lang was de situatie zo gespannen en ineens was zijn enige leugen waar Zijn hart veroverd door een andere vrouw haar hart en ziel gebroken in een seconde lang was hij haar als een hond zo trouw maar zijn levenspad was gelijk aan een rotonde Hij draaide rond…

Een strijd tussen gedachten in de arena van onze ziel gespannen donkere krachten maken de situatie labiel Gehuld in een harnas van tranen ga je de strijd weer verbeten aan met die innerlijke vulkanen waar komen ze toch vandaan? Het gevoelsgevecht kan beginnen je slaat ze met overtuiging neer je moet frustraties overwinnen want elke dag…

Thuis in het wolkenparadijs zoekend naar zijden rust een zwevende hemelse reis zich van geen kwaad bewust Vleugels ademloos gespreid vliegend over land en zee nooit gebonden aan de tijd gewichtloosheid reist mee Eeuwige bagage is het uitzicht weer en wind als goede vriend zoekend naar het puntje van licht maar ook in het donker helderziend…

De slaperige blauwe oceaan kan mij stiekem verleiden om tot de bodem te gaan en niet langer te strijden Dromerig neem ik een besluit om heel lief te verdrinken ik spreek mijn vonnis uit door langzaam te zinken Prachtig doorzichtig koraal verwelkomt mij aan boord ik sta voor het mooiste portaal dit is eigenlijk geen zelfmoord…

Waarom doet het licht zo raar het licht dat woont in mijn ogen alsof ik alleen nog maar staar en geen tranen meer kan drogen Duisternis voelt plots geborgen veilig in een diep donker bestaan maar straks is er weer een morgen en gaat helaas het licht weer aan Waarom doet dat licht pijn dat licht wat om mij heen dwaalt alsof ik altijd gelukkig…

berusting ebt langzaam in mij sijpelt het verdriet nog na de vloed aan emoties pijn nog slechts zichtbaar voor wie bekend is met dit tij…

sta even stil bij wat je nu voelt schrijf het in de wolken zij drijven weg niet omdat ik het wil maar dat wordt wel met de gang van emoties bedoeld…

Kunst is liefde in een streven naar de hoogste waarheid de woorden voorbij het onzichtbare zichtbaar emoties gevangen in toverkracht...…

Tranen zoeken een uitweg emoties overdonderen onzekerheid sluipt snel onderhuids waar warmte was nu kippevel…

verstrengeld in regen van emoties kussend. wij zijn alleen verlaten bedorven maar samen.…

gedachten rustig in draf wild in galop emoties takelen af fleuren op ‘ k weet nie ‘…

Trots op de dingen die ik heb behaald Verdriet van de doelen waarin ik ben verdwaald Heimwee naar het verleden Maar toch jaren tegen emoties gestreden…

Gevochten in een arena van emoties Verbannen uit een landschap van verlangen Verdwaald in een laan van tranen Vergaan in een graf van verdriet…

levenswegen gaan momenten parkeren er eigen emoties langs de stoeprand staat getrouw een karrenvracht verlangen…

verstaat je huid de letters die ik schrijf of voelt zij de emoties die ze behelzen in het verstaan laat zij zich gaan in volgen of anticiperen op de wegen die wij samen leren iedere herhaling is een vernieuwing van ervaring omdat er onvoldoende echte diepte is in emoties kun je die meteen weer uiten in de reacties van een…

Sorry moeder, het was uit reflex Het is zonnig buiten, Kijk eens hoe licht het is Nee, ik vind het niet donker, Het was uit reflex zeg ik toch. Nee, ik weet dat een lamp niets helpt Dat het licht is Maar ik vond het gewoon donker Ik legde mijn hand op de schakelaar Is dat nou zo erg. Je komt net binnen en het eerste wat je Doet is op…

Ze zeggen je bent een gevoelsmens Wat nou gevoelsmens en wie zijn ze Die mensen die geen gevoelsmens zijn is het goed is het slecht Wat is goed wat is slecht Is het slecht je emoties te laten zien is het slecht je emoties te uiten Laten zien dat je om iemand geeft met een arm,of een schouder Of die traan mee te huilen Zijn zij…

min of meer deze emoties probeer ik met dit gedicht ze verzachten maar het komt maar op 1 ding neer ik mis je.…